zondag 30 december 2012

Olijfzeep of niet?

Om te zien of je met echte olijfzeep of Aleppo te maken hebt of gewone zeep, kun je dat uittesten. De zeep leg je in een bakje met water. Drijft de zeep dan is het echte olijfzeep, zakt deze dan is het gewone zeep.

In de rechterkolom vind je onder het label 'Cosmetica' mijn bevindingen over olijfzeep of van het merk Aleppo. Momenteel wissel ik het af met andere shampoo, vanwege de voorraad die ik nog heb.
Waar ik een schrale huid heb, is het erg prettig olijfzeep te gebruiken met douchen omdat het na een paar keer al te merken is. Ik heb deze rode schraalheid weer in mijn hals. Normaal gesproken kan ik daar geen stof verdragen, maar in de winter ontkom ik daar niet aan natuurlijk. Olijzeep verzacht het dan.

zaterdag 29 december 2012

Slaapdrankje?

Sinds twee jaar ben ik van een nachtuil veranderd in een vroege vogel omdat de dagen zo kort leken als ik zo laat ging slapen en zo laat eruit. Al was het alleen maar verschuiving van tijd; de uren dat ik op was, waren hetzelfde. Zoals het nu is, vind ik het prima. Vroeger naar bed en vroeger eruit.
Alleen deze vakantie ben ik sinds een paar dagen weer terug bij af en slaap een gat in de dag. Gelukkig maakt mijn dochter me wakker anders zou ik zo weer doorslapen. Nu ben ik al twee keer deze vakantie pas om 1 uur wakker geworden. Wat is nu het geval. Ik drink 's avonds om er niet uit te hoeven 's nachts liever geen thee meer. Koffie hield me niet wakker, maar zorgde wel dat ik er 's nachts ook uit moest, maar minder dan thee. Daarom dacht ik om maar eens aan de appelsap te gaan, de biologische wel te verstaan van de natuurwinkel. Je zou denken dat ik daar wel een volle blaas van zou krijgen, maar nee hoor, totaal niet en alles is in diepe rust. Zelfs zo dat ik diep slaap en heel lang ook nog. Ergens best raar. Het werkt bij mij wel, dus probeer ik het maar te onthouden dat dit dè remedie is voor eventueel niet te kunne slapen. Ik heb er een paar dagen tussen laten zitten, het weer uitgeprobeerd en weer sliep ik diep en lang. Slaapdrankje bij uitstek voor mij!

woensdag 26 december 2012

Veel huishoudelijke tips

Ik ben nogal een fervente bezoekster en volger van Pinterest en dit keer kwam ik via via een tip op Pinterest op een blog met tientallen eenvoudige huishoudelijke tips. Nu weet ik er inmiddels al veel, maar nu nog veel meer :-) Scheelt veel in je portemonnee door eenvoudige middeltjes te gebruiken die we standaard al vaak in huis hebben! Het leuke is dat er overal afbeeldingen bij staan. Dat blijft bij mij altijd beter 'hangen'.

vrijdag 21 december 2012

Zaaizaad en tuingevoel

Gisterenavond heb ik het biologische zaaigoed besteld online voor de moestuin. Heerlijk dat voelt zo lekker aan dat ik weer kan gaan zaaien in het voorjaar. Begin januari wordt het verstuurd. Dat is me dit jaar goed bevallen en wil ik voortzetten. Soms een plantje erbij kopen, maar het meeste zelf zaaien. Niet alles lukt en dan is het toch leuk om die gaten op te vullen met een paar stekjes van tuincentrum. Bovendien van fouten leer je en ondervind je hoe het de volgende keer beter kan.

Bovendien dat buiten zijn iedere dag doet me heel goed. Al is het maar een half uurtje per dag na het werk, want veel puf heb ik dan vaak niet meer over. Alleen het kijken en denken buiten doet al goed in de frisse lucht. Allerlei plannetjes de revue laten passeren en het al voor je zien. Ik kan dan het werk loslaten en de knop omdraaien heb ik gemerkt, zowel van mijn werk als thuis. De dieren komen me gezellig gezelschap houden en gaan zo hun eigen weg daar. Ik voel gewoon dat dit een hele belangrijke stap is voor mij om dit dagelijks te doen. je kunt het ook aarden noemen, zowel letterlijk als figuurlijk wroet ik in de aarde met mijn ledematen. Van snoeien en zagen tot spitten en plantjes in de tuin zetten. Het maakt niet uit, als ik maar buiten ben. Die energie levert me weer andere energie op. Ik voel me moe 's avonds, maar anders, gewoon voldaan moe. Buiten mijn stijve nekspieren om, mijn dikke opgezette knie voor een half jaar door het vallen door de gladheid begin dit jaar, heb ik in feite niks gemankeerd dit jaar en niks te klagen over mijn fysieke gezondheid. Wel kleine klachtjes zoals iedereen wel ervaart. Laat ik het zo maar houden als dat kan! Ik zie om me heen dat het heel anders kan en dan heb ik met mijn leeftijd nog niks te klagen gelukkig. Ik hoef geen medicijnen te slikken. Uit eigen vrije wil neem ik wat supplementen omdat ik voel dat dat me goed doet. Mijn B6 wordt namelijk niet goed opgenomen (HPU) en dan kan ooit vervelend zijn als je ergens heen moet en dat niet 'kan'.
Weer de moestuin ontginnen was een heel goed plan dit jaar en zet ik in ieder geval voort. Het brengt wat gezonde onbespoten groente op en geestelijke en lichamelijke energie. Niks dan voordelen dus!

donderdag 20 december 2012

Doe-het-zelfpakket

Deze week heb ik vakantie en pak ik ook allerlei kleine klusjes op. Een ervan was een kledingrek in elkaar zetten, want de oude was direct al beneden bij de voet omgebogen wegens slechte kwaliteit constructie toen ik die jaren geleden in elkaar zette. Deze was dus nooit echt een succes geweest. De stang kon daardoor ook niet hoog anders stond het rek scheef. Het kon niet gemaakt worden en deze ergernis vervang ik liever als ik iets in de aanbieding zie.
Deze nieuwe (in de zomervakantie opruiming gekocht) leek me een stuk steviger en ook de stang kan omhoog bevestigd worden zonder scheef te staan. Zo gezegd zo gedaan. De doos opengemaakt, alle onderdelen eruit. Maar waar is een afbeelding van de inhoud of werkbeschrijving?  Nergens dus. Nou de buizen kon ik nog wel in elkaar draaien dat was geen probleem dat kon ik zien op de foto, maar de schroeven? Het rek hing vol kleding op de foto dus niks was te zien waar deze in moesten. Ook geen detailfoto.Uiteraard heb ik ze eerst verkeerd om erin gedraad vanuit de binnenkant, maar dat moest dus buitenom met een sierknop aan de binnenkant. Logisch? Sierknoppen zie je dan toch niet meer. Tja dat moet je dan wel weten. Maar nu hou ik dus ook nog vier schroefjes over en ik heb geen flauw idee waar die in moeten. Het leek ergens beneden bij de poten. Ik heb gezocht naar voorgeboorde gaatjes, maar zie er geen. Wel een extra opening in de buis, maar die komt nergens uit en de schroeven zijn bovendien korter. Een kleine tekening had hier de oplossing van kunnen geven. Ik vind het al heel wat dat ik dat zelf doe als vrouw, maar een kleine hint zou toch wel handiger zijn.
Conclusie: vrouwonvriendelijk doe-het-zelfpakket

woensdag 19 december 2012

Kerstmarkt en -versiering

Sinds een paar jaar gaan mijn dochter en ik in december een dagje naar Duitsland naar een kerstmarkt. We gaan eigenlijk helemaal niet voor die kerstmarkt, want als je er eentje hebt gezien, heb je ze allemaal gezien, want ze zien er nagenoeg hetzelfde uit. Cliché, maar het is wel waar.
We gaan voor het winkelen en natuurlijk ook wel een beetje voor de sfeer die er hangt. Met een busonderneming hier in de buurt lijkt het wel een soort van schoolreisje te worden. Best gezellig zelfs. Je ziet dan ook heel veel vrouwen en naderhand met tassen vol komen ze weer terug. We zijn niet de enige die gaan winkelen. Een enkele man die vergezelt zijn vrouw of gaat alleen, maar dan meer om die stad zelf te bezoeken tegen laag tarief.
De prijs van het reizen is lager dan met de trein. Maar dit jaar stelden we het zo lang uit dat het niet meer ging. De enige dag die overbleef, is volgende week zaterdag omdat mijn dochter geen vrij kon nemen en dan heeft ze juist dat dagje al ingepland met een ander tripje. Dus dag traditie dit jaar. Wel jammer dat er alleen maar dagreisjes naar de kerstmarkten zijn, want het zou ook zo fijn zijn in de zomer.

Maar goed, wat nu. Meestal duiken we ook in oktober even het tuincentrum in om op ons gemak even de sfeer te proeven van de kerstmarkt en te kijken wat er nu weer allemaal is ingeslagen. Geen mens die er dan al loopt, dus alles is nog heel vol met kerstpulletjes. Ook dat is er dit jaar niet van gekomen.  We zetten niet eens een kerstboom, versieren zelfs niet eens, maar even over die kerstmarkt lopen, is onderhand een traditie geworden van toen ze nog heel klein was, dus hoort er gewoon bij. We lachen dan vaak heel wat af met 'ooooh' en 'aaaah'. Daarom zijn we toch maar afgelopen zaterdag nog even wezen kijken. De parkeerplaats was echter nu wel overvol en al schuifelend konden we de vooruit gestippelde gangetjes weer volgen naar de uitgang. We kopen amper ooit wat, dan zo ook nu. Toch is ieder jaar het meeste van al die versiersels verkocht, evenals in alle andere winkels. Onbegrijpelijk voor mij. Toen mijn dochter klein was, mocht ze ieder jaar iets kleins uitzoeken en tussen kerst en oud en nieuw iets wat was afgeprijst. Zo hielden wij het wel altijd in de perken wat de financiën betreft. Aan de onderkant van de boom hingen altijd de zelfgemaakte versierseltjes van jaren terug. Lekker veilig voor de poezen die liever tegen de glazen ballen tikken natuurlijk.
Ik kijk echter mijn ogen uit wat anderen wel niet kopen. Houden ze dan niks over van het jaar daarvoor en tig jaren terug? Of wordt dat ieder jaar weer weggedaan? Dat snap ik ergens niet. Het is juist zo leuk al die herinneringen weer terug te zien van vroeger.
Mijn moeder deed het net zo met mij toen ik klein was en ieder jaar mocht ik iets kleins uitzoeken. Dat werd meestal een vogeltje, een engeltje of een kaboutertje of zo. Daarom zijn juist die me zo dierbaar. Herinneringen van vroeger kwamen naar boven dat ik hand in hand met mijn moeder de winkel instapte en dat ze in die armoedige tijd zo maar zei dat ik in die of die dozen iets mocht uitzoeken in de winkel. Dolgelukkig was ik dan met mijn vogeltje.

Aan mij verdient de commercie dan ook niks met deze dagen en ben ik nul, komma nul kwijt.
Ik heb de kerstversiering van mijn moeder geërfd en ook toen een bedrijf waar ik werkte ermee stopte, heb ik alles meegekregen. Ik kan denk ik wel drie bomen versieren met wat ik in 2 koffers op zolder heb opgeslagen. Ieder jaar was het tenminste nog behoorlijk moeilijk welke ballen, lampjes of slingers er nu weer in werden gehangen. Zelfs al sneuvelde er ieder jaar wel wat. De keuze welke er in de boom kwamen te hangen, was de taak van mijn dochter. Zo was het toch ieder jaar weer een beetje anders. Hoewel toch vaak hetzelfde hing uit nostalgie. Als mijn dochter (weer) uit huis gaat, geef ik haar een kerstkoffer mee :-)

Sinds een jaar of 8 of misschien al 10 versieren we niks meer. Gewoon geen puf of energie om dat te doen en mijn dochter idem dito. Ik heb tegen kerstmis al zoveel versierde bomen overal gezien dat ik het ook wel weer genoeg vind. Ik ben blij thuis even geen kerstspul te hoeven zien. Ik verlang naar rust aan mijn ogen. Ik heb trouwens zelf kerstbomen in mijn tuin staan, van heel vroeger toen ik kind was, Ze steken nu zelfs boven het huis uit!

Jaren geleden toen we voor het laatst de boom hadden opgezet, heeft deze maar een uur gestaan omdat ons jonge poesje er steeds languit in ging liggen en alles eruit mepte. De boom viel steeds tot hilariteit van de andere katten en hond. Dus toen was het toch maar einde (kunstkerst)boom opzetten. Nog ooit een echt boompje met kluit gekregen via zegels sparen, maar daar bleek ik allergisch voor te zijn en jeukte mijn armen constant. Alleen dat ene boompje, want buiten nooit met andere bomen problemen mee gehad. Ra ra wat zat er dan op die takken? Ik had het daarna toch in de grond gezet, maar het heeft het niet overleefd. Logisch want een spar heeft een penwortel met haarwortels en de penwortel wordt juist omgezaagd. Je moet wel hele sterkte haarwortels hebben als het boompje door wil groeien. Dan moeten ze regelmatig afgestoken worden van te voren.

Momenteel geniet ik van het twee weken vrij zijn, het even niks doen, mijn hoofd leegmaken...

vrijdag 7 december 2012

Een week verder

En dan zijn we alweer een week verder na mijn laatste blogje. Er gebeurt weinig, maar ook veel. Vorige week een teamuitje gehad wat ik samen met een collega had georganiseerd. Dit keer geen spelletjes of spelvorm, want dat is niet mijn ding. Meer een teambuildingsdagje. Vaak waren het van die gehaaste spelen, die de adrenaline naar boven haalt. Nee, niks voor mij. Daarom dit keer in alle rust een leuke workshop over kleding en kleur bezocht, een tentoonstelling over licht bekeken (gratis!). Toch leuk om te weten waar ik nu werk wat er voorheen heeft gestaan in de vorige eeuw, namelijk een luciferfabriekje. Vervolgens zelf pizza's gebakken voor mijn collega's. Daarna cadeautjes met gedichten.Gelukkig dat iedereen dit ook leuk heeft gevonden, want het was gewoon anders dan andere jaren. We hadden dat gedaan met lootjestrekken.nl inclusief een wensenlijstje. En laat ik nu dat krijgen wat ik graag wilde :-) Glanskatoen bolletjes om mee te haken, bloembolletjes voor in de tuin en lekkere Fairtrade chocolade.
Nog met mijn dochter Sinterklaas 'gevierd' op 5 december. Zij de cadeautjes en ik beloftes voor huishoudelijke taken. Dat vind ik nu eenmaal het fijnste en zij kan haar portemonnee dichthouden.

Ondertussen vertrekken er al best veel collega's die door de reorganisatie moesten vertrekken. Zelfs die al meer dan 25 jaar werken. Als ik hoor hoe hun financiën gaan worden, soms gedeeltelijk bijbetaald of ook niet, dan heb ik toch liever een baan. Ik denk natuurlijk ook wel eens aan het pensioen. Dat doet iedereen denk ik die de 60 is gepasseerd. Maar het is denk ik toch altijd beter gewoon uit te werken financieel gezien. In ieder geval in mijn geval. Volgend jaar komt er echter weer een ronde en niemand is dan ook niet zeker van zijn/haar baan. Maar dan is het tenminste weer een jaar verder om een salaris te ontvangen. Het is daarom goed om met kleine stappen alvast te wennen aan een lager bedrag per maand. Dan is die overgang niet ineens zo dramatisch groot. Regelmatig heb ik niets over per maand, maar soms wel en dat is alleen maar meegenomen en speel ik toch quitte. Mijn dochter woont weer thuis en ze hoeft om privé-redenen mij geen kost of inwoning te betalen. Sparen lukt dan ook niet echt momenteel.

Ook heb ik nog 2 kringlopen bezocht in de afgelopen dagen omdat ik toevallig daar in de buurt was met een werkafspraak en dat laat ik me natuurlijk niet afnemen zo'n kans. Nog een lapje stof gescoord, 2 gezellige glazen toetjesschaaltjes met een reliëf van bloemen, een stapeltje handwerktijdschriften voor een kwartje per stuk en nog een paar boeken! Uiteraard ook weer wat afgegeven dat wat ikzelf gelezen had en weg mocht. Waar ik erg trots op ben, is dat ik mijn grootste luxe verspilling met nieuwe (vooral tuin)tijdschriften kopen aan banden heb weten te leggen. Er liggen er genoeg bij de kringlopen. Daar heb ik er onderhand 15 voor 1 nieuwe. Lenen bij een bieb, kan hier niet. Bovendien wil ik eruit kunnen knippen en scheuren voor mijn eigen knipselmappen :-) Misschien dat ik het nu nog niet zo direct merk op het einde van het jaar en in mijn kasboek, maar volgend jaar moet dat beslist te zien zijn.

Waar ik helemaal mee in mijn nopjes was deze week, was toen ik een cadeaubon ging verzilveren bij een dierenwinkel die ik voor mijn verjaardag in oktober had gekregen. Ik zag de grote hondenmand die ik na de zomer had gekocht bij de kringloop daar staan en die was zelfs 121 euro! Ook had ik ooit twee in- of uitloopmatjes voor de kattenbak gekocht en die waren 6 euro per stuk. Een soort van dienblad met 2 bakjes erop kostte 16 euro. Ik had dezelfde (op de uitloopmatjes na, die van mij zijn leuker zelfs) gekocht bij de kringlopen voor nog geen 10 euro voor alles bij elkaar! Ik ging zeer tevreden weer naar buiten met een aangenaam gevoel!

Nog een weekje werken en dan heb ik twee weken kerstvakantie. Nog even heel hard werken komende week en dan kan ik weer nieuwe energie opdoen voor volgend jaar!


vrijdag 30 november 2012

Patronen tekenliniaal


Nu had ik vorige week een tekenliniaal op internet besteld samen met wat patronen bij een adres waar ik al vaker wat heb besteld. Ik heb ooit in het verre verleden patroontekenen gedaan. Toentertijd gebruikte ik een speciale houten liniaal daarvoor. Echter deze is ter ziele en tegenwoordig hebben ze hele mooie, waar je veel rondingen mee kan tekenen, goed de zomen en knopen intekenen e.d.. Dat leek me wel wat. Niet goedkoop, maar af en toe mag dat wel vanwege het nuttige aspect en gewoon omdat het me blij maakt.
Zaterdag kwam het aan en hoe... Het pakje zat in twee plastic zakken en daarin zat slap buigzaam ribbelkarton. Alles zat goed dichtgeplakt. De liniaal heeft echter het postritje niet overleefd en is in 6 stukken aangekomen. Ik heb direct een mail gestuurd en ik wacht nog steeds op een mailtje wat er gaat gebeuren nu. Boven de 25 euro is het standaard zonder verzendkosten, maar je kunt je ook niet verzekeren. Dan duurt wachten lang... Ik ben benieuwd hoe dit opgelost wordt!

Inmiddels bericht ontvangen om er foto's van te maken. Gelukkig heb ik alles bewaard ook de verpakking. Vanavond maar even doen.

donderdag 29 november 2012

Zakmessen

Je zou er niet aan moeten denken dat alle schooljeugd nu met zakmessen naar school zouden komen, al zal het best nog wel af en toe stiekem gebeuren. Maar vroeger in mijn lagere schooltijd, was dat eigenlijk heel normaal. Ook meisjes liepen met zakmesjes rond. Niet voor veiligheid, maar voor o.a. het spelletje 'Landje Pik'. Ook gewoon tijdens pauzes op de lagere school, geen probleem verder. Ik zat op een Nutsschool en dat was een gemengde school. Al heel gedurfd in die tijd dat er zowel jongens en meisjes samen in de klassen zaten.
Ik had er laatst nog met mijn dochter over en ze wist niet wat 'Landje Pik' was. Er werd een stuk grond goed egaal en plat gestreken met schoenen en daarna met de hand. Dan werd er een groot vierkant getrokken en werd er met een zakmes gegooid. Die lijn mocht dan doorgetrokken worden tot de omgrenzende lijnen. De volgende mocht dan in jouw land mikken en weer zo de lijn doortrekken zoals de mespunt in de grond stond. Dit ging net zo lang tot er geen 'land' meer over was en degene met het meeste land had gewonnen.
Je dacht er niet eens aan dat een zakmes ook een wapen kon zijn of er een ander mee pijn kon doen. Het was gewoon om je appeltje mee te schillen of in dit geval 'Landje Pik' mee te spelen.
Wat zijn de tijden toch veranderd! En dat zeiden mijn ouders ook al in die tijd...

dinsdag 27 november 2012

Afvalbak in de stad

Vandaag liep ik even snel de stad in om cadeautjes te kopen voor een collega die ik getrokken had met lootjestrekken.nl. Ik zag op de terugweg naar mijn fiets een afvalbak staan en wilde een leeg broodzakje weggooien. Verbaasd zag ik dat ik daarvoor een pasje moet hebben! Is me iets ontgaan of zo?  Is dat tegenwoordig de normale gang van zaken? Nu ga ik niet vaak naar de stad en veel is dan nieuw voor me (ik werk maar 5 minuten op loopafstand zelfs; kijken is vaak kopen dus ga ik heel gericht). In de verste verte zag ik echter geen normale prullenbak hangen of staan en dat aan de rand van het centrum. Er stond wel op de deksel dat het verboden was afval naast de bak te deponeren. Logisch natuurlijk, maar er lag natuurlijk toch genoeg. Nu gooi ik dat lege zakje wel gewoon thuis weg, geen probleem, maar je zal met ander afval zitten. Ergens begrijp ik het wel, maar anderzijds vind ik dit ook gewoon krom dat er geen gewone prullenbak meer staat. Is dit een bezuinigingsmaatregel geweest of voor de veiligheid, een Big Brother techniek? Moet er eerst veel zwerfvuil rondslingeren, is dit een proef? Raar hoor.

maandag 26 november 2012

Doorgaan

Op de een of andere manier weet ik op dit moment niets wat ik hier kan vermelden. Ik denk dat ik een beetje teveel aan mijn hoofd heb momenteel. Eigenlijk is dat iedere jaar zo rond deze tijd. Niet zo zeer de feestdagen zelf, want voor Sinterklaas ben ik al weken en weken klaar en Kerst vier ik amper. Het is meer een hoop afronden op het werk voor de kerstvakantie en dat is altijd spannend of dat weer lukt met al die deadlines. Er hangt ook een vreemde sfeer daar. Wat niet gek is natuurlijk bij een reorganisatie en waarvan je weet dat er 57 mensen moeten gaan vertrekken en daarvan al 25 weg zijn. Onze kleine afdeling moet van 4 collega's afscheid nemen waarvan er 3 al zo goed als weg zijn. We zij nog maar met 5 personen over. Maar ook elders in het gebouw vang je het een en ander op van vertrekkende collega's. Tegelijkertijd wordt er veel over de toekomst gepraat, want er gaat een hoop veranderen. Voor de meesten daar is dat totaal nieuw, maar ik heb het al een paar keer meegemaakt. Dan weer wordt er gefuseerd, dan weer gecentraliseerd, vervolgens gedecentraliseerd en dan weer terug naar centraliseren en dan weer een tussenvorm van decentralisatie. Zoiets herhaalt zich om de paar jaar. Ik weet wel dat na een paar maanden datgene wat niet goed gaat toch wel weer bijgesteld wordt, dus maak ik me niet zo'n zorgen over alle uitspraken wat nu gaat gebeuren. Mondjesmaat wordt het duidelijk gemaakt. Dat vergt weer veel tijd met van alles om te zetten en aan te passen. M.a.w. ik hoef me niet te vervelen de komende maanden! Maar toch blijft het raar dat vele vertrouwde gezichten er ineens niet meer zijn. Je bent toch een grote familie en deelt veel van het leed en lief. Dan ineens zijn ze weg of gaan nog weg. Lege plekken ontstaan en soms blijk ik nog maar ineens alleen op een hele etage te zitten op bepaalde dagen.
Ik mag me natuurlijk gelukkig prijzen niet bij de ontslagenen te horen! Het zijn vooral de managers die nu moeten opstappen en van de staf. Volgend jaar komt er nog een tweede ronde aan met mensen die ontslagen worden. Het risico blijft als een zwaard van Damocles boven de hoofden hangen.

Mijn dochter woont ook alweer een tijdje weer terug thuis na een mislukte samenwoning met koop van een huis. Haar rust is beetje bij beetje aan het terugkomen gelukkig. Zelf moet je dan de rust zelve uitstralen en dat valt niet altijd mee als je hoofd overloopt met van alles wat gaande is. En alles gaat gewoon door. En van alles moet er ook gewoon geregeld en afgesproken worden. Daarvoor moet er weer voorbereidingen getroffen worden en blijf ik dus ook thuis aardig op dreef.
Maar... nog drie weekjes en dan kerstvakantie!

Ik zei dan wel dat ik niks te melden had, maar soms rollen de woorden alsnog uit de vingers.... het 495e.

woensdag 21 november 2012

Overgordijnen

Buiten is het maar donker en grijs, maar gelukkig komt het zonnetje toch regelmatig even om wat wolkjes heen kijken. De dagen worden korter, de gordijnen gaan 's avonds dicht, tenminste... als je ze hebt hangen. Vijf jaar geleden had ik nieuwe lichte gebroken witte stof gekocht op de markt voor nieuwe overgordijnen in de huiskamer.  Dan mocht ook wel, want de toenmalige hingen er al zo lang ik me kan herinneren uit mijn jeugd. Wel goede kwaliteit geweest. De kleur verveelde me niet, want ze waren roomkleurig. Toen mijn moeder was overleden en ik in haar huis ben gaan wonen, heb ik ze dan ook gewoon laten hangen. Toch zag ik wel dat ze hier en daar wat dunner waren geworden, vooral waar je ze open en dicht trekt. Ze waren ook altijd gemakkelijk te wassen. Ik kreeg in de zomers regelmatig een sproeigrage kater die zijn geurvlag daar graag kwijt wilde, wat ik niet zo'n succes vond uiteraard. Na het wassen gewoon nat ophangen en binnen een paar dagen waren ze weer mooi glad en alle grove kreukels waren weg. De nieuwe stof was lichter, maar kreukels blijven wel te zien als je ze niet wegstrijkt. Dus veel werk in het vooruitzicht. Vijf jaar geleden heb ik de gordijnen voor de erker gemaakt en dat stond goed. De bedoeling was altijd om voor de achterkant, de tuindeuren en een zijraampje ook te voorzien van nieuwe gordijnen. Ik had immers stof gekocht voor heel de kamer. Maar dat is helaas tot nu toe nog steeds niet gebeurd door allerlei omstandigheden. Als full-time werkende moet je nu eenmaal woekeren met je vrije tijd en keuzes maken. Steeds werd het op de eerstvolgende vakantieplanning vermeld, maar ook was er weer iets wat net meer prioriteit moest krijgen. Ondanks dat de tuindeuren voorzien zijn van dubbel glas en tochtstrippen, voel je de wind en kou naar binnen komen. Tja oud huis, veel kieren. Ik heb de oude gordijnen daarom toch maar tevoorschijn gehaald om die op te hangen om zo de kou tegen te houden.. Ergens ook om me eraan te herinneren om met deze kerstvakantie ze eens echt te gaan vervangen! De bewuste kater is inmiddels ook overleden en mijn eigen dieren sproeien gelukkig niet. Een visuele herinnering door die oude gordijnen weer te zien hangen, werkt misschien beter ...

dinsdag 13 november 2012

Poort

Het was hier even stil, maar ik zat zelf niet stil! Van de zomer had ik al wat voorwerk gedaan voor mijn dubbele poort te gaan verven, maar ik constateerde toen dat de palen weggerot waren. In die tijd dat ze werden gezet, vroeg ik nog of er geen ijzeren bescherming omheen moest. Maar nee hoor want het waren speciale palen die behandeld waren. Ik geloofde het ergens niet, maar ik ben ook geen timmerman en eruit halen zou toch niet gaan. Maar ik had dus wel gelijk na al die jaren! Weggerot! Ze hangen nog aan de muur en aan de schutting, maar de palen zelfs hangen boven de grond. Soms is het wel eens handig als de hond ijverig gaat graven en je komt dan zoiets tegen.
Om niet nog meer tijd eraan te spenderen en ik eerst zekerheid wilde hebben of het nog zin had te repareren dus voor mij te verven, wilde ik er eerst een vertrouwd iemand naar laten kijken die niet meteen zegt dat de hele boel vervangen moet worden. En inderdaad er valt nog het een en ander te redden met een stukje afzagen, alsnog ijzer eronder en laten rusten op cement. De sierlatjes kunnen vervangen worden want die begonnen ook al te rotten. Nu ik dit wist, moest ik dus nog snel afgelopen week gaan verven. Het is een dubbele poort met nog een zijstuk, ruim twee meter hoog dus dat heb ik niet zo maar even gedaan. Eerst flink gaan schuren nog en de eerste laag verf gegeven. Mijn hele zondag heb ik daar aanbesteed en ik rolde zo mijn bed in omdat ik dit werk natuurlijk niet gewend ben op mijn kantoorstoel iedere dag. Gedurende twee middagen daarna de tweede laag erover maar nu de hoeveelheid werk gesplitst. Er zijn twee soorten hout gebruikt en een ervan is erg lastig altijd om te verven. Dat schiet niet op en gaat erg traag. Maar de klus is geklaard! Net op tijd want de weersvoorspelling is voor de komende dagen regen en vanavond begon het al. De klusjesmeneer mag het nu verder doen. Dan hoef ik alleen maar de sierlatjes en hier en daar nog maar wat aan te tikken en hoef tenminste niet heel dat gevaarte meer te schilderen in bar en boos weer.
Zo dat voelt goed aan dat het gewoon gerepareerd kan worden en ook dat mijn aandeel nu voorlopig is gedaan! 

dinsdag 6 november 2012

Lange breipennen

Het is toch wel altijd gezellig dat bij de handwerkspulletjes en stofjes bij de kringloop er regelmatig een praatje is. De ene keer hoor ik een opmerking dan weer een vraag als ik er sta. Dit keer sprak een vrouw me aan dat ze van de klosjes garen zelf al meer dan genoeg heeft omdat ze vroeger op zo'n garenfabriek had gewerkt en ze van die dikke klossen daar mocht kopen voor maar 10 cent per stuk. Voor deze kleine tweedehandse klosjes werd zelfs meer gevraagd. Ze bleven dus gewoon liggen. :-) Ikzelf heb ook een grote voorraad en kan nog jaren vooruit.
Ik had net van die erge lange breipennen in mijn hand en zei dat ik nog nooit van die lange pennen had gezien. Ze vertelde me dat deze speciaal voor sjaals waren, veel steken kunnen erop he. Nog nooit gezien of gehoord en ik zie toch best veel handwerkspullen. Toch leuk die gesprekjes daar altijd! En nog nuttig ook. Nergens anders heb je aanspraak in de winkel behalve daar.
Buiten die breipennen, waar maar een dubbeltje voor werd gevraagd, had ik afgelopen zaterdag ook nog een zak met  biaisband, een zak met allerlei knopen en handwerkboeken gekocht. Heerlijk altijd dat gesnuffel en dan helemaal als je tegen koopjes aanloopt die maar zo weinig hebben gekost. Daarna gewoon uit eigen voorraad putten als dat nodig is :-)

maandag 5 november 2012

Gelukkig

Gisteren viel toch nog onverwacht het tijdschrift Gelukkig in de bus. Ik was het alweer vergeten dat ik dat toegestuurd zou krijgen na een oproep om iets over 'jouw goede doel' te schrijven. Geheel onverwacht kreeg ik na een poosje bericht terug dat mijn artikeltje ingekort geplaatst zou worden. Toch leuk  zoiets :-) Ik schreef het direct vanuit mijn gevoel en wat ernaar boven kwam.

Ik had het blad nog niet eerder gezien (wel gelezen op blogs) dus helemaal leuk om het eens te gaan lezen. Leuk initiatief in ieder geval en wat helemaal past in deze tijd. Ik kende al wel Genoeg van jaren geleden, maar dat heeft een andere invalshoek.

Als vormgeefster met heel veel ervaring met dit soort vormgeving en dtp kijk ik natuurlijk altijd eerst daarnaar i.p.v. de inhoud :-) Soort tik waar ik nooit meer vanaf kom denk ik :-) Ik heb er dan ook dagelijks mee te maken.

Update 7/11L url toegevoegd naar het blad Gelukkig

zondag 4 november 2012

Pech met invoer

Al jaren koop ik rechtstreeks quiltstofjes in Amerika omdat de prijs beduidend lager is. Daar ik geen dief van eigen portemonnee ben en geen quiltwinkel in de buurt heb, vond ik dit wel een goede oplossing ze via internet te bestellen in het buitenland.  Ik heb ook wel aanbiedingen via quilwinkels hier gekocht, maar de mooiste stofjes vind je toch wel in Amerika. Daar zijn ze in prijs erg laag, maar de verzendkosten/administratie zijn best hoog. Dat kan zijn van 12 tot momenteel wel 17 euro, dat scheelt per winkel daar.
Als je beneden de 28 dollar zou blijven of 22 euro dan ging dat altijd goed. Ik lette daarom erg goed op dat het bedrag en gewicht, nooit erboven kwam. Al die jaren dan ook nooit problemen gehad als het tenminste goed wordt ingevuld. Ik kocht alleen maar sales-stofjes.

Dit keer echter is het bedrag zowel van de goederen als de verzendkosten op de envelop samen opgeteld, niet apart gezet en kwam het dus veel hoger uit dan de werkelijke waarde van het product is (18 euro).  En ja hoor daar kwam het al. invoerrechten en btw te betalen: extra18,65. Niet leuk, maar het is niet anders.
Ik zag het al meteen aan de envelop dat het anders stond vermeld als anders (ander persoon ingevuld en verstuurd denk ik ). De stofjes zijn nog steeds de helft van wat er hier voor gevraagd wordt in Nederland.

Dit is wel voor mij een goede reden en moment geheel te stoppen om daar nog te bestellen. Ik heb ten eerste genoeg in voorraad en ik wil ook niet meer het risico lopen dat het bedrag verdubbeld wordt omdat de papieren niet goed worden ingevuld. Bovendien zijn de verzendkosten ook ineens van 13.95 naar 16.95 gegaan en dat vind ik ook veel te veel. De sales- producten moet dan wel heel laag zijn zijn, wil je nog bestellen. De kosten van de stofjes zij nu bijna even duur als de verzendkosten. En dan nog nog is het goedkoper ze daar te bestellen zelfs met invoerkosten en btw. Maar ik heb dus een koopstop ingelast voor quiltstofjes. Moet lukken!

Ik consuminder ook om mijn diverse hobby's te kunnen bekostigen. Daar de voorraad goed op peil is, kan ik dit ook weer voor wat anders gebruiken: de klussen! En die komen eraan. Binnenkort wat offertes en dan t.z.t. laat ik het hier wel weten.

vrijdag 2 november 2012

Proefkonijnenstraat en grote ergernis

Afgelopen maandag zou in onze straat het kastje worden aangesloten van de nieuwe aangelegde glasvezelkabels voor tv, pc en telefoon. Na 3,5 uur wachten kwamen ze de kabel door de muur van de huiskamer trekken door eerst naar buiten te boren. Inmiddels waren er al 4 kerels daarvoor  komen kijken. naar binnen en weer naar buiten. Gewoon naar de hoek kijken meer niet. Nu had ik al bij de buren en overburen gezien dat ze daar ook steeds naar binnen en buiten liepen dus was al een beetje voorbereid in dezen. Er werd geboord en de draad werd erdoor getrokken. Al met al 5 minuten werk. Dat viel mee. Nu zou de lasploeg nog komen en kon een half uurtje duren. Nou dat werd half zes voor de invasie verscheen! Eentje kwam er een krukje bij de kabel zetten met een klein werktafeltje. Vervolgens kwam een ander even gluren om de deur. Weer een ander inspecteerde de onderdelen van het kastje en legde dat op het werktafeltje. De volgende begon van alles te meten terwijl een ander meekeek. Een opzichter kwam binnen en stelde zich netjes voor en bleef ook nog eens kijken gevolgd door de eerste twee lieden. Vervolgens kwam er weer eentje binnen en nam het over van diegene die bezig was. Eindelijk zag ik dat het kastje in elkaar werd gezet en werd het kastje aan de muur geschroefd. De baas kwam ook nog even als laatste inspecteren. Ik werd eerlijk gezegd helemaal kriegel van al die inloop tegelijk. Niet normaal om 8 kerels daarvoor over de vloer te moeten krijgen! Op een gegeven moment waren er tegelijk 6 binnen! Ik kan me voorstellen 2 en dat even een opzichter of baas komt kijken en controleren, maar 8? Ik stond bijna op het moment om te zeggen en nu allemaal de deur uit!
Steeds werd de voordeur wagenwijd open gezet. Mijn dochter is net overgehuisd met haar spullen en die staan opgestapeld in de gang, dus erg leeg is die niet! Ik was constant een portier met die verrekte deur dicht te duwen op een kiertje en kon het amper allemaal bijhouden met overzien met dat in- en uitgeloop. Het bleek dat wij de eerste straat in ons dorp waren die aangesloten zouden worden bij Glashelder en ik hoorde bij de eerste. Alles was nieuw, nieuwe kastjes en nieuwe soort aanslutingen. Dus al die kerels waren erg nieuwsgierig en enthousiast hoe alles werkte.
Ik kan me nog voorstellen dat overal bij de buren waar ze met twee mensen waren het nog net te overzien was, maar ik was alleen omdat mijn dochter net die avond weg moest. Toen vroeg er ook nog eentje of hij een  'plasje' mocht doen. Sorry, maar nee hoor dat kan hier niet. Dat was voor mij de druppel! Ga maar bij de buren proberen, want daar liepen ze ook nog steeds in en uit. Als er eentje naar achteren moet, moeten ze zo allemaal en ben ik helemaal het overzicht kwijt en hebben ze straks de hele benedenverdieping in gebruik met hun in- en uitgeloop! Bovendien er staat zo'n pieshuisje 10 meter verder in de straat van die mannen die kabels doortrekken. Dan moeten ze dat maar beter overleggen met elkaar. Het was inmiddels al donker en dat moet geen bezwaar vormen om wild te plassen buiten hoor.
Eindelijk vertrokken ze om 7 uur. Eindelijk rust! Geen tig paar schoenen meer in de gang die ze steeds aan- en uittrokken met binnenkomen in de kamer terwijl het gewoon droog weer was. Ik heb laminaat en stenen. Ik zei steeds, hou die schoenen maar aan, maar nee hoor, al die schoenen en weer de deur wagenwijd open en inkijk in de gang. Ik zei steeds de deur zo ver mogelijk dicht te duwen, maar nee hoor, wagenwijd open. Gelukkig mist mijn dochter niks, maar ik vond het super lastig om steeds van de gang naar de kamer te lopen als er weer eentje zo nodig binnen en naar buiten kwam lopen. Ik weer kijken en ja hoor de deur stond weer helemaal open. Mijn energie was compleet verdwenen 's avonds. Na een sopje en vegen en alles weer op z'n plek te hebben kunnen zetten, was er eindelijk rust in huis en kon ik eindelijk bijkomen.
Snapt zo'n bedrijf nou niet dat dit zo niet kan? Het leek wel een invasie van monteurs in huis en dat voor 1 enkel snertkastje voor de nieuwe provider! Testen en een paar schroefjes. Balen als je straat als eerste proefkonijn moet dienen!
En het ergste.... ze moeten nog terugkomen ook. De provider Glashelder had nog niet alles gereed, pas in week 47! Alles is dus passie aangesloten. Ik weiger echter als ze weer met zovelen binnen willen komen! 1 of 2 en niet meer! Ik word er helemaal stapel van! Eerst dacht ik nog te gaan bellen hierover, maar de buren kennende, was dat vast al een paar keer gedaan.

Vandaag zag ik ze een straatje verder netjes per 2 monteurs werken en niet meer die hele zwik bij elkaar. Volgens mij zijn er klachten binnen gekomen!

donderdag 1 november 2012

Toetsenbord

Twee jaar geleden begaf de draadloze muis het al en heb ik die door eentje met een kabeltje vervangen.
Zondag begaf ook het bijbehorende draadloze toetsenbord het van de pc. Dat is best lastig, want ik kon de afgelopen dagen alleen maar surfen en niet typen. Ik dacht eerst dat het aan de batterijen lag, maar na twee wisselingen bleken ook die nog goed te zijn en was het toch echt het toetsenbord zelf. Geen ramp verder, want ik bedacht me ineens dat ik er nog op zolder moest hebben voor het geval dat. Echter eentje bleek nog uit het stenen computertijdperk te zijn, met een te grote aansluiting die niet eens meer op de pc van nu past. Weg ermee dus. Maar niet getreurd, ik had er nog eentje die ik ook zo waar terug kon vinden op zolder en die had een paarse aansluiting die precies paste in het paarse gedeelte van de pc. Weg draadloos en mooi de oude weer in gebruik. Sommige toetsen zijn wat vaag geworden qua opdruk, maar met een permanente viltstift was ook dat zo opgelost en amper te zien zelfs dat de letters weer zijn ingekleurd. Het moment is nu dus aangebroken dat het als nog bewaren voor nood als reserve toch zijn dienst heeft bewezen. Verder geen toeters en bellen aan het toetsenbord. Gewoon doen waarvoor een toetsenbord is bestemd, namelijk typen :-)

De andere gaan eind deze week weer weg uit huis naar de recycling. Al had ik zelfs nog geprobeerd of de toetsen omgewisseld konden worden, maar dat was helaas een andere maat. Mijn huis is weer wat lichter en door mijn bewaarderigheid hoef ik nu geen toetsenbord te kopen van pakweg 20 euro of zo?
En zo gaan we maar door met van alles te verzinnen om meer te besparen wat de komende tijd met bakken vol noodgedwongen de deur uitvliegt wat er spaarzaam inkomt met die plannen van de komende regering!

woensdag 31 oktober 2012

Actuele herhaling

Vorig jaar heb ik er al over geschreven en mijn mening gegeven en val daarom maar niet in herhaling...

Dit jaar verwijs ik slechts naar deze website.

zondag 28 oktober 2012

Cadeaubonnen

Nu had ik zeker zo'n 5 jaar geleden een aantal Iris-cadeaubonnen gekregen in een bestek van een jaar. Ik had er wat ingewisseld en daarna was ik ze kwijt. Toch had ik steeds het idee dat kan niet dat ze allemaal ingewisseld zijn, maar omdat ze er niet meer waren, heb ik me er maar bij neergelegd.
Vandaag echter vind ik ze zo maar per ongeluk terug na al die jaren, na heel intensief mijn pc-kast te hebben opgeruimd! Geweldig! Tussen wat spulletjes in en tussen pagina's in een boekje trof ik ze! Nou dat komt nog eens goed uit! Volgens mijn dochter zijn ze nog geldig omdat er geen datum op vermeld wordt.
Als dat echt zo is, komt dat meer dan goed uit op dit moment want ik wil nog graag een nieuwe stofzuiger kopen. Al jaren raak ik die zelf echter niet meer aan. Ik veeg en sop alles met laminaat en stenen vloeren in mijn huis. Toch is het af en toe wel eens lastig met de auto schoonmaken en de bank en stoelen. In het verleden heb ik erg veel stofzuigers versleten. Ik hoef er maar naar te wijzen en ze gaan al stuk bij wijze van spreken. Net zoals met veel andere apparaten. Föhns bijvoorbeeld krijgen steekvlammen en branden door. Printers raken van slag. Ik krijg vaak elektrische schokjes met ramen openmaken, printers aanraken enz. Soms zelfs dat het alarm bij winkels af gaat als ik er alleen maar langs loop. Dat heeft te maken dat ikzelf nogal 'geladen' ben, heb ik ooit gelezen. Niks geks of hocus pocus, maar gewoon via de natuurkunde te verklaren. Ze noemen het ook wel eens dat je dan een jinx bent. Daarom ben ik na 12 stofzuigers versleten te hebben, gestopt met ze nog te kopen, maar mijn dochter mist er wel een hier in huis. Afspraak is dat ik die niet aan mag raken :-) Ook niet kijken of wijzen ;-) Laatste is een grapje natuurlijk hoor. Maar al staat ie aan dan mag ik het echt niet aanraken of gebruiken. Goede deal, ik koop een stofzuiger met mijn cadeaubonnen en zij bedient de stofzuiger :-)

vrijdag 26 oktober 2012

Vijgen

Zo tegen de tijd van Sinterklaas zie je altijd veel vijgen in de winkels, de gedroogde wel te verstaan. Gedurende de wintermaanden zijn ze volop te koop. Ze zitten vol met pitjes. Ik krijg er altijd een heel prettig en nostalgisch gevoel bij als ik ze zie of eraan denk. Ik weet namelijk nog goed dat ik als kind ooit zo'n pakje ontving tijdens een sinterklaasavond met het volgende gedicht (van mijn moeder) wat ik nooit vergeten ben:


Je houdt nogal van krijgen,
daarom hier een pakje vijgen.
Rechtstreeks van het paard van sint
ik hoop dat je ze lekker vind.

Vijgen hebben een hele aparte smaak met al die pitjes in je mond. Onlangs kocht ik echte verse, want die had ik nog nooit geproefd en wilde dat ook wel eens proberen. Herkenbaar als vijgensmaak, maar eigenlijk merkte ik toch niet zoveel verschil in smaak met een verse of een gedroogde. Gedroogde zijn wel wat zoeter en goedkoper. De prijs van verse is duidelijk hoger.
Leuk voor een keertje, maar gedroogde vind ik ook prima.

Ze zien er vers wel heel mooi uit qua vorm  (soort kleine ui maar met spits puntje) en de paarsachtige kleur, mooier dan zo'n platgedrukte gedroogde bruine vijg.
Ik krijg meteen de neiging om mijn tekenblok erbij te halen met wat kleurtjes!

donderdag 25 oktober 2012

Eindelijk! Luizen in de sla

Eindelijk trof ik in de biologische sla weer eens luizen aan! Ik heb ze al jaren niet meer gezien! Uit gewoonte was ik de sla natuurlijk goed en laat deze dan even weken in water met een scheut azijn. En wonder boven wonder dreven er weer eens wat luizen in. Dat is echt lang geleden dat ik dat heb gezien. Op de een of andere manier komt dat natuurlijker over en weet je dat er geen gif is gespoten. Dat was vroeger heel gewoon zelfs. Toen hoefde er ook nog niet het verschil aangegeven te worden of iets biologisch was of niet; alles was bijna biologisch. 
Ik  vind trouwens toch dat er weinig luizen zijn, niet alleen in groente. Zijn ze er wel, maar verlustigen zich de vogels zich eraan of zijn ze echt in aantal verminderd? Zelfs de rozen zijn luizenvrij en die zijn toch vaak wel bevattelijk daarvoor. Het kan natuurlijk ook liggen aan het weer en dat er minder tocht is geweest.

woensdag 24 oktober 2012

Bedroevende aardappeloogst

Als het loof van de aardappelplanten geel wordt, gaat vallen of uitdrogen, is het tijd om te oogsten. Ik had twee zakken met aardappels die waren uitgelopen en zelfs al piepkleine aardappeltjes hadden gevormd in de eerste schoongemaakte borders van de moestuin gezet. Gisteren dus met riek door het bordertje gehusseld, maar het was maar een bedroevende kleine oogst. Ik kon de hele oogst in mijn hand houden. De clipart ter verfraaiing van dit blog, geeft wat wat mooiers weer dan ik in mijn handen hield :-) Toch maar volgend jaar echte pootaardappels kopen voor een betere oogst!

Nu had ik wel gelezen dat als je voor het eerst een moestuin in gebruik neemt dat aardappels een goede optie zijn om mee te beginnen omdat dat goed voor de grond is. Dit was voor mij na ongeveer tien jaar de moestuin weer in ere herstellen en al die tijd was er geen mest geweest alleen vallend blad. Het was een grote woestenij geworden en overwoekerd door allerlei struiken en bomen die in in het vroege voorjaar eruit heb gehaald. Volgend jaar moet nog het laatste gedeelte van de moestuin schoongemaakt worden en heb ik de hele moestuin weer terug! Binnenkort gooi ik over de schoongemaakte borders mijn compost van dit jaar. Hopelijk heb ik dan ook volgend jaar wat betere oogst. Ook niet te vergeten natuurlijk veel te snoeien want licht en zon is ook belangrijk. De natuur neemt zo je tuin weer over als je er tien jaar niet meer in kunt werken!

dinsdag 23 oktober 2012

Herhaling en regelmaat

Tegenwoordig breng ik zo om de twee tot vier weken een volle tas of doos naar de kringloop. Ik kreeg laatst weer een kortingskaart van 10% dus begrijpelijk dat ik daar bij die kringloop dan ook vaker wat naartoe breng dan naar de andere. En weer een kortingskaart gekregen en weer... ;-). Inmiddels heb ik er aan paar gehad en ook alweer ingewisseld als ik wat kocht. Dat maakt het nog leuker om iets bij de kringloop te kopen!

Vanaf de zomervakantie ben ik ook dus aardig aan het wegbrengen van spullen. Zo her en der wordt er flink, maar vooral ook zorgvuldig opgeruimd. Bij twijfel hou ik het nog gewoon. Nog te weinig wordt er weggebracht volgens mijn dochter, maar ik ben nu eenmaal anders ingesteld dan zij. De miskopen die zij vaak heeft, heb ik amper. Zo zonde om daar na weken later als je het niet meer terug kan brengen pas achterkomt.Wat ik koop, ruil ik bijna nooit. Is echt op 1 hand te tellen gedurende jaren en jaren.

Ik zie in het afgedankte vaak nog wel materiaal wat voor andere doeleinden nog is te gebruiken. Wat ik niet had gedacht toen ik jonger was, ik ben aardig mijn moeder aan het nadoen volgens mij! Zo begrijp ik haar nu veel meer. Toen ik haar huis erfde, vond ik veel dozen met lege glazen potten op zolder en begreep maar niet waarom ze die naar de zolder had gebracht. Na schade en schande van potjes bewaren voor jam (met die leuke geruite deksels) en tot de conclusie komen dat de deksels overal gaan roesten in huis (oud huis dus), bleken ze op zolder dat onder het puntdak niet te doen. Zo ook de plaats van de pannen in de keuken waarom precies daar onder in de keukenkast, is me nu allemaal duidelijk geworden. Ik merk dat ik spullen op dezelfde plekken ga neerzetten als zij. Ik heb dus geprobeerd het wiel opnieuw uit te vinden in al die jaren en kom daar nu pas achter wat zij al die tijd al wist. Vreemd en herkenbaar tegelijk.

maandag 22 oktober 2012

Tip: Deksel los draaien

Als een glazen pot met een glazen of ijzeren deksel dichtzit en er geen beweging inzit, dan houd ik de pot een poosje met het bovenste gedeelte scheef onder de hete kraan. Daarna afdrogen anders heb je geen grip. Door het hete water zet de deksel wat uit en komt er beweging in. Het gemakkelijkste is dan een theedoek of andere droge doek te gebruiken met draaien. Ik heb wel een tang daarvoor, maar daarvoor heb je vaak een extra paar handen nodig. De een houdt de pot vast en de andere raait. In je eentje werkt het bovenste meestal goed.

zondag 21 oktober 2012

Bessenstruiken stekken

Zo af en toe tussen de grijze regendagen door schijnt de zon. Mooi om wat in de tuin te rommelen. Ik heb wat vreemde takken met bochten van de zwarte bessenstruik gestekt. Gewoon de takjes afgesneden en zo lang in een schoongemaakte border van de moestuin gestoken op ongeveer 20 cm afstand.

Vorig jaar had ik het anders gedaan met stekken door een oude rode bessenstruiktak te buigen tot de grond in de herfst en te verzwaren met wat stenen. Er verschijnen worteltjes aan de takken in de aarde en zo had ik in het voorjaar 11 hele kleine bessenstruikjes. Echter hiervan zijn er maar drie goed door gegroeid en de andere hebben de winter niet overleefd.  De 3 die het wel hebben doorstaan, zijn nu op kniehoogte. Volgend jaar geef ik ze een definitief plekje achterin de tuin waar ook de andere bessenstruiken staan. Ik moet daar eerst wat grond schoonmaken. Dit jaar heb ik voornamelijk mijn tijd besteed aan de moestuin weer terug te krijgen. Op 5 borders na is me dat gelukt. Verder ben ik flink aan snoeien om wat meer licht te krijgen daar. Er hangen nog teveel takken over de moestuin en de zon kan ook al niet niet door een spontaan gegroeid bos van coniferen op een heel klein stukje.

Ik ben dus erg benieuwd of het beter lukt met gewoon takjes in de grond zetten. Volgens een vriendin van me doet zij dit zo altijd met goed succes. Door zo zelf bessenstruiken te stekken krijg je meer voldoening voor het vermeerderen en het is bovendien nog gratis ook.

zaterdag 20 oktober 2012

Experiment dierenvoeding

Onlangs  heb ik een artikel gelezen over wat erin dierenvoedsel zit en daar word ik niet bepaald blij van. Ik wist het al wel door eerdere informatie, maar dat zakt een beetje in de vergetelheid door weer ander nieuws. Dat dieren afval krijgen is niet zo vreemd, maar dat de bijdrage van vlees dan vaak alleen gemalen veren blijkt te zijn en die bijdrage maar 4% is... Momenteel lusten vooral de poezen helemaal niks meer aan nat voedsel. Wat zit er dan nu weer in? Teveel ontlasting, eigen soort? Rotzooi dat is zeker. Ze zijn een stuk kieskeuriger dan honden in ieder geval. Nu gaat alles daarna weer door naar de hond. Zowel de goedkope als de dure merken worden momenteel permanent geweigerd door de katten. Alleen een heel duur merk brokje zonder graan gaat er nog in. Toch blijven ze iedere dag vragen om een beetje nat voer omdat ze dat al jaren gewend zijn.

Tegelijkertijd ben ik bezig met eigen groente-afval nog meer te verminderen. Sowieso gaat afval in de compostbak. Ik las dat van de afval nog best soep getrokken kon worden. Ik ben dus eens gaan kijken wat echt in de compostbak moet en wat alleen maar de laatste bladeren zijn die ik automatisch eigenlijk wegdoe vanwege verkleuring of een ruim kapje van courgette of komkommer. M.a.w. maak ik daar tegenwoordig een strengere scheiding in. Wat echt niet meer kan zoals een schimmelplekje of de pitjes gaan weg, maar de wat verkleurde stukken van prei e.d. maak ik heel klein en doe ik in een oude grote pan. Oud brood wat niet opgegeten was van mezelf op het werk gaat erin, een restje rijst of ander graan wat niet aangebakken is, maar wel onderin de pan wat verkleurd is enz. Als we teveel hadden opgeschept, de laatste bladeren van sla en al het andere wat aan groente gebruikt wordt. Vervolgens ga ik dit koken en ziet het eruit als soep. Alleen door het brood ziet het er wat dik en onsmakelijker uit. Maar omdat ik weet dat het allemaal goede en zelfs biologische producten zijn, weet ik dat dit gezond afval is en geen gemalen veren of tumoren.
Als laatste doe ik er een diepvries visje in en dat is niet biologisch. Dan zit er in feite nog meer echte vis in dan in brokjes of voer! Het lijkt op slobber of sloeber wat ze vroeger en misschien ook nu nog aan de varkens of honden geven. Als experiment ben ik daar dus vorige week mee begonnen. En de hond smult! Experiment is voor mij geslaagd en voor herhaling vatbaar. De poezen zijn wat kieskeuriger maar vinden het nat/de bouillon zelf wel lekker samen met een beetje warme vis. Zo heb ik weer minder afval, zij krijgen beter voedsel dan wat in een brokje zit, blikje of zakje. Ik zie nu zelf wat erin gaat. En het leukste is dat ik ook veel minder kwijt ben aan euro's! Ik ga nu de reclames in de gaten houden voor orgaanvlees vanwege de taurine die poezen nodig hebben. In de blikjes staat dat vaak achterop vermeld en dat wil dan zeggen dat er te weinig vlees in zit als ze dit moeten toevoegen.

vrijdag 19 oktober 2012

APK, grote beurt en deuk

Afgelopen dinsdag kon ik mijn auto weer ophalen. De grote beurt was er weer dit jaar. Afgewisseld jaarlijks met een kleine en dan weer een grote beurt. Laat ik dat daar doen dan heb ik ook een soort ANWB-pasje voor pech onderweg waar ik a al een paar keer gebruik van heb kunnen maken toen de accu leeg was en de sleutel nog in de auto zat. Dus geen overbodige luxe! Dit jaar zou een groot onderdeel aan de beurt zijn wat na 6 jaar altijd vervangen moet worden volgens het onderhoudsboekje. Ze hadden me daar vorig jaar al voor gewaarschuwd. Ik kon dan rekening houden met 600 euro.
Tegelijkertijd laat ik de grote of kleine beurt met de APK keuring doen. Die is dan gratis.
Een maand geleden heeft er echter iemand een deurk in mijn bumper gereden op een parkeerplaats en geen visitekaartje achtergelaten en ook dat stond dinsdag op de planning die te vervangen met eerst geregel met de verzekering daarover. Mijn no-claim gaat er wel aan en betaal nu 3 euro per maand meer. Ook moet ik nog een eigen bijdrage betalen van 125 euro. De schade zelf zou ongeveer 600 euro kosten. Leuk sociaal zoals mensen kunnen zijn die deuken in je auto rijden en die er snel vandoor gaan!

Met lood in mijn schoenen ging ik de auto ophalen vanwege de grote bedragen die ik te horen zou krijgen. Mijn pinpasje deed het vorige week niet meer dus nog snel een ander moeten regelen, wat op maandag op tijd binnen was. Ik had al het e.e.a. geregeld aan cash voor het geval het pasje niet op tijd zou komen.
Maar wat schetst mijn verbazing... het totale bedrag! Ten eerste had de garage het eigen bedrag samen met mijn financieel adviseur naar de helft gebracht om te betalen dus, 62,50 euro. Verder hadden ze een aangepaste grote beurt uitgevoerd en geen echte vanwege mijn lage kilometerstand van 15.000 km voor 6 jaar. Dus geen ongeveer startbedrag van 600 euro! Ik hoefde gelukkig net geen 400 euro te betalen terwijl ik er minimaal 1200 verwachtte. Dat was dus gelukkig een meevaller. Last but not least toen ik naar mijn auto liep blonk deze van alle kanten, zowel buiten als binnen helemaal gepoetst! Geweldig! Ik leek wel een totaal nieuwe auto terug te krijgen zo mooi deze was.
Nu vind ik bedragen voor de auto uitgeven altijd veel, maar veiligheid vind ik gewoon belangrijk en ik wil een auto hebben die het ook doet als ik die nodig heb. Zelfs al rij ik er weinig mee. Maar dit was echt een meevaller!

donderdag 18 oktober 2012

Proppen of vouwen van tasjes

Ieder plastic zakje dat hier binnen komt wordt niet zo maar weggegooid, maar altijd nog nog een keertje gebruikt. Al liggen er altijd boodschappentassen in mijn auto voor onverwachte boodschappen, soms moet ik boodschappen doen op de fiets en dan heb ik juist op dat moment natuurlijk net geen boodschappentas bij me. Dan is een plastic zakje toch wel een uitkomst hoe slecht het ook voor het milieu is. Al gebruik zowel ieder doosje, bekertje, blikje, papieren zak eerst om het vol afval te proppen voor het in de grijze bak gaat. Tussendoor gebruik ik ook nog de plastic zakjes als 'pedaalemmerzakjes' in een klein emmertje. Ik heb al jaren zo geen vuilniszakken meer hoeven te kopen zelfs.

Ik zie bij veel mensen vaak een hoop van die plastic tasjes zo opgepropt in laden of dozen liggen. Half open in kasten enz. Ik heb dat nooit gedaan en kan er eigenlijk ook niet goed tegen eerlijk gezegd. Vanaf het begin van de plastic tasjes en zakjes heb ik ze altijd netjes opgevouwen. Zelfs al staat mijn hele huis soms op zijn kop, dit is een gewoonte die ik altijd zal houden: opvouwen. Typisch iets voor mij. Was zo maar mijn hele huis, helaas is dat lang niet met alles dat ik zo precies ben. Met het opvouwen van die plastic zakken heb ik daar ook nog een sortering in. Hele kleine zakjes, de grotere en de giganten. Zelfs de maat van broodzakjes gebruik ik als een handschoen bij bepaalde ongelukjes van dieren of om de smurrie uit de gootsteen te vissen enz.. Echt geen enkel zakje gaat zo maar ongebruikt weg mits het natuurlijk stuk is, dan gaat het bij het plastic afval.

woensdag 17 oktober 2012

Herinneringen naar de kringloop

Daar ik een weekje vrij ben en van alles moet regelen, ben ik ook steeds bezig en vooral met ruimen in huis. Om het een op te kunnen ruimen, moet er elders eerst opgeruimd worden. Dat is een cirkeltje waartegen ik vaak oploop. In een gewone werkweek kom ik daar gewoonweg niet aan toe. Alleen in de vakanties kan ik iets extra's doen. Ik merk wel als je een dagje ouder word, de energie wat verder zoek is. In het weekend kan ik dan zelfs maar bar weinig doen. De zaterdag is voor diverse boodschappen en verder vooral mentaal bijtrekken. Ik voel dan altijd de vermoeidheid van de hele week.
Op zondag kan ik iets meer uit mijn vingers krijgen buiten de noodzakelijke huishoudelijke taken om, maar dat gaat dan vaak weer ten koste van wat anders. Veel wordt dan ook naar vakanties geschoven en dat is dan ook wel te merken. Het is gewoon zo als je met opruimen en sorteren aan de slag gaat, eerst een nog meer georganiseerde bende ontstaat. Daar zie ik altijd vreselijk tegenop en de moed zakt me dan in de schoenen met de gedachte eraan. Meteen al zoveel mogelijk sorteren met ergens anders tijdelijk neer te zetten en het dan grondiger per item nog. Alles staat ineens vol dan met georganiseerde stapels. Hoe groter de producten hoe sneller uitgezocht, maar hoe kleiner hoe langer ik ermee bezig ben. Denk aan papieren. Dat schiet niet goed op.

Ook deze week waren het weer diverse cirkels die ik moest proberen te doorbreken. Vol goede moed en verstand op nul startte ik met uitruimen, schoonmaken, sorteren en inruimen. Eerst maar het zichtbare, dan heb ik er meer plezier van en kan ik goed zien wat ik gedaan heb dan in kasten. Ik loop ook altijd tegen herinneringen op. Toch heb ik nu een belangrijke beslissing gemaakt. Alles wat een negatieve herinnering heeft, doe ik gewoon de deur uit of het nu goed is of niet. Dat gaat me natuurlijk aan het hart als consuminderaar als ik het objectief bekijk en er met een oog naar kijk dat het gewoon 'maar' gebruiksvoorwerpen zijn. Daarom gaat het dan ook naar de kringloop. Ik wil niet steeds dat de nare herinneringen naar boven komen bij het zien ervan hoe goed iets dan nog is. Het gevoel gaat in dezen boven het verstand. Die koestering is negatief. Bovendien schept het ook nog eens ruimte in huis en dat is ook wel weer eens nodig.

Deze week heb ik o.a. twee vervelende herinneringen uit mijn leven gebonjourd. Stomweg wat glazen uit de kast, wijnglazen en Irish coffeeglazen die ik toch nooit gebruikte. Maar voor het geval het ooit nodig zou zijn, stonden ze er dus nog steeds. Eindelijk heb ik me ervan bevrijd en het voelt nu al heerlijk! Ingepakt voor de kringloop en straks weg ermee!

Toen ik met mijn dochter noodgedwongen toen ze nog klein was iedere Kerst en Pasen bij mijn 'schoonouders' op bezoek ging, zag ik dat zij geen setje nette glazen hadden bij het eten, maar allemaal verschillende. Al hadden ze wel genoeg geld voor hun vele vakanties per jaar. Ik dacht, ha eindelijk weet ik een cadeautje, want dat was iedere keer moeilijk te verzinnen. Toevallig waren de glazen ook in de reclame dus dat kwam mij goed uit (de vader heeft nooit zijn financiële bijdrage betaald en ik heb altijd alles alleen bekostigd). Ze dronken vaak Duitse moezelwijn en dit waren glazen met bescheiden doorzichtige druiventrosjes erin geslepen. Precies hun smaak. Ze stonden al ingepakt bij mij thuis voor het volgende bezoek, namelijk mijn dochter van 7 jaar zou daar een weekendje gaan logeren in de zomervakantie. Echter ik kreeg 's morgens vroeg ineens om 8 uur een telefoontje dat ze haar nooit meer hoefden te zien. Beduusd en zonder opgave van reden liet ik het tot me doordringen. Ze wilden hun enige kleinkind niet meer zien! Later hoorde ik dat de vader ze voor het blok had gezet, hij of zij en ze kozen voor hun zoon. Ik zette toen de glazen bij mezelf in de kast met het idee, nou dan hou ik ze zelf wel. Maar iedere keer als ik daar een glas van gebruikte, en dat is maar heel heel erg sporadisch, hoor ik alleen maar dat zinnetje en krijg ik direct een steek door mijn hart. Het zijn maar gewoon glazen, maar iedere keer komt die nare herinnering naar boven. Weg ermee! Mijn huis uit!

Een andere keer had ik jaren geleden toen het erg in was een fles whisky gekocht om eens een keer twee Irish coffee te maken voor na het eten. De glazen had ik al nagenoeg jaren ongebruikt in de kast staan. De vriend van toen wilde dat niet omdat hij alleen maar een bepaald soort bier dronk. Nou ook goed, alleen jammer dat ik die fles had gekocht. Maar hij wilde wel ineens een glas whisky toen het bier op was. Het ene glas na het andere. Binnen een mum van tijd was de hele fles leeg en wist ik dat ik te maken had met een alcoholist, wat hij heel goed verborgen had gehouden. Ik herkende ook de trucjes die mijn vader ook altijd toepaste. Dat was het begin van het einde met een hoop ellende die ik hier maar niet beschrijf. De Irish coffeeglazen zijn toen helemaal niet gebruikt die avond maar iedere keer als ik ze zag staan in de kast werd ik nog steeds aan herinnerd aan die avond en aan alcohol. Weg ermee. Die herinneringen kan ik missen als kiespijn.

Al met al een volle doos en een grote plastic tas die naar de kringloop kunnen. Ik ga zo nog eventjes door...

dinsdag 16 oktober 2012

Huisspinnen

Dat het herfst is, is goed te merken. Dikke spinnen verstoppen zich binnen en 's avonds zie je ze door de kamers roetsjen. Wel of niet opgemerkt door hond of poezen. Soms gaat er loom 1 oog open en weer dicht en een andere keer vliegt iedereen erachter aan.

Het doet me niet zo veel spinnen. Slechts 1 keer schrok ik en was vanuit mijn bed  in twee sprongen op de overloop. Niet voor de spin zelf, maar het effect om deze plotsklaps op te merken, slechts 10 cm van me af op de muur en deze zag ik door het licht aan te knippen en o zo halfslaperig was. Ik wist niet wat me overkwam en vond het belachelijk van mezelf. Maar goed dat is dan zo'n eerste (schrik)reactie.

Als je buiten woont, heb je nu eenmaal meer last van spinnen binnen, dan in een stad. Van die dikke zwarte wonen ook graag in je schuur. De kruisspinnen zie je weer vaak met hun mooie webben buiten, waar 's morgens van die mooie dauwdruppels in hangen. Ze horen niet bij de insecten, maar bij de spinachtigen. Spinnen hebben 8 poten en geen 6 zoals insecten.

Ik zet spinnen vaak levend buiten. Ik vang ze met een natte vaatdoek zodat er geen pootje afbreekt. Dat is sneller bij de hand dan een doorzichtig bakje of glas met een kartonnetje zoals je ze ook kunt vangen. Het zijn prima insectenvangers. Als ze echter binnen op mijn achterdeur zitten, mogen ze er blijven zitten uit praktische redenen. Meestal is dat er maar eentje. Daar verzamelen zich vaak insecten omdat daar de buitenlamp ook hangt. Zo worden die vaak het voedsel voor spinnen en ben ik van die vervelende vlieg of mug binnen ook af. Voor wat hoort wat in dit geval. Een levende vliegenmepper zeg maar.

zondag 14 oktober 2012

Leesbaarheid etiketten

Als je ouder wordt, gaan je ogen vaak ook wat achteruit. De meesten op leeftijd zullen ook wel een leesbril nodig hebben. Ik heb die alleen nodig als ik lenzen draag. Echter het lenzenspul (Soaclens) waar ik geen last van had, wordt niet meer gemaakt en overal wat er nu is, krijg ik last van (ogen prikkelen dan constant, vermoeide ogen). Gevolg is dat ik weer een bril draag met de hoop toch eens een lenzenvloeistof tegen te komen waar ik wel tegen kan. Gewoon speeksel is minder irritant, maar dan moet dit drie keer dag gebeuren vanwege droogheid (en van de voren tandenpoetsen uiteraard anders is het niet hygiënisch en worden lenzen alleen maar vettiger) Als ik iets wil lezen dan kijk ik boven over mijn bril  want lezen kan ik zonder bril en zelfs nog hele kleine lettertjes. Zeer gemakkelijk om zo zonder bril nog te kunnen lezen voor het slapen gaan :-)

Waar ik het echter over wil hebben zijn de belachelijke kleine lettertjes tegenwoordig op etiketten. Ze zijn niet alleen gewoon klein, dat zou minder erg zijn, maar ze zijn ook gekernd oftewel afgespatieerd. In lekentaal dus in elkaar geduwd waardoor de ruimte tussen de letters kleiner zijn geworden. Hiermee kan de leverancier erg veel tekst kwijt in vele talen. Maar leesbaar? Met het drukproces is dit niet alleen lastig te lezen later, maar is vaak niet goed gedrukt, waardoor inkt een schaduw lijkt te krijgen, zodat het net is of je een brilletje wat niet scherp is op hebt. Zelfs met een grote loep thuis kun je de tekst amper lezen. Maar zij hebben aan hun plicht voldaan, het staat erop, ook al is het in lettergrootte 4.

Tja wat heeft het dan voor zin om van die friemelzooi erop te zetten als het niet leesbaar is. Ik kan me daar best aan ergeren. Ik ben een etikettenlezer namelijk en wil eerst weten wat ik naar binnen hap. Onuitspreekbare lange namen namelijk zijn vaak niet gezond en kun je beter mijden. In deze gevallen dus dat het niet te lezen is, is het meteen nee en boycotten dan maar. Zelfs al zou het prima spul zijn.

vrijdag 12 oktober 2012

Biologische groentetas

Van tijd tot tijd abonneer ik me weer op de groente/fruittas. Dat is gewoon nodig voor mij. Ik merk dat ik dan steeds dezelfde groentes koop, dat is veilig, want die eet ik op. Iets aparts of wat lang duurt met schoonmaken en bereiden komt altijd wat later aan de beurt. Maar zodra de variatie wat dreigt te verzanden, los ik dat op om de groente/fruit tas weer een poos te nemen. Dan ben ik gedwongen om andere groentes te verwerken. Krijg dus andere vitaminen en mineralen binnen dan standaard. Moet mijn creatieve vermogens loslaten op de bereiding. Kortom soms moet ik die stok achter de deur hebben.
Pas na maanden als de tas alleen nog maar hoofdzakelijk uit kolen bestaat en ik geen kool meer kan zien, is het weer tijd te stoppen en zelf mijn keuze weer te maken in de groentenschappen. Nu lust ik best wel kool, maar het moet niet overdreven zijn. Rode kolen spaar ik vaak op en verwerk ze ineens. Dan leg ik diverse porties in mijn diepvries. Dochterlief lust het niet, dus neem ik die als ze uit eten gaat met vriend of vriendinnen.

Momenteel heb ik weer een abonnement... Heerlijk, ik hoef dan niet zelf te denken, wat zal ik nu eens nemen voor groente ;-)

woensdag 10 oktober 2012

Hamstervoorraad

Ik zorg altijd voor een goede wintervoorraad in mijn kelder, zodat ik met eventueel bar en boos slecht weer niet naar de winkel hoef of extra risico loop met uit te glibberen. Ieder jaar komen er toch wel zeker zo'n twee weken daarvoor in aanmerking. Dan ben ik o zo gelukkig met mijn voorraadje.

Dat houdt ook in dat ik steeds een voorraadje moet hebben voor de dieren en dat regelmatig moet aanvullen. Tot nu toe aardig wat leuke reclames en acties daarvan ingeslagen. Van brokjes tot nat voer toe. Het enige nadeel is dat als je de kelderdeur openmaakt, je meteen een of andere meeloper hebt die ook de voorraad komt inspecteren. Ze weten precies wat daar staat en voor wie :-)

Vooral 1 + 1 = 3 waarvan 1 gratis is, vind ik interessant. Vorige week nog bij de EkoPlaza producten de 2e voor de helft van de prijs. Zelfs de meneer aan de kassa viel het op en merkte op dat ik aan het hamsteren was. Dat waren toch echt allemaal producten die ik normaal ook koop en graag in voorraad heb. Eigenlijk alles van de voorraad in de kelder bestaat uit reclames en acties en zijn producten die ik normaal ook gebruik. Tegen de tijd dat iets op dreigt te raken, komt het gelukkig weer in de reclame. Momenteel wacht ik weer op kokosvet. Het potje was gevallen en de hond ging er met de grote klont vet vandaan en was in geen velden of wegen te bekennen in de tuin. Oei oei domme hond daar krijg je last van... uiteraard en natuurlijk binnen toen ik niet had gemerkt dat hij binnen was gekomen. Maar nu zit ik wel even zonder kokosvet en dat koop ik vanwege de prijs echt niet zo maar. Eerst reclame of een actie. Nu weer even over op reclame (biologische) olijfolie.

Zo zijn de biologische producten toch nog goed betaalbaar. Er bestaat een leuke site waar biologische producten in de aanbieding zijn die ik regelmatig raadpleeg voor ik boodschappen ga doen. Zelfs bij AH valt regelmatig wat te scoren op dat gebied. Bij Lidl zijn de biologische eieren goedkoop.

Het is best gezellig zo'n hamstervoorraad in de kelder. Het is net een winkeltje. Wel goed is het altijd op de data te letten en die weer vooraan te zetten, net als in een winkel. Veel is echter gewoon nog goed, ook na de datum. Neus en ogen goed gebruiken is het meestal. 't Is dat ze een datum erop moeten zetten, maar voor heel veel producten is het gewoon echt niet nodig. Bovendien heb je nog een verschil met een houdbaarheidsdatum en THT datum = te houden tot. Laatste kan gerust over de datum nog gegeten worden.

Wat een plan is wat nog niet is uitgevoerd, is dat ik nog een keer alles wil opschrijven wat ik koop en heb op een lijst en zo in een ogenblik kan zien wat ik aan producten heb en welke data daarop staan. Veel staat dan wel netjes, maar dit zijn wel allemaal andere producten zoals bonen en granen. Ik moet altijd zoeken welke de oudste datum is. Misschien is een grote dikke zwart stift ook geen overbodige luxe in dit geval.

Alles wat in kartonnen doosjes verpakt zit, doe ik altijd extra nog in een doorzichtige plastic zak (de draagtasjes van de AH zijn hier prima voor en je hebt geen schuldgevoel als je zo'n tasje voor de onverwachte boodschappen aan je stuur van je fiets hangt; naderhand is die plastic zak weer goed in het pedaalemmertje: 2 x hergebruikt zo) en knoop dat dicht voor eventuele gasten die niet in de kelder thuis horen.

maandag 8 oktober 2012

Recycelde gehaakte vitrage

Ik had het geloof ik nog niet vermeld, maar de gehaakte vitrage voor mijn badkamer is af. Een stokje, een losse en verder herhalen tot het af is, stokjes steeds op elkaar. Twee gordijntjes gehaakt van uitgetrokken ongebleekte katoen. Die op mijn badkamer hingen, hingen er al zeker 40 jaar en de tand des tijds met diverse wasbeurten en Tarzan en Janes katten die wel even wat vliegen vangen, hadden behoorlijke wat sporen achtergelaten.

Mijn moeder heeft ze toentertijd voor het hele huis gehaakt. Jaren waren gehaakte gordijnen niet meer in de mode, maar wel lekker praktisch met huisdieren en ook lekker dicht zodat je geen inkijk hebt en toch goed zelf naar buiten kan kijken. Toen ik hier 19 jaar geleden kwam wonen, mochten ze wel even blijven hangen tot ik nieuwe zou maken van gewone stof als ik geverfd had. Gevolg was dat ik ook wel door had dat ze echt praktisch waren met rondzwierende en zwaaiende jonge katten in de gordijnen in huis. Dus ze bleven hangen. Geeft met buiten aanzicht ook een ietwat oubollige armoedige indruk. Daardoor denk ik dat ik nog geen inbrekers in huis gehad heb in tegenstelling met andere buren die al hun hebben en houden te pronk uitstallen met ramen zonder gordijnen.

Echter met iedere wasbeurt waren er gehaakte stokjes die het begaven. De meeste kon ik wel onzichtbaar repareren met gebroken wit naaigaren. Maar dan komt er een tijd dat alleen met aanraken er al gaten komen en het niet meer te repareren valt. Wat nu? Hele nieuwe glasgordijnen, lamellen of gewoon weer gehaakte? Daar ik de gehaakte gordijnen aan de achterkant heb weggehaald voor meer licht in huis, had ik nog genoeg 'garen' liggen. Zo gezegd zo gedaan. Ik heb die van de keuken uitgetrokken en ben oude nieuwe voor de badkamer gaan haken. Wel saai, want iedere keer maakte ik maar tien toertjes of zelfs minder en had er weer genoeg van. Niet echt inspirerend dit haakwerk. Hiermee bewonderde ik wel het doorzettingsvermogen van mijn moeder die echt meters en meters heeft gehaakt zo. Vooral die van de erker. Iedere toer daar zijn wel 10 toertjes van zo'n badkamergordijntje. Vorige jaar zomer flink gehaakt en 1 gordijntje was af. In de winter aan het tweede begonnen, maar toen lag het weken en weken, zo niet maanden stil. In deze zomervakantie ben ik er weer mee begonnen en heb braaf iedere dag een paar toertjes gehaakt. En zo waar is het toen ook afgekomen! Het leuke is toch wel dat ik het gewoon van oud uitgetrokken garen heb gehaakt. Kost geen geld, wel heel veel moeite. Nu weet ik dat die van mijn slaapkamer na een paar wasbeurten ook niet meer te redden zullen zijn, dus zal ik zo langzaamaan deze vier ook moeten vervangen. Dan kan ik beter nu beginnen dan heb ik ze tenminste tegen de tijd wel eens een keertje af, als het zeer dringend is gewenst.

Het gekke is dan altijd dat ik niet goed aan een ander handwerkje kan beginnen, omdat het veel handwerk pure luxe is, zo niet totaal nutteloos vaak en deze gordijnen pure noodzaak wat voor moest gaan. Maar doordat het zo saai is, deed ik dan nog liever niets dan gezellig met iets anders verder gaan. Een geest kan raar in elkaar zitten. Ik ga dus nu gezellig ook met een nieuw (of oud wat nog ligt) nutteloos handwerkje starten als tegenwicht :-) Je moet jezelf toch af en toe voor de gek houden om iets voor elkaar te krijgen.

zaterdag 6 oktober 2012

Het is maar 100 euro per jaar

Iedere keer lees ik in de digitale kranten of hoor op het nieuws dat er weer wat verhoogd is en het 'maar' (bv) 100 euro per jaar zal zijn. Nu weer de verzekeringen, belastingen en betaalrekening van ING, dan weer pensioenen die weer sneller omhoog moeten gaan. Sinds 1 oktober van 18 naar 21% op veel producten (gelukkig geen voedsel), maar wel benzine, kleding, porto, energie enz. Dat is geen 100 euro meer per jaar, maar is alles bij elkaar heel wat meer! Een tientje per maand kan meestal nog wel met schrappen van iets luxe per maand. Maar met 100 euro, 150 of 200 euro is het net datgene wat je voor een appeltje voor de dorst kon sparen weer gedaan. Dan zijn er geen appeltjes meer voor nood. Zelfs geen pitjes en klokhuizen.

Als consuminderaar weet je onderhand wel waar je op kunt bezuinigen, maar ook dat houdt ooit op dat je de grens hebt bereikt. Ook ik kan nog wat verder gaan, daar niet van, een tandje lager maar weer, maar waar blijft dan nog een kleine uitspatting die je soms kunt maken? Een kopje koffie onderweg wordt nu echt een thermoskan mee. Het uitgespaarde bedrag kan  meteen weer naar een andere verhoging. Dit is niet leuk meer.
Het is geen sport meer te noemen om te consuminderen, maar bittere noodzaak voor velen. De economie zal dit nog meer gaan voelen, dat mensen niet meer zoveel kunnen besteden. De een na de andere winkel sluit al en er zullen er nog veel meer volgen. Mensen kopen minder of stellen langer noodgedwongen uit,

Na de voedselbank is er nu ook de kledingbank. Wat volgt er nog meer? Apparatenbank, ruilbank, textielbank, dienstenbank, medicijnenbank. Niet alleen bedrijven gaan failliet ook de organisaties moeten de buikriem flink aanhalen en gaan over naar een ander beleid waardoor ook daar veel ontslagen zullen vallen. Je wordt aangezet om vrijwilligerswerk te doen met behoud van een lage uitkering. Werk wat je eerst deed, maar nu voor het bedrag van een uitkering.

Het is nu nog meer naar acties en reclames kijken. Hadden wij ook maar dat couponsysteem zoals in Amerika dat je kortingsbon ook op reclames geldt en zo zelfs geld kan toe krijgen!
Krijgen we de taferelen zoals in de hongerwinter terug? Ik heb het zelf niet meegemaakt, maar wel vaak over gehoord in mijn jeugd en foto's gezien. Ik hoor bij de naoorlogse generatie. Zuinig zijn, werd je met de paplepel ingegeven. Ik voel die sfeer al weer een tijdje terug in huis...

Mijn no-claim van de auto is nu ook hoger geworden door andermans schuld door na mijn bumper in elkaar te rijden er vlug vandaar is gegaan. En wie mag daar de rekening van betalen? Ja juist ja, mijn no-claim is per maand weer hoger. Al die kleine beetjes maken een groot geheel van nog meer bezuinigingen in huis.

Tegenwoordig verschijnen weer veel boeken over eetbare groenten en kruiden die zo in het wild te vinden zijn. Al vind ik er vaak toch ook echt risico's tussen terug die wel giftig zijn! Altijd dus nog nazoeken wat beweerd wordt wat eetbaar is! Moeten we echt zover teruggaan, van welvaartsstaat naar armoedestaat? Of liever gezegd een plasticstaat. Nu zijn de wilde groenten en kruiden misschien wel gezonder dan wat in de schappen ligt vanwege het onbespotene. Maar het gaat slechts om het idee. Kruiden mogen niet meer verkocht worden straks omdat niet wetenschappelijk is aangetoond of ze genezen ja of nee. Kolder natuurlijk, want die bewijzen zijn zelfs in de piramides al terug te vinden. Bekend is inmiddels echter wie daarachter zitten. Het goede wordt afgenomen voor het inferieure met bijwerkingen. Je kunt tegenwoordig beter je kennis en kunde steken in wat eetbaar is in de natuur, wat helpt tegen kwaaltjes e.d. De eigen bijdrage is steeds in het geding wel of niet verhogen. De premie in ieder geval al wel.

Zelfvoorzienend zal een woord zijn dat een andere betekenis zal krijgen de komende tijd evenals ruilhandel. Of wordt daar dan ook belasting opgeheven voor iedere aardbei die je zelf kweekt en ruilt? Ik zie ze er wel voor in staat. Er zullen nog rare heffingen worden geheven in de toekomst. We moeten immers nog verder uitgeknepen worden. Fietsbelasting, mobieltjesheffing, internetbijdrage, ademtoeslag enz.

Zo dat moest ik even kwijt.