Tegenwoordig breng ik zo om de twee tot vier weken een volle tas of doos naar de kringloop. Ik kreeg laatst weer een kortingskaart van 10% dus begrijpelijk dat ik daar bij die kringloop dan ook vaker wat naartoe breng dan naar de andere. En weer een kortingskaart gekregen en weer... ;-). Inmiddels heb ik er aan paar gehad en ook alweer ingewisseld als ik wat kocht. Dat maakt het nog leuker om iets bij de kringloop te kopen!
Vanaf de zomervakantie ben ik ook dus aardig aan het wegbrengen van spullen. Zo her en der wordt er flink, maar vooral ook zorgvuldig opgeruimd. Bij
twijfel hou ik het nog gewoon. Nog te weinig wordt er weggebracht volgens
mijn dochter, maar ik ben nu eenmaal anders ingesteld dan zij. De miskopen die zij
vaak heeft, heb ik amper. Zo zonde om daar na weken later als je het
niet meer terug kan brengen pas achterkomt.Wat ik koop, ruil ik bijna
nooit. Is echt op 1 hand te tellen gedurende jaren en jaren.
Ik zie in het
afgedankte vaak nog wel materiaal wat voor andere doeleinden nog is
te gebruiken. Wat ik niet had gedacht toen ik jonger was, ik ben aardig mijn moeder aan het
nadoen volgens mij! Zo begrijp ik haar nu veel meer. Toen ik haar huis erfde, vond ik veel dozen met lege glazen potten op zolder en begreep maar niet waarom ze die naar de zolder had gebracht. Na schade en schande van potjes bewaren voor jam (met die leuke geruite deksels) en tot de conclusie komen dat de deksels overal gaan roesten in huis (oud huis dus), bleken ze op zolder dat onder het puntdak niet te doen. Zo ook de plaats van de pannen in de keuken waarom precies daar onder in de keukenkast, is me nu allemaal duidelijk geworden. Ik merk dat ik spullen op dezelfde plekken ga neerzetten als zij. Ik heb dus geprobeerd het wiel opnieuw uit te vinden in al die jaren en kom daar nu pas achter wat zij al die tijd al wist. Vreemd en herkenbaar tegelijk.
Ik irriteerde mij vroeger als kind vreselijk aan de zuinigheid van mijn moeder...nu vraag ik haar regelmatig tips:-)
BeantwoordenVerwijderenvolgens mij hebben we dat allemaal wel eens! en als je dan later zelf groot bent vallen er zoveel puzzelstukjes op zijn plek....
BeantwoordenVerwijderenZou je dochter dat later ook hebben?
BeantwoordenVerwijderenleuk om te lezen
BeantwoordenVerwijderenHaha leuk, zo gek zijn onze moeders nog niet...hier precies hetzelfde verhaal ;-)
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Inge
Goedemorgen Marianne, ik vind t zo moeilijk om dingen weg te doen dus naar de kringloop te brengen. Ik hecht me hele erg aan dingen, een mooie jampot, een mooi flesje en noem maar op. Miskopen doe ik geloof ik niet omdat ik als ik iets wil kopen eerst weer naaar huis ga en pas de volgende dag pas weer terugga als ik het nog wil en heel gek dat komt niet zo vaak voor.
BeantwoordenVerwijderenTja en dan op oeders lijken;mijn moeder praatte altijd tegen iedereen op straat en ik schaamde me dood voor haar, ze was idolaat van dieren en natuur, en haalde allerlei dingen weg bij grofvuil. En je raad t al. Haha.
fijne dag.
Hier nog zo één, ik leek echt niet op mijn moeder hoor, oh nee. Razend was ik als dat werd gezegd en (schaam, schaam) moet je nu zien, maar gelukkig kan ze dat nog meemaken, hoe ik "verandert" ben hahaha
BeantwoordenVerwijderen