donderdag 31 maart 2011

Iedere keer toch weer spannend

En dan heb ik het over het tweejaarlijkse borstonderzoek. Donderdag is het weer zover, waarvoor ik ben opgeroepen voor een scan. Nu heb ik geen aanleiding en heb ikzelf niets ontdekt, al hou ik dat wel goed in de gaten, maar je weet immers nooit.

Mijn moeder kreeg namelijk op haar 54e borstkanker, lymfklierkanker, Hodgekin. Haar zus, mijn tante, overleed eraan op haar 48e jaar. Al een hele tijd merkte mijn moeder aan bepaalde signalen dat ze zo moe was en had ook andere signalen die daarnaar verwezen. De artsen schoven het af op psychische problemen, ze heeft tenslotte heel erg veel meegemaakt. Ze werd zelfs opgenomen in het ziekenhuis, daar waar ik een straatje vandaan woonde. Ze kwam tijdens het ziekenbezoek dan juist bij mij op bezoek om even het ziekenhuis te ontvluchten. Dat duurde zelfs 6 weken, zonder resultaten te boeken, de klachten werden niet minder. Gelukkig achteraf heeft ze al die middelen toch niet geslikt die ze voorgeschreven kreeg.
Toen werd er een borstscan gemaakt en alles werd goed bevonden, ze vonden een paar cystes in haar borst en oksel. Meer was er niet te vinden. Ze werden er poliklinisch uitgehaald. Echter achter een cyste, niet zichtbaar op de scan, zat iets wat er niet hoorde te zitten en dat was een kwaadaardige tumor. Dan volgt de weg van onzekerheid wat de toekomst gaat brengen. Al die scans die ze daarna moest laten maken en er niets te zien was, gaf toch onzekerheid van was er echt niets omdat er de eerste keer ook niets te zien was. Alle signalen die ze had en waarvoor ze om psychische redenen was opgenomen verwezen dus al die tijd naar kanker!
Ze las erg veel boeken, dat wat er in die tijd te krijgen was in bibliotheken en ook door ze zelf bestellen. Ze heeft nog wel bestraling gehad, maar weigerde pertinent chemo. Ze paste het zgh Moermandieet toe en at heel gezond. Ieder half jaar moest ze op controle en na vijf jaar nog maar een keer per jaar en dat tot in totaal 12 jaar lang! Ze hoorde gelukkig tot het percentage dat het gehaald had! Echter het trieste is dat ze nadat ze niet meer hoefde te komen na een half jaar een dodelijke hartaanval heeft gekregen op haar 66e.

Haar internist waarschuwde haar toen hij hoorde dat ze een dochter had, dat ik een hele hoge factor heb om het ook te krijgen en daarom me echt ieder jaar moest laten onderzoeken. Iedere keer had hij het er weer over. Ik liet het dus heel braaf een keertje onderzoeken, maar toen hadden ze nog die oude martelapparatuur en ik dacht meteen, dat niet meer, daarvan krijg je het onderhand. Hoe ze daar trekken om er een geen platte pannenkoeken, maar splinterdunne flensjes van te maken! Toch was dat voor mij wel een reden om ook meer aandacht aan voedsel te besteden uit voorzorg. Eet aardig gezond, vooral biologisch, maar nog steeds is niet echt alles nog 100%. Ik ga niet jaarlijks, maar een keer per twee jaar net als iedereen die opgeroepen wordt. Ik denk er verder niet aan wat voor een hoog risico ik heb, alleen tegen de tijd dat de brief weer binnenvalt, wordt het toch altijd weer een beetje spannend.

woensdag 30 maart 2011

Adopteer een kip

Er is weer een nieuwe actie waar ik automatisch in ben gerold. Dit keer bij de natuurwinkel EkoPlaza en de actie is voor Adopteer een kip. Deze loopt nog tot 25 april om stempeltjes te verzamelen. Ik zit nu op de helft en heb niets meer of minder aan boodschappen gekocht als ik anders doe. Hier sta ik meer achter dan achter een midweekje vakantie; het zegt me meer. Ik zie daarom ook wel of ik het 'haal'.
Wel grappig een kip adopteren en lekkere eitjes op komen halen. Krijg ik dan ook een foto van 'mijn kip' te zien ;-) Mag ik haar een naam geven en schrijven ze mij geregeld hoe het met haar gaat? Vast niet, maar het idee vind ik goed. Een kip hoort tenslotte ook een prettig leven te hebben met uitloop om lekker overal te kunnen scharrelen. Maar ook om goed voer te krijgen en pieren te kunnen pikken in de grond.

Ik zie het nog zo voor me hoe dat vroeger was. Bijna iedereen in de straat had wel een rennetje met wat kippen en ze liepen zelfs ook geregeld los in de tuin. Een van de schuren werd bij ons dan ook het kippenhok. Zelfs nu noem ik het geen schuur maar nog steeds het hok (ik woon inmiddels weer in het ouderlijk huis waar ik geboren ben). Ieder jaar werd het hok (3 x 2 meter) van binnen gewit. Dat werd gedaan vanwege parasieten. Er zat een gat in de muur zodat ze lekker buiten konden scharrelen in een ren van een meter of 5 bij 3. Als kind zag ik de kuikentjes uit het ei komen, dat was zo schattig. Als mijn moeder eten aan het koken was, mocht ik het goenteafval altijd naar het konijn en naar de kippen brengen. Dat was mijn dagelijkse taak.
Ik vind het zo gezellig kippen, misschien ooit als ik helemaal thuis ben dat ik er misschien weer een paar wil.

dinsdag 29 maart 2011

Zoete aardappel

Deze week heb ik een (halve) zoete aardappel of bataat voor mijn avondeten gegeten. Ik eet ze niet erg vaak, maar een paar keer per jaar.

Mijn nieuwsgierigheid was gewekt toen de broer van moeder en zijn familie jaren geleden voor een bezoek waren overgekomen uit Australië en ze bij ons aten. Wij aten zelf onze gewone aardappels, maar mijn oom had het over een zoete aardappel die zo gegeten kon worden zonder jus en oranje van kleur was. Ik had er nog nooit van gehoord en ze ook nog nooit gezien.
Pas jaren later zag ik ze in de natuurwinkel en het bezoekje van mijn oom kwam weer naar boven. Nu is het mijn kans en voorzichtig at ik een gekookte bataat. Aparte smaak. Ze zien eruit als aardappels, maar smaken daar niet naar. Ik vind het meer bij groente horen dan bij aardappels qua smaak. Ze zijn wel gezond (veel vitamine c), maar ook duurder dan gewone aardappels. Zeker de biologische. Ik betaalde voor een hele grote bataat € 1,67. Nu kan ik daar wel twee dagen van eten, dat scheelt ook weer.
Ik heb in ieder geval weer mijn best gedaan om iets anders te eten dan anders.

Ik at vooraf een andijviesalade met wortel en tomaat; daar overheen een scheutje lijnzaadolie. Als hoofdgerecht de halve gekookte zoete aardappel (eerst in de schil gekookt en daarna pas de schil eraf) met een uitgebakken uitje in olijfolie, een paar licht gebakken gesneden champignons en courgette. Daarbij nog Quorn en gebakken zonnepitjes. Daarover wat Herbamare.

maandag 28 maart 2011

Handafwas of vaatwasmachine

Ik heb geen vaatwasser. Misschien wel een van de weinigen nog in dit land. Ik moet wel zeggen dat er veel tijd en energie opgaan aan het afwassen zelf. Dan zou een vaatwasser wel ideaal zijn afgezien van extra water en elektriciteit.
Ik heb er ook best een hekel aan moet ik zeggen en het is dan ook niet mijn favoriete klusje, vooral als het een volle aanrecht is. Het is altijd net als je de afwas aan kant hebt dat het halve huis al klaar is wat opruimen en poetsen betreft.
Laat ik het nu nog maar even houden op een grote wens in het verre verschiet. Niet de aankoop ervan zou moeilijk zijn, maar meer de aansluiting zelf in een oud huis. Waar moet ie komen, wat moet er open gebroken worden enz.
Ik laat het daarom nog maar zo zoals het is en laat de wens maar voorlopig nog maar een hele grote wens blijven.

zondag 27 maart 2011

Earth Hour

Vandaag had ik van 20.30 tot 21.30 uur de lichten uitgedaan om mijn sympathie te betuigen voor Earth Hour. Wereldwijd zou dat Earth Hour gebeuren plaatsvinden. Ik zat achter de pc en kon genoeg zien. Kaarsjes zijn mij te gevaarlijk met dieren in huis. Toen ik echter buiten keek wie er meer mee zouden doen in de buurt, zag ik dat niet één huis bij mij in de straat mee heeft gedaan. Overal volop lichten achter de gordijnen.
Meteen denk ik dan als eerste, zit ik met de datum of tijd soms verkeerd of heb ik iets niet helemaal begrepen? Of is het alleen maar voor grote gebouwen en niet voor particulieren? Miljoenen mensen doen er toch aan mee en het gaat toch om de aarde en het toekomstbeeld.
Ach heb ik weer in de straat :-) Je bent een uitzondering of je bent het niet.

zaterdag 26 maart 2011

Lijstjes en planningen

Om een beetje overzicht te houden van wat ik wil en moet doen, hou ik lijstjes bij. Die lijstjes moeten regelmatig bijgesteld worden want er komt altijd meer bij dan dat ik kan afstrepen. Lijstjes en planningen worden langer en langer. Tegenwoordig veel digitaal, maar zowel beneden als boven ligt een heel dik schrift met tabs, waar ook nog het een en ander instaat. Zelfs op zolder ligt nog een multomap. Niet dat ik er erg mee zit als mijn planning thuis niet af komt, want je weet tenslotte nooit wat er allemaal tussen komt wat leuker is of gewoon echt moet. Die lijstjes zijn tenslotte maar wat richtlijnen van zowel grote lijnen als details.

Wat ik zoal bijhoud is:
  • JaarplanningWat af komt, is meegenomen, maar het is geen heilige wet. Ieder jaar staat er wel schilderen op. Het ene jaar lukt het meer dan het andere jaar. Het hoort bij het onderhoud van het huis.
    Ook bepaalde vertrekken eens goed uitruimen, schoonmaken en weer inruimen staat daar geheid bij. Vooral grote lijnen.
  • MaandplanningAfhankelijk van het seizoen en vrije dagen, plan ik daar ongeveer in wat ik wil doen of misschien moet doen. Een voorbeeld is dat ik twee oude kuipstoeltjes wil bekleden bijvoorbeeld, een oude rieten naaimand opknappen, wat bouwpakketten in elkaar zetten, de heg knippen, de tuin, de APK keuring of tandarts enz.
  • WeekplanningDeze lijst is vaak wat reëler en lijkt het meest op een agenda. Maar ook hier wijk ik regelmatig vanaf. Soms word je ook geleefd en gaan andermans plannetjes weer voor de mijne. Nou dan schuift het gewoon weer wat op naar achteren en kijk wat ik priorititeit vind of gewoon leuk om te doen.
  • VakantieplanningIk ben niet echt een vakantieganger en blijf het liefste thuis bij mijn dieren en in mijn eigen bed. Af en toe een uitstapje is voor mij al prima. Maar gewoon thuis op de plaats wat aanrommelen doe ik dan het liefste. Hiervoor heb ik altijd vaak dezelfde lijst en ben dan al reuze gelukkig als ik een kwart daarvan kan wegstrepen. Al zet ik er het hele jaar weer genoeg op om zo wat vier jaar vakantie te hebben.
  • Wensen e.d.
    Dat kan van alles zijn en op ieder gebied. Deze lijstjes zijn dan ook uitgesplitst van computer tot grote klussen, van handwerkjes waar ik mee bezig ben tot symboliek. Van gezondheid, vegetarisch voedsel tot recepten. Van wat ik nog ooit wil kopen of lezen. Ook gewoon de huishoudelijke karweitjes natuurlijk en de boodschappenlijstjes. Dat is gewoon teveel op hier op te sommen. Aan hobby´s geen gebrek.
Met andere woorden, ik moet altijd papier en pen of de digitale versie daarvan dicht bij me in de buurt hebben, om meteen op te kunnen schrijven. Zelfs naast mijn bed liggen nog kleurtjes om meteen ideeën een vorm te kunnen geven. Dat bijhouden van lijstjes en planningen geeft me lucht, ruimte dat ik het niet hoef te onthouden verder. Of ik het allemaal uitvoer is een tweede. Kortom ik ken het woord vervelen niet en al zou ik dat doen, dan hoef ik maar te bladeren in wat aantekeningen en er komt genoeg op mijn pad om me in te verdiepen. Soms zelfs heel verrassend wat ik echt helemaal vergeten ben. Ook gewoon rustig zitten wegdromen, is overigens lekker, niets doen dan alleen maar stilte om je heen.

vrijdag 25 maart 2011

Een beetje vakantie

Deze week was een beetje anders dan anders met alles. Ik had het rijk alleen. Niks moest. Geen verplichte tijden of hongerige monden. Nou ja, op die van de dieren dan na. Dutjes houden op de vreemdste tijden en eten wanneer ik pas zin had om te koken. Ook weer eens wat anders eten dan anders en zelfs twee dagen hetzelfde. In de tuin werken en stoppen wanneer ik pas zin had om te koken. Het voelde een beetje als zelf vakantie hebben, terwijl mijn dochter een midweekje naar Centerparcs (zie in rechterkolom label Acties) was van de zegeltjesactie van AH. Ze treft in ieder geval mooi weer, echt vakantieweer!
We sms'en, iets wat ik niet vaak doe, omdat het niet mijn 'ding' is, maar nu wel handig om toch in ieder geval contact te hebben op het moment wanneer het ons het beste uitkomt.
De week is weer bijna ten einde en ook mijn 'vakantie' is weer over terwijl ik toch gewerkt heb :-) De hond is een beetje treurig en eet niet van harte; snapt het niet helemaal. Hij zal morgen (vrijdag) wel al zijn kunstjes laten zien uit blijdschap als ze er weer is. Ik kan zelf dan wel geen kunstjes, spring niet met gekke capriolen en tig keer door de tuin heen en weer, maar vind het natuurlijk ook weer leuk als ze terug is :-) Ik ga weer in het gareel. Mijn energie is weer opgeladen.

donderdag 24 maart 2011

Iedere week een andere groente

Gisteren las ik iets goeds in een boek: Eet iedere week iets anders gezonds wat je normaal niet in je boodschappenkarretje doet. Dat is inderdaad wel waar. Als je eens oplet, pak je meestal altijd hetzelfde, misschien uit gewoonte of dat je dat het lekkerste of gemakkelijkste vindt.
Wat ik meestal koop aan groente is: paprika, tomaten, komkommer, courgette, sperciebonen, erwtjes, spinazie, andijvie, sla, wortels, bleekselderij enz. Wat minder maar ook geregeld, ligt aan het seizoen: diverse soorten kolen, paksoi, ui, champignons enz.

Ik wijk wel eens af, maar dan is dat nou juist datgene wat bederft in de ijskast. Toch is het juist goed om te variëren i.v.m. de vitaminen, dat weten we allemaal, maar of we dat ook toepassen is maar net de vraag. Mijn goede streven is dus vanaf NU iedere week weer eens iets anders te eten dan wat ik normaal of maar heel weinig eet. In de natuurwinkels zijn genoeg aparte groentes verkrijgbaar tenslotte.

Vandaag daarom maar eens in de ijskast gekeken en juist datgene er dit keer uit gehaald wat ik heel braaf steeds weer koop, maar steeds verder achteraan in de ijskast komt te liggen en zo verschrompeld, tot ik het kan weggooien in de compostbak. Dan bedoel ik de rode biet. Apart is deze groente niet, maar ik eet maar een paar keer per jaar een biet.
Het is eigenlijk zo klaar. Even wassen, schillen, grof raspen en klaar. Ik eet het zo zonder er iets anders erop of erdoor. En iedere keer neem ik me dan weer voor, om het vaker te eten omdat het gewoon lekker is en fris. Maar boven alles is het nog supergezond ook nog (googlen levert veel info op).

Ik vind het wel apart dat juist rode bietjes altijd gekookt worden verkocht in plastic. Dat doe je toch ook niet met worteltjes. Zogenaamd voor de grondsmaak worden ze al voorgekookt. Slaat echt nergens op! Ik koop ze altijd rauw in de natuurwinkel en heb nog nooit een grondsmaak geproefd. Ik heb ze altijd lekker rauw geconsumeerd voor de hype van Raw food zelfs nog maar bestond. Sterker nog, ik heb nog nooit gekookte rode bietjes gekocht en ook nog nooit gekookt. Altijd rauw geraspt en zo gegeten. Het staat erg leuk samen met een geraspte wortel (die ik ook nooit kook) of een geraspte pastinaak (evenzo altijd rauw).
En eigenlijk is het ook nog best goedkoop ook nog! Ik kocht een biologische grote rode biet vorige week voor 49 cent waar ik twee dagen van eet (half bord ligt vol). Kan ook gemakkelijk voor 4 personen. Gezond, lekker en goedkoop!
Daarbij had ik gebakken aardappels in olijfolie, gisteren extra meer gekookt in de schil, met daar doorheen geroerd een gebakken ei met een beetje Herbamare erover ... mmm. Velen kijken heel verbaasd merk ik altijd dat wij eieren door de gebakken aardappels doen en willen dit absoluut niet. We doen dit al jaren zo en vinden dat juist een hele lekkere combinatie :-)

woensdag 23 maart 2011

Hergebruik van elastiek

Vandaag realiseerde ik me met het schoonmaken van groente dat ik altijd de elastiekjes bewaar die om groente zit. Ik hoef ze dan ook nooit te kopen, maar ik heb er ook nooit veel in voorraad. Dus prima in evenwicht in krijgen en weer hergebruiken.

Zo ook met die grote dikke vette elastieken van de postbode. Bij mijn werk gooien ze die gelukkig niet weg en kun je er zoveel nemen als nodig is. Handig! Al heb ik er nooit vaak nodig.

Verder ontdoe ik oude kleding niet alleen van fournituren (ritsen, knoopjes enz.), maar ook van het elastiek, als dat niet uitgelubberd is natuurlijk, maar zelfs dat kan nog gebruikt worden. Ooit had ik een zeer slimme kater en een iets minder slim hondje en die konden altijd zelf de ijskast open maken. Daar omheen deed ik dus altijd elastiek. Werkte prima! Na verwoede pogingen, hielden ze er dan mee op. Maar als ik het elastiek maar een keer vergat, zaten ze alweer met hun snuffertjes in de ijskast te loeren of er wat voor hun gading inlag.

Ook het donkere elastiek kun je nog gebruiken voor de tuin om iets vast te binden, dan blijft er enigszins wat rek inzitten in tegenstelling mer touw en ijzertjes.

Julie hebben vast ook goede bestemmingen ervoor. Of gooi je het weg?

dinsdag 22 maart 2011

Doorschuifcadeautjes

Vroeger kreeg ik regelmatig voor een of andere feestdag of als gebaar een of ander drogisterij artikel in de vorm van douchegel of creme of iets in die sfeer. Ik vond dat altijd vreselijk en heb ook geen van die producten ooit gebruikt. Maar het gaat om het gebaar niet waar en dat was natuurlijk aardig.
Ik gebruikte het normaal ook al nooit en ook nu nog steeds niet. Ik vind alles gewoon onprettig aanvoelen en wil het er alleen maar snel afwassen. Dus op mijn huid geen smeerseltjes. Het enige wat ik gebruik is mascara en ogenschaduw en verder helemaal niets. Zelfs onder de douche alleen wat om haren te wassen en verder geen gelletjes of cremepjes. Een (zelfgemaakte door mijn dochter) deo als ik naar mijn werk ga en dan heb je al mijn cosmetica en huidmiddeltjes wel gehad.
Wat ik gebruik is niet op dieren getest en zonder gevaarlijke chemische middeltjes.

Maar om terug te komen op cadeautjes. Het gaat om een gebaar of een bedankje als iemand je iets geeft tenslotte en dan wordt al snel in de richting van de bloemist of drogist gedacht. Altijd zeer verrassend als iemand wel moeite doet om iets te geven waar je ook echt blij van wordt. Daarom ben ik ook niet zo van cadeautjes ontvangen en geef ze liever.
De ontvangen cadeautjes gingen (en gaan) in en cadeaudoos in mijn kledingkast en bij de eerste de beste gelegenheid weer aan een ander doorgegeven. Mijn dochter heeft daar zelfs nog vaak gebruik van gemaakt als een vriendin jarig was. Je moet alleen zorgen dat het snel wordt weggegeven en niet dat het artikel door een andere modernere verpakking wordt vervangen want dan zit je er nog mee. Ook kerstcadeaus hebben deze weg gevolgd.

Wat doen jullie met spullen die niet je smaak zijn of die je gewoon niet wilt, weggeven, verkopen of toch zelf houden?

maandag 21 maart 2011

Alleen de afschriften nog

Dit weekend weer een kleine 30 kassabonnetjes in het digitale kasboek verwerkt. Ik ben weer helemaal bij met het splitsen in allerlei categorieën. Het enige wat ik nog moet doen, zijn de laatste afschriften daarin nog verwerken van vaste lasten en digitale betalingen.

Het is zo prettig om zo te kunnen zien dat wat er hier is voorgenomen te verminderen ook daadwerkelijk is gebeurd! Zo wilde ik per se de uitgaven drukken van allerlei versnaperingen, zoals koek, chocolade e.d. Als ik dat nu al vergelijk vanaf 2009 dan is dat in 2010 al met 200 euro afgenomen in een jaar en als ik dat vergelijk met dit jaar (gedeeld door 4 i.v.m. 1 seizoen) dan is dat weer 200 euro lager. Nu komt het neer op 5 euro per week, zo'n 25 euro per maand. Dat is nog te veel, maar al beter dan in 2009. Ik neem bijvoorbeeld nu vaker ongezwavelde abrikozen als ik trek heb 's avonds en we bakken zelfs af en toe koekjes en cake. Je bent dan meer bewust wat je zit op te peuzelen omdat je ziet wat erin gaat!

Zo ook met kleding gaat het zo en komt dat neer op 25 euro per maand. Redelijk bedrag hiervoor, maar mijn streven is om het nog lager te krijgen door weer meer zelf te maken.
Ook de categorie tijdschriften/boeken oftwel lectuur is aardig gedaald dit jaar en ook al vorig jaar. Het moet nog lager want er is genoeg op internet te vinden overal over hetgeen me allemaal boeit.
Dan van de categorie hobby, wat de pan uitrees aan materialen is behoorlijk geslonken. Nu nog tijd...

Alleen jammer genoeg zijn de vaste lasten weer omhoog, maar dat gaat ook wel veranderen nu ik daar iedere dag op hamer en me daar dagelijks nog beter bewust van ben als ik aan de rekening denk.

Het is vervelend om alle cijfertjes te verwerken en te splitsen in een kasboek, maar zodra het bij is, is dat super fijn, omdat ik daar heel wat uit kan halen. Soms sta je echt verwonderd wat er veel aan een post kan opgaan, terwijl een andere weer daalt. Het is roeien met de riemen die je hebt.

zondag 20 maart 2011

Patroontekenen of patroon veranderen

Vandaag (zaterdag) helemaal weer in de sfeer van het zelf maken van kleding, door mijn bezoekje aan het Stoffenspektakel. Vroeger maakte ik veel meer kleding voor mezelf dan tegenwoordig, omdat één blik in de spiegel me de moed een beetje ontneemt als ik de extra's kilo's zie in tegenstelling met die van vroeger. Je ontkomt er niet aan dat je uiterlijk ouder wordt en dat je je anders gaat kleden. Niet in de sjieke sfeer voor mij, wat onmogelijk is met een stelletje huisdieren en een tuin, maar ook omdat ik me daar niet lekker in voel om in te paraderen. Ik ben meer van de praktische en aangename kleding met een vleugje modern en met rustige stofjes. Ik moet ermee op de fiets kunnen zitten is o.a. een voorwaarde. Broeken moeten mee kunnen geven dus niet van stugge stof zijn.

In het verleden leek het me wel leuk om patroontekenen in de avonduren te gaan leren, tegelijkertijd met de ontwerpen ook die kleding te maken. De manier van kleding maken. vond ik echter veel te omslachtig omdat ik al jaren me dat zelf had aangeleerd en daar deed ik niet aan mee (doorlussen, hoe verzinnen ze het, voor mij totaal overbodige rompslomp) dus wierp me alleen op het patroontekenen. Die cursus werd per maand betaald en het zou ongeveer een jaar duren van een les per week. Ik was de enige die patroontekenen volgde, de rest daar had gewone naailes. Echter na drie maanden had ik het hele boek doorgewerkt en hield het voor gezien. Dat certificaat interesseerde me niet, alleen het kunnen tekenen van patronen. De eerste twee weken had ik wat hulp en advies nodig, maar daarna heb ik alle hoofdstukken zelf doorgewerkt in mijn eentje. Ik had het door en kon het en ben er verder mee gestopt ten het boek uit was. Het spreekt voor zich als je naar de plaatjes kijkt hoe je voor jezelf een patroon moet tekenen namelijk. Naailes zelf had ik niet nodig.

Af en toe maak ik een basispatroon, waar je alle patronen verder mee kunt maken. Handiger is echter een Knip of Burda kopen en daar een bestaand kledingstuk opleggen zodat je ziet waar iets te veel of te weinig stof zit. Dat pas ik aan op het patroon. Of wat ik al eerder aangaf van een lekker zittend kledingstuk wat versleten is, uit elkaar halen (tornen) en dat gebruiken als patroon.

Ik zag wel een handig lineaalsetje à 20 euro op het Stoffenspektakel om halzen mooi te kunnen tekenen en beleggen, mooi en ook buigzaam, maar zoiets is ook gemakkelijk zelf te maken van karton denk ik zo. Ik heb dat altijd zo los uit het vuistje getekend met een centimeter ernaast wat ook goed ging. Ze vlogen wel als warme broodjes over de toonbank. Dan denk ik hoe vaak heb je dat nu nodig? Op een modeschool kan dat handig zijn als je er dagelijks of wekelijks gebruik van maakt, maar voor een hobby gebruik je dat veel te weinig.

zaterdag 19 maart 2011

Met dochter op pad

Iedere keer als mijn dochter en ik de laatste tijd samen vrij hebben en de ook de gelegenheid hebben, zijn we op pad voor overgordijnen voor haar om ons te oriënteren over de kwaliteit, dikte, opmeten, prijs, (laten of zelf) maken enz. We hebben inmiddels al heel wat winkels bezocht. Sommige prijzen rezen echt de pan uit (meer voor Hollywoodhuizen) en andere zijn weer flutkwaliteit (ie, wie, waai weg). Nu nemen we de Hema-prijzen maar aan als gemiddelde qua prijs en kwaliteit. Heb er inmiddels heel wat zelf van opgestoken ook waar je rekening mee moet houden. Tot nu toe deed ik altijd maar wat, lukte altijd toch wel.
De marktprijzen zijn weer goedkoper dan de Hema, maar ook daar zijn ook duurdere en zelfs knotsouderwetse nog.
Een andere bekende winkel hier in het zuiden, waar je zelfs per kilo stoffen kunt kopen, ligt weer tussen de Hema en de markt in qua prijs. Wel leuk daar weer eens rond te snuffelen. Ik ben dol op allerlei fournituren zoals knopen, bandjes, garens om te haken en breien enz. Ik kon mijn hart weer helemaal ophalen. Het mooie is, ik heb niets gekocht van dat alles, alleen maar verlekkerd gekeken.

Maar morgen, dus dan is het vandaag zaterdag... ik schrijf dit vrijdagavond, dan wordt het denk ik wel erg moeilijk om mijn portemonee dicht te houden. Dan gaan we naar het Stoffenspektakel in Eindhoven! Bewust op zaterdag zodat hetgeen we zien nog even kan doorsudderen en bezinken, want zondag is het nog een extra dag voor het Stoffenspektakel en kunnen we desnoods nog even terug.

Ik hoop zelf een beetje ook op jerseystoffen tegen te komen met een aardig motief voor tunieks. Andere stofjes heb ik nog genoeg. De meeste jerseystoffen zijn momenteel niet mijn smaak. Veel te druk à la jaren zeventig en die heb ik al achter de rug. Was er toen niet zo weg van en nu nog steeds niet. Ik ben meer het type van de bloemetjes en zo i.p.v. de grote felgekleurde grafische motieven. Maar ook al het andere wat ik zal zien... ooohh ik verheug me stiekempjes wel heel erg hoor ;-) Mijn adrenaline is al gestegen...

En terwijl jullie dit zaterdag lezen, ben ik daar :-)

vrijdag 18 maart 2011

Puur en eerlijk?

Onlangs kon ik niet naar de natuurwinkel en ging ik voor diverse boodschappen naar de super hier in het dorp, maar dan wel afgesproken alleen het biologische te kopen. Ik trof daar 'Puur en natuur' aan. Ik zag wat sterretjes achterop staan met vermelding naar biologische afkomst. Maar mijn inwendige stemmetje was toch wantrouwig en thuis gekomen toch maar eens wat meer lettertjes gaan lezen. En ja hoor verborgen met andere bewoordingen en opzoeken in het bekende boekje met E-nummers, bleek het toch niet zo puur en natuurlijk te zijn dan de titel doet verwachten (zuivelproduct). Na wat meer producten onder de loep te hebben genomen was bijna alles zo geniepig onder andere woorden verstopt. Ik vertrouw het daarom ook echt niet meer om daar nog het zgn biologische voedsel te kopen. De helft 'goed' met ster en de andere helft verdacht en kankerverwekkend! Ik word daar echt niet goed van, want je betaalt er meer voor en dan verwacht je toch goede producten te krijgen.

En als je dan dit leest over genetische gemanipuleerde soya en wie daar ook o.a. achter zit als grote super, dan is het ook niet vreemd dat ik er geen voedsel meer wil kopen!

donderdag 17 maart 2011

Rinkelbel

Door het vallen van mijn fiets, was mijn fietsbel zo gedeukt dat er niet alleen geen rinkeltje meer te horen was, maar kon ik er zelfs geen beweging meer in krijgen. Normaal gesproken zou ik gewacht hebben tot ik mijn fiets toch weer een keer moet wegbrengen naar de fietsenmaker en had dan meteen gezegd: "Doe er ook maar meteen een nieuwe bel bij". Daar ik weet dat dat dubbel zo duur is, heb ik deze mooi bij de H. gekocht voor 2,25 euro. Misschien dat A. deze goedkoper heeft, maar toen ik daar onlangs was, geen bel te bekennen. Daarom werd het een onvervalste H.bel. Tegenwoordig kun je kiezen in een ouderwetse rinkel, maar ook voor zo'n kort trilgeluidje, waarvan ik altijd twijfel of ik nu wel of niets gehoord heb. Zodra iemand voorbij komt zoeven, weet ik dat ik het echt heb gehoord. Voor mij dus duidelijk niet eentje met een trilletje, maar met een gewone ouderwetse rinkel! Een super klein klusje voor komend weekend, als ik de oude bel er tenminste af kan krijgen met het gereedschap wat ik heb. Lukt me vast wel ;-)

woensdag 16 maart 2011

Klemmende voordeur en stompje kaars

Bij gebrek aan andere nieuwtjes (tja dat gebeurt zo af en toe), maar een tip wat ik altijd doe als mijn voordeur klemt. Dat is meestal met dagen dat het hout uitzet en dan moet ik met beide handen hard aan de voordeur trekken. Heel lastig als er ook een slimme hond achter je staat die z'n koekje al op heeft in die tijd en hoopt mee te kunnen c.q. ontsnappen.
Met horten en stoten, schiet de deur dan eindelijk open en ook met dichttrekken vereist het enige ervaring. I.p.v. meteen gereedschap erbij te halen of een klusjesman om een stukje eraf te vijlen (het tocht zo ook al genoeg, zelfs met een tochtstrip ervoor dus liever niets van de deur af), pak ik dan gewoon een oud stompje kaars en wrijf onder de hele voordeur en ook nog over de stenen drempel. Het euvel is dan zo verholpen. Mijn deur klemt dan niet meer!
Ik gooi daarom nooit kaarsrestjes weg omdat ik altijd wel iets heb waarvoor ik het heel simpel kan gebruiken, zoals ik ook ooit beschreef met een stugge rits.

dinsdag 15 maart 2011

Zelf malletjes knippen

Ik heb veel hobby's. Sommige gaan voor een paar jaar de 'ijskast' in, andere komen er bij, weer andere vallen af, maar zonder zit ik nooit.
Een die ik weer onlangs opgenomen heb, is patchwork (lapjeswerk) maken van zeshoeken oftewel tegenwoordig vaker hexagonnen genoemd. Je knipt met naadtoeslag een stofje uit en vouwt de hoeken om de randen van het malletje. Voor grote gebruik ik geplastificeerde paperclips om het stofje tijdelijk te bevestigen. Nu ben ik met zulke kleintjes bezig dat twee scherpe vouwen ook voldoende zijn om ze met naald en garen aan de achterkant met kleine steekjes rondom vast te zetten.
Als ik eenmaal weet welke stofjes bij elkaar komen, worden ze aan elkaar gezet en worden het bloemetjes. Die ook weer tegenelkaar vormen een tapijt van allerlei bloemen. Tegenwoordig Granny Smith geheten, maar bij ons jaren terug gewoon Grootmoeders bloementuin geheten. Ik hou het bij het laatste, tenslotte woon ik ook hier in Nederland niet waar.

Het pakketje met die hele kleine malletjes heb ik ooit cadeau gekregen. Ik denk omdat ze wel heel klein zijn namelijk 1/2 inch, oftewel 1,27 cm.
Nu zijn de malletjes op en als consuminderaar koop ik natuurlijk geen nieuwe, maar knip ze gewoon zelf. Ik vind het prettig om ze van dun karton te maken en daarvan krijg je er veel door de brievenbus of zit gratis (niet echt gratis, daar betaal je natuurlijk ook voor) om verpakking. Het is meestal karton wat aan een kant mat is en aan de andere kant glanzend, net zoiets als van kerstkaarten dikte. Ik zorg wel dat de achtergrond altijd wit is zodat nooit de stofjes verkleuren van de inkt. Ik weet tenslotte niet hoelang ik erover doe en dan kan het karton er nog wel even in blijven zitten ter versteviging.
Je kunt ook een stramien uitprinten, maar dun karton kan niet in mijn printer en papier vind ik te dun en minder prettig. Ik ga dus voor gewoon tekenen en knippen op het verpakkingsmateriaal. Kost me niks dan wat moeite. Een zakje met malletjes kost al snel tussen de 3,5 en 5,5 euro.

maandag 14 maart 2011

Hier word ik ook niet vrolijk van

Vrijdagavond heb ik gekeken naar het programma van de Vara over de bijensterfte. Ik vind bijen namelijk helemaal niet eng, zelfs heel leuk om naar te kijken als de kiwibloesem hier in volle bloei staat. Dan is er een gezoem van jewelste hier op de plaats en een bedelmende geur van kiwibloesem. De bijen hebben nergens anders interesse voor dan voor de bloesem, dus gevaar is er helemaal niet. Ik zit gewoon onder de kiwi en kijk genietend toe. Zelfs heel dichtbij omdat ik het zo leuk vind om te zien dat de bijen echt 'mandjes' aan de zijkanten van lichaampjes hebben gevuld. Het is dan juist de kick om die volle mandjes te zien orn te fotograferen, want ze zitten niet echt stil.

Als er daarom weer iets meer bekend is over de bijensterfte wil ik dat natuurijk wel weten. Zo ook dus afgelopen vrijdag en volgens mij komt er ook een herhaling van. Het is namelijk dieptriest dat Nederland, lees regering, bepaalde pesticiden toelaat aan de hand van één hoogleraar van de universiteit, die beweert dat de bijensterfte komt door parasieten en niet door de pesticiden. Datzelfde onderzoeksinstituut krijgt opdrachten van de pharmacie. De Vara laat ook andere deskundigen aan het woord en dan begin je wel aardig te twijfelen aan die eerste woorden. Sterker nog, ik geloof eerder de andere deskundigen! Al kan het natuurlijk ook aan beide liggen, parasieten en pesticiden. Nederland is zelfs het enige land dat van dat gif zoveel toestaat. Maar ja er is dan ook 720 miljoen euro mee gemoeid.

Maar wat ik dan tevens hoor, is dat alle zaden ondergedompeld worden in pesticiden, zo ook o.a. zonnebloemen. Als die gaan bloeien en de bijen komen er op af, dan nemen ze dat gif tegen ongedierte mee naar korven en weg populatie bijen. Bijen zijn juist zo belangrijk voor bestuivingen. Moeten we straks alles met een kwastje zelf gaan bestuiven soms? Wat blijft erover in de vruchtzetting van dat gif en wat krijgen we daarvan binnen? Tijdens de bloei wordt er weer gespoten en voila daarna onze gezonde zonnebloemolie, een en al gezondheid toch!? Iets om over na te denken! (Ik neem altijd olijfolie, maar wie zegt me dat het daar niet hetzelfde gaat?)

Daar zit ik nu met mijn mooie voorraadje aan goedkope zaaizaden, waaronder ook de reuze zonnebloem. Dat staat nooit op de zakjes dat zaden zijn voorbehandeld met pesticiden! Dat is niet mijn bedoeling van zelf zaaien en uitplanten om meteen de bijen op te ruimen! Ik denk er nog even over na wat ik ermee doe, want dit is absoluut niet wat ik voor ogen heb. Hier word ik echt niet vroijk van. Ik wil nu eigenlijk alleen nog maar biologische zaden zonder gif!

Goed dat de Vara dit aan het licht heeft gebracht! We worden toch echt overal mee bedonderd als we zelf niet beter uitkijken!

zondag 13 maart 2011

Gas bijbetalen

Ik moet 347 euro bijbetalen voor het gas. Dat houdt in dat ik niet 210, maar voortaan 250 voorschot maandelijks daarvoor moet betalen. Dat is dan 40 euro per maand meer! Bah! Echt veel meer verbruik dan voorgaande jaren, valt gewoon op. Ergens in de verte was ik er al bang voor meer te betalen, maar ik dacht niet dat het aan het meerverbruik lag. maar aan de prijs.
Ergens wel balen, want ik doe constant moeite om alles te drukken met snel douchen, cv op tijd uit e.d., terwijl hier iemand wie ik met de neus kan aanwijzen de cv op de gekste tijden nog hoger draait of echt belachelijk lang staat te douchen althans naar mijn maatstaven.
Ik heb me inmiddels al geuit hier thuis, maar nog geen reactie gekregen. Wat ook niet kon overigens omdat ik alleen aan het woord was en er geen speld tussen te krijgen was. Ik kan hier dus echt niet tegen nadat ik zelf zoveel moeite doe om te bezuinigen.
Het is ook zo zonde geld wat totaal niet nodig is. Ze komen er ooit zelf nog wel achter denk ik dan... Daar gaat weer mijn spaargeld voor het klussen door derden. Op dit moment denk ik alleen maar dat ik voortaan na tien minuten de koude waterkraan maar open ga draaien... grgrgrgrgrg

zaterdag 12 maart 2011

Van geschiedenis zou je moeten leren

Met het wakker worden, hoorde ik op het nieuws over de tsunami van Japan. Ook dat er een kerncentrale was gaan branden. Ik hou mijn hart vast ... Dit is allemaal vreselijk en mijn gedachten gingen direct weer uit naar 25 jaar geleden toen er een ongeluk gebeurde in Tjernobyl ook met een kerncentrale. Ik weet het nog goed, want een week later werd mijn dochter geboren. Er werd zelfs met een overdrijvende radioactieve wolk aangeraden om het wasgoed wat buiten hing te drogen (ik gebruikte gewone luiers voor mijn dochter i.p.v. pampers) weer opnieuw te wassen. Ook de melk werd afgeraden vanwege de neerslag op de weilanden. (Gelukkig gaf ik maandenlang borstvoeding en dronk zelf geen melk.)
Er was veel protest tegen een nieuwe kerncentrale hier in Europa en zo ook in Nederland. Veel protesten en acties om maar vooral naar alternatieve vormen van energie te gaan zoeken, maar geen nieuwe kerncentrales. Veel alternatieven werden uitgeprobeerd, zowel succesvolle als mindere. Maar de mensheid was tevreden zo'n akelig ding zou er niet meer komen (dachten we). Men had gezien wat een ongeluk met een kerncentrale teweeg kon brengen. Veel misgeboorten en veel ziekten naderhand van de mensen die ongelukkigerwijs daar in de buurt woonden.

Toch wordt er tegenwoordig weer gesproken over een nieuwe kerncentrale net of dat de gewoonste zaak van de wereld is. Geen protesten of acties nu. Niemand hoor of zie je klagen op tv. Ik sta nog steeds verwonderd hierover. Het lijkt alleen nog maar te gaan om de keuze waar die moet komen te staan. Echt ongelooflijk! Hebben ze dan echt niet geleerd van het voorval van 25 jaar geleden? Een ongelukje zit in een klein hoekje! Je zal maar net in de buurt wonen van zo'n centrale! Hoe je het ook kan afschermen, een natuurramp kan sterker zijn dan de mens. Dat zie je ook nu weer. Teveel belanghebbenden zeker weer met aandelen en een politiek spel?

En dan zitten ze maar reclame te maken over 'groene' stroom! Het komt anders allemaal door dezelfde buizen binnen! Hoezo groene stroom? Groen knopje indrukken en rood knopje uitschakelen? Valt onder de categorie sprookjes dus. Dat je daarvoor moet kiezen. Geef het gewoon en draai het om, dan hoeft er ook geen reclame voor gemaakt te worden.

Ik ben erg benieuwd hoe dit zal aflopen in Japan. De beelden liegen er bepaald niet om. Triest.

vrijdag 11 maart 2011

Vrolijke kliekjes

Iedere dag kijk ik eerst in mijn ijskast wat er eventueel nog over is van een vorige dag. Soms was het zo weinig en wordt het ook wel ter plekke aan de hond gegeven.
Vaak is wel een restje groente of rijst over, wel of niet bewust vast schoongemaakt of gekookt/gewokt voor de dag erna. Daarmee begin ik altijd de maaltijden. Dan kies ik er gewoon nog wat bij. Op die manier wordt er minder weggooid en is er ook altijd meer variatie aan kleuren. Als de groente maar één kleur heeft, is het altijd wel vrolijker om er nog een ander kleurtje bij te doen. Het oog wil ten slotte ook wat. Tenminste mijn oog wel. Een puntpaprika erbij kan vaak ook goed. Deze hoeft niet eens lang in de pan want is heel snel klaar. Of als het geheel te weinig is, een klein blikje of liever een glas met kidney bonen of kikkererwten. (Nu vind ik dat de kikkererwten niet zo snotgaar moeten zijn en daarom prefereer ik die van de reformwinkel. Een tomaat geeft ook weer wat meer kleur.)
  • Een half pakje fetakaas over? Nou dan wordt er een salade gemaakt van sla of andijvie. Of ik maak een macaronischotel, ook lekker met wat feta erdoor.
  • Een portie sperciebonen over ... Kan zowel in rijst, maar ook goed in een koude salade verwerkt worden. Met wat maïs ertussen is het weer een vrolijk geheel.
  • Sla over ... geraspte wortel erbij
  • Geraspte wortel over ... mooie combinatie met rauwe pastinaak of een geraspte biet.
  • Gekookte rijst of pasta kan ook goed bewaard blijven in de vriezer voor een volgende keer.
  • Enz.
En zo is er altijd wel iets wat weer bij wat anders past. Het is dan net of het lekkerder smaakt als het het oog ook streelt :-)

donderdag 10 maart 2011

Grijze pech

De ene dag een geluksgevoel en de andere dag weer wat pech. Dat heet leven ;-) Laatste gebeurde me afgelopen woensdag.
Nieuwe kleding was ik altijd eerst netjes met de hand, scheut azijn bij het wasmiddel en met spoelen. Meestal gaat dat goed behalve als het hele slechte kwaliteit is. Als de kledingstukken geen verf meer afgeven, mogen ze van mij pas in de wasmachine. Zo had ik afgelopen weekend drie stuks voor op de hand te wassen. Ze waren al vaker gewassen. Ik dacht ze geven niet meer af met de handwas, laat ik ze maar verder spoelen in de wasmachine met een scheut azijn. Twee stuks zagen er prima uit, maar de derde had toch een grijze waas door het wit merkte ik pas overdag toen ik ermee naar mijn werk was gegaan! Gelukkig dat er nog niet veel mensen werkten deze week vanwege de voorjaarsvakantie. Je zag het ook niet zo direct, maar ik zag de lichte grijze waas echt wel. Balen, was net een lekker zittend kledingstuk. Ik probeer het nog een keer apart te wassen, in de hoop dat ..., maar ik vrees van niet ... :-(
Kledingstukken die stuk zijn of net als deze zwart-witte tuniek doorgelopen zijn, zijn nog wel goed om uit elkaar te tornen en na te knippen van andere stof. Voordeel is, dat je weet dat het een fijn patroon is en het je ook staat. Verder kan het dan verknipt worden voor garens voor de voddenmatten.

woensdag 9 maart 2011

Gelukkig gevoel

Gisteren weer naar de natuurwinkel geweest en daarna door naar de Aldi. Mijn hart ging van boink, boink, boink, want ik zag een hele grote bak met allemaal zakjes zaad van bloemen, kruiden en groenten. Wauw wat veel! Maar het mooiste was dat die zakjes maar 29 cent kosten! Daar kun je heel wat bloemetjes voor zaaien, kruidenplantjes kweken en groenten uitproberen. En dat voor zo weinig! Kijk dat zijn nou nog eens leuke prijsjes! Ik had natuurlijk ergens liever biologisch zaad, maar als ik de plantjes daarna toch biologisch behandel, scheelt dat natuurlijk ook. Binnenkort maar eens een lijstje samenstellen van zaaien, uitplanten e.d.

dinsdag 8 maart 2011

Glas op fietspaden

Ook ik kan er niet omheen, maar hier in het zuiden wordt er flink gehost, geschreeuwd en gefeest met deze dagen. 's Morgens bijna geen kip op de weg natuurlijk en bijna uitgestorven parkeerplaatsen. Het is voor mij in die dagen dan bijzonder goed uitkijken op de fietspaden of er glas ligt. Dit jaar was er afgesproken dat er in veel kroegen het bier in plastic geschonken werd en dat was gelukkig wel te zien in de stad. Wel nog veel blikjes langs de wegen en bermen. Waar ik moest zijn, lag er minder dan voorgaande jaren. Toch moest ik nog heel snel drie scherpe bochtjes maken om de splinters en gruis te kunnen vermijden. Of ik ze echt niet heb geraakt dat blijkt altijd wel later. Steevast neem ik dan een buskaart mee voor het geval dat. Meestal heb ik de hoofdprijs in zo'n carnavalsweek hoe voorzichtig ik dan ook ben. Ik vind het altijd zo vervelend om banden te plakken en ben er dan ook geen held(in) in. De maandag in ieder geval zonder schade thuis gekomen, op naar de volgende dagen... duim, duim, duim...

maandag 7 maart 2011

Repareren scharnieren van kistje

Ik heb dan wel een koopstop ingelast, maar soms kom je er gewoonweg niet onderuit om daar een uitzondering voor te maken voor onderhoud of vervanging of dat je jezelf wijs maakt dat het heel echt nodig is.

Zo ook kijk ik al jaren rond (niet erg bewust moet ik zeggen) voor sluitinkjes voor in kistjes zowel de scharniertjes als de haakslotjes. Tot nu was ik ze niet tegengekomen tot gisterenavond. Dan moet ik denken, is het nodig dat kistje te repareren wat stuk is? Ergens niet, maar spullen die stuk zijn, is ook niet leuk. Het is een oud sieradenkistje, nog van mijn moeder geweest, waarvan een scharniertje was gebroken. Het fluwelen rode stof heeft vale plekken gekregen van ouderdom en op de deksel is het beslag niet meer helder. Van binnen ziet het gecapituneerde glanzende stof er nog wel mooi uit. Ook het pootje is eraf gebroken en moet er weer onder worden geplakt. Ik denk dat de geldelijke waard niet veel is, maar de emotionele waarde wel. Ik draag zelf nooit sieraden eerlijk gezegd, zelfs geen horloge, Wat ik heb aan sieraden (kralensnoeren of kettinkjes) heeft ook totaal geen waarde dan alleen jeugdsentiment. Maar je moet ze toch ergens laten nietwaar.

Ik heb daarom de sluitinkjes en slotjes gisterenavond besteld en kan eerdaags mijn juwelenkistje (zonder 'juwelen') weer repareren. Valt dan onder onderhoud klusjes. Dan kan ik het eindelijk weer eens voor sier ergens neerzetten i.p.v. in een doos ergens ver weggestopt.

zondag 6 maart 2011

Familiegeschiedenis in vogelvlucht

Ik woon momenteel in een oud alleenstaand huis met 80 meter diepe tuin, een beetje karakteristiek met glas-in-loodramen. Het is in 1945 gebouwd. Mijn ouders woonden er in 1950 en daar ben ik geboren.

In 1994 gaan mijn dochter en ik in het huis wonen met de vele herinneringen. Mooie herinneringen die ik als kind had en de mindere. Wel zit ik in een huis wat dertig jaar niet is bijgehouden. Stukje bij beetje knap ik wat op of laat het opknappen. Omdat het mijn geboortehuis is, heeft het ook weer wat bijzonders. Het is beslist een huis met een verhaal!
En gisteren trof ik eindelijk na jaren steentjes aan voor mijn oude gootsteen in woonkeuken: zwart-witte steentjes. Ben er al jaren naar op zoek. Moet er alleen nog de nodige waterdichte cement bijzoeken.
Alles is nog bijna in oude staat hier. Als ik verbouwingen zie bij anderen, denk ik vaak bij het zien van hun oude situatie, ik zou willen dat ik het zo al had! Vandaar ook dat het consuminderen voor mij ook een levensstijl is geworden omdat het gewoon moet. Hier ontbreekt helaas namelijk het e.e.a. van de moderne tijd.
Maar ik geef de hoop niet op hoor :-) Mijn doorzettingsvermogen is nog prima.
Ooit is het helemaal opgeknapt!

Update: 8/3 Na een paar dagen dubben, heb toch maar besloten het lange verhaal te verwijderen. De vaste lezers weten nu een beetje van mijn achtergrond en een sporadische voorbijganger heeft aan bovenstaande genoeg ;-)

zaterdag 5 maart 2011

Excuses voor de taalfoutjes

Het is al weer een poosje geleden dat ik een aantal blogjes in het voren had. Ik hoefde me alleen maar te bekommeren om een bijpassende afbeelding. Maar die voorraad slonk na een tijdje bloggen, zo ook de onderwerpen en zo kwam het dat ik iedere avond laat nog snel naar een onderwerp zocht om te beschrijven. Ik mijmer een beetje over de voorbijgaande dag en denk dan of er iets bij zit wat ik kan beschrijven dat direct of indirect een link heeft naar het consuminderen. Als dat me dan nog geen onderwerp oplevert, loop ik mijn huis door en dan komt er vaak toch nog wel iets. (Al denk ik vaak dat het me niet zal lukken die dag...)
Ik herlees het, zoek een afbeelding in mijn voorraadje of maak er nog alsnog een, dan weer even overlezen en pas dan publiceer ik het. Helaas door het tijdstip van de dag, zeg maar gerust nacht..., zie ik veel voor goed getypt aan, terwijl ik de volgende dag het toch echt merk er flink naast getypt te hebben met mijn slaperige kop of zelfs woordjes te hebben vergeten. De volgende dag lees ik het weer 'vers' en dan valt het meestal wel op. Het zal ongetwijfeld ook wel te maken hebben met vermoeiende ogen die wat ouder worden, maar ook met de snelheid van typen met de ene en de andere hand gek genoeg. De ene typt sneller en dan krijg ik soms rare woorden op mijn scherm te zien!
Dus mijn excuses voor mijn gemaakte typfoutjes. Ik probeer het later altijd wel weer te corrigeren.
Denk maar zo, het was weer laat dat ze dat schreef ;-)

vrijdag 4 maart 2011

Kringloop boeken

Donderdag laat in de middag ben ik sinds lang geleden weer eens langs de kringloop kunnen gaan. Het viel me op dat het erg druk was voor een doordeweekse dag en dat was nou eigenlijk net de bedoeling van mij om eens rustig te kijken i.p.v. op zaterdag. Helaas wel druk dus. De mensen weten tegenwoordig aardig goed de weg voortaan naar de kringlopen te vinden!

Nu zijn de boeken daar niet duur waar ik ga, 1,20 per boek met harde kaft en 0,80 voor een pocket of een boek met slappe kaft. Hele dunnetjes zelfs maar 0,30. Maaarrrr... heel raar alles wat met handwerken te maken heeft, ligt een verdieping hoger en de prijzen daar zijn vaak nog duurder dan via Marktplaats, digitale tweedehands boekwinkels of rommelmarkten. Ook nog eens met een dikke vette, zwarte stift staat het bedrag met grote letters binnen in het boek of bovenop geschreven. Een ergernis om daar tegenaan te kijken! Onuitwisbaar natuurlijk ook. Dat doe je toch ook niet met je eigen boeken erop schrijven. Dus koop ik ze daar ook niet, zelfs tijdschriften niet zoals de ontbrekende Ariadne's, Anna's of de Steek. Een dun, oud breiboek met slappe verkreukelde kaft bv, helemaal verduimeld, met ezelsoren en scherpe vouwen kost daar maar lieft 5 euro per stuk. Niet te geloven. Zelfs nieuw was het maar 3,50 gulden. Die antiekwaarde heeft het echt niet. Ik begrijp dat dan ook niet. Knutselboeken, historische boeken enz. maar 1,20 en als er iets van handwerken in staat het vijfvoudige! Blijkbaar toch kopers genoeg. In die kringloop koop ik dan ook nooit mijn tweedehands handwerkboeken op die afdeling. Zelfs voor een tweedehandse verkleurd en verroeste haaknaald vragen ze nog 2 euro per stuk. Wie wil daar nou mee haken. Ongelooflijk! Heel het pand is verder spotgoedkoop en de textielafdeling blijkt ineens duurder te zijn dan in de huidige winkels zelf!
Nou snap ik ook weer meteen dat ik er al zo lang niet meer ben geweest :-) We hebben ook nog andere in de buurt die geen verschil in soorten boeken maakt...

Toch heb ik nog twee boekjes op de kop kunnen tikken op de benedenverdieping met slappe kaften:
  1. 101 Huishoudvragen uit 2002 als nieuw (vervelende lay-out en alles in vraagvorm, geen afbeeldingen).
  2. Oma geeft raad uit 1975 in redelijke staat (vormgeving echt uit de jaren zeventig, weinig afbeeldingen).
Ik kwam wel leuke tips weer tegen, maar een deel vind ik eerlijk gezegd ook vergezocht en geeft niet echt advies. Eerst uitproberen, dan geloven, zeg maar.
Toch ga ik weer een deel wat voor mij nuttig is eruit halen en uitproberen. Op die manier kan ik straks misschien wel weer wat nuttige tips geven.

donderdag 3 maart 2011

Citroenen koopje

Woensdag weer samen boodschappen gedaan met mijn dochter. Daar trof ik citroenen aan voor maar 0,49 cent per netje. Zo te zien wel voor direct gebruik, maar voor zo'n zacht prijsje neem je -lees ik- ze toch mee. Zelfs twee netjes gekocht (5 citroenen per netje).
Vandaag wordt dat dus weer citroenen uitpersen en er citroenblokjes van vriezen. Want voor je het weet, zijn ze echt niet meer te gebruiken en dat
is niet het nut van een koopje nietwaar.

Het is heel wat gezonder dan het gebruik uit een plastic flesje met toevoegingen. Citroen is te gebruiken bij het bakken (appels worden dan niet bruin) of in een salade. Zo'n blokje is ook zo ontdooid.
In de zomer vul ik vaak een glas met gewoon water en doe er dan een citroenblokje in. Heerlijk verfrissend drankje, goedkoop en geen onzichtbare ontelbare schepjes suiker of erger zoetstof. Maar ook met warm water als een grog zonder alcohol, is het prima te drinken. Een klein oppeppertje met veel vitamine c. Wist je dat je ogen er heel mooi van gaan glanzen? Ooit ontdekt toen ik jaren geleden een citroensapkuur heb gedaan ;-)

Mijn dochter gebruikt citroenen voor allerlei vervanging van dure huidverzorgingsmiddeltjes, bijvoorbeeld voor de huid.

Zelfs de uitgeperste schillen zijn te gebruiken voor allerlei huishoudelijke doeleinden. Even googlen en er komen nog tal van tips naar boven. Ik gebruik het zelf om ermee schoon te maken zoals het fonteintje, wastafel e.d. Gaat ook glanzen net als je ogen ;-)

Uiteindelijk gaan de schillen mijn tuin in, maar niet in de compostbak omdat het veel te lang duurt dat deze zijn afgebroken. Bovendien als het geen onbespoten citroenen zijn mogen ze er van mij niet in. Ik wil geen resten gif in mijn compost namelijk. Ik gooi ze altijd zo in de border dat je ze niet ziet. Insekten houden namelijk niet zo van die geur. Denk maar aan citronella.

woensdag 2 maart 2011

Noodrantsoen

Heb jij een noodrantsoen voor het geval de electriciteit voor een lange tijd zal uitvallen?
In diverse berichten heb ik gelezen dat door zonnevlammen elektrische apparaten of stroomstoringen kunnen ontstaan. Of dit gebeurt of niet, het is wel iets om over na te denken. Je leest tenslotte al, en dat in deze tijd (!), dat er ineens steden uren zonder stroom zitten. We zijn zo afhankelijk van onze elektriciteit, zelfs ons geld kunnen we alleen via stroom aan. Stel dat dit wegvalt. Hebben de banken dan cash genoeg? Ik denk het niet. Misschien dat je dan nog een beetje contact geld thuis hebt om het even uit te zingen, maar dan wordt het toch echt ruilhandel bij elkaar en bij de boer.

Onlangs maakt ik een kleine tijdelijke stroomstoring mee in het Citycentrum in Veldhoven. Je kon alleen contant afrekenen. Daar stonden we dan met onze tien euro bij elkaar... Geloof me dan koop je echt alleen maar wat nodig is! We hoefden niet eens een karretje mee te nemen, zelfs een mandje hoefde niet want we konden het zo dragen. Dat is een rare gewaarwording. De kassa's doen het niet, je kunt niet pinnen. Sommige winkels hebben wel een beetje noodstroom zodat er een paar lampen blijven branden, anderen worden weer helemaal donker. Ook gebeurde het pas geleden in mijn dorpje dat het licht op een avond steeds flikkerde of aan- en uitging, maar het zette net niet helemaal door.

Dat zette me toch aan het denken voor als zoiets vaker gebeurt. Je moet in ieder geval een beetje contant geld thuis hebben om een poosje vooruit te kunnen. Maar ook moet je een noodrantsoen van voedsel aanleggen. Koffie en thee zetten moet weer op de ouderwetse manier zonder de elektrische apparaten. Vergeet eens alle apparaten om je heen en hoe zou je het dan oplossen met een ander alternatief? IJskast/vrieskast ontdooit... Geen internet en telefoon, geen wasmachine... zelfs geen wekkerradio... cv valt uit...
Hoelang duurt het voor de regering iets gaat ondernemen om de burgers te voorzien van voedsel? Voor alles op gang komt, een paar weken?

Kortom, hoeveel moet je aan voorraad hamsteren en wat is dan het meest geschikt? Ik denk zelf dan aan meel, rijst, pasta, crackers, veel glazen groentepotten enz. enz. Dus zo gek is het niet om een hamsteraar te zijn ;-) Wel op tijd vervangen/verversen!

dinsdag 1 maart 2011

Brandalarm

Voor de veiligheid is het goed dat er geoefend wordt met brandoefeningen, Zo ook waar ik werk worden regelmatig om de paar maanden zo'n oefening gehouden. Nieuwe medewerkers schrikken van het alarm en vragen zich verbaasd af wat eraan de hand is. Door rustig aan te geven dat dit het brandalarm is dat je zo snel mogelijk naar buiten moet via de kortste weg. Meestal ontploft er dan nog ergens in het pand een rookbommetje waar zogenaamd de brandhaard moet zijn. Tussendeuren worden dichtgedaan om de rook tegen te houden en je de pas af te snijden om naar een andere weg te zoeken naar buiten. Maar doordat dit een paar keer per jaar gebeurt, heeft echt niemand erge grote haast, maakt haar of zijn mailtje gewoon af of telefoontje, zijn of haar praatje met een collega en dan druppelen ze heel langzaam een voor een naar buiten zonder jas of tas, maar wel vaak allemaal tegelijk, wetende dat het weer een brandoefening is.

Ik heb dat altijd zo vreemd gevonden, want ooit kan het ook echt zijn. Zodra ik het alarm hoor, stop ik acuut met alles wat ik aan het doen ben, dan pak ik rustig mijn jas en tas en loop naar de brandtrap naar beneden. Niemand nog te zien zelfs. Dat alles zonder paniek of haast en om de mensenmeute voor te zijn! Als eerste sta ik met mijn jas aan meestal rustig buiten te kijken. Als ik vraag waar ze hun tas of papieren hebben gelaten, allemaal binnen gelaten! Stel je nu eens voor dat het echt is, dan zit je mooi te kijken zonder sleutels of geld, al je papieren weg, zelfs mobieltjes liggen binnen op het bureau.

De laatste keer was het zelfs geen nepalarm, maar was het alarm afgegaan omdat er werklui beneden in de kelder aan het zagen waren en het zo warm was geworden dat het alarm afging. Geen paniek of zo, maar je weet toch immers nooit! Maar toch weer iedereen pas na tien minuten buiten, geen jas en geen tas mee terwijl het buiten toch echt vroor en iedereen stond te rillen.

Moet je nagaan wat een geld en energie je dat kost, maar vooral lastig omdat allemaal weer in orde te maken, terwijl het zo'n kleine moeite is meteen in actie te komen en wat mee te nemen. Nepalarm kan ooit eens geen nep zijn, maar echt! In die haast snap ik dat het je niets kan schelen wat er nog binnen ligt, maar als je toch alle tijd daarvoor hebt toch wel.