Fiets of bus?

Dochterlief had me dinsdagmorgen gevraagd om alsjeblieft met de bus naar mijn werk te gaan i.p.v. met de fiets vanwege de sneeuwval 's nachts. Na twee straatjes lopen en even wachten bij de bus, met buskaart in de hand, kwam de dubbele bus overladen vol met mensen tot stilstand bij de bushalte. Je kon maar bij één ingang in het midden instappen, zo stampvol was het het en er moesten nog veel mensen instappen. Ik kreeg het al benauwd toen ik dat zag. Ik zag dat dus echt niet zitten en ben weer omgedraaid om toch maar met de fiets te gaan, omdat buiten de twee straatjes lopen in de dorpskern, de fietspaden bij de grote weg aardig schoon waren. Ondertussen haalden me nog twee bussen in die maar voor een derde vol waren; ik had dus gewoon pech om die vroegere bus met schooljeugd uit te kiezen. Gelukkig dat er die dag meteen gestrooid is en ook de fietspaden nog goed begaanbaar waren! Echt goed die actie!
Dat was vorig jaar wel anders. Toen was ik in een flauw bochtje naar links gevallen met mijn fiets en al het gewicht is op mijn knie en onderbeen terechtgekomen. Een dubbeldikke knie vol vocht  en een onderbeen van onder tot boven helemaal blauw. Volgens de dokter had ik lekkende spieren (nog nooit van gehoord overigens) en moest ik overdag een steunkous gaan dragen. Dat hielp wel en gaf tegendruk. Ook werd me verteld dat het een half jaar kon duren voor de gezwollenheid weg was. Nou dat heb ik geweten. Vier jaar daarvoor  was ik ook al uitgegleden en op mijn achterhoofd gevallen; ik was even helemaal van de wereld voor een paar seconden. Ik had toen, jawel, een hersenschudding. Vandaar dat ik nu toch maar ietwat voorzichtiger ben geworden en toch maar sneller de bus wil nemen als de fietspaden niet schoon zijn, want een ongelukje zit in een klein (flauw) bochtje heb ik gemerkt. Vandaar ook die bezorgheid van mijn dochter. Wel lief he.
Jammer van de extra buskaartkosten dan, maar met gladde fietspaden ga ik toch mooi met de bus (een latere) en kan het consuminderen op een lager pitje worden gezet.