vrijdag 31 augustus 2012

Hazelnootboorders

Vorig jaar had ik dagelijks een handjevol hazelnoten geoogst en dat werd een vergiet vol. Wel vreemd zo weinig als je weet dat ik wel 6 grote struiken heb. Wat je niet opraapt overdag, is de volgend dag al weg. De eekhoorntjes maken overuren als de noten vallen en er worden denk ik ook vele mondjes van muizen gevoed. Ik zie tenminste weer regelmatig dat de poezen muizen hebben gevangen en de hond is zelfs nog sneller daarmee. Soms lukt het het me om een muisje nog ongeschonden ergens op een veilig plekje neer te zetten om bij te trekken van de shock, maar meestal lukt dat niet zo. Dat is dan weer minder leuk van volgevreten katten dat ze ondanks een volle maag toch nog op muizenjacht willen.

Dit jaar raapte ik ook volle goed moed dagelijks een handjevol hazelnoten. Ik wilde ze vorige week gaan kraken en roosteren in de oven, maar dat was een kleine utopie. Eerst had ik de bruine blaadjes verwijderd en de mislukte en piepkleine eruit gehaald. Ik hield nog een mooie vergiet vol over om te kraken. In de eerste zat een piepklein nootje en verder was alles hol en houtig, Toen ik op een derde was gekomen, hield ik het voor gezien. Veel tijd met kraken en levert niets op. Misschien dat ik nog twee nootjes zou tegenkomen in dat overige deel. In drie van die houtige vond ik een wormpje en dacht dat is foute boel. Op internet las ik dat dat de hazelnoorboorder zou zijn. Als de noot nog zacht is, wordt er een eitje ingelegd die zich te goed doet aan de noot en zich later eruit boort. Al met al  is het moeilijk biologisch te bestrijden ook want de worm zit gewoon in de noot. Aan de buitenkant is niks te zien.

Ik heb altijd wat moeite met snoeien. Goede takken zo maar eraf zagen of knippen. Ik weet ook wel dat het beter is, maar toch. Nu ik dit weet van de hazelnootboorder, heb ik ietsje minde moeite meer om de struiken ook eens flink te gaan snoeien. Ik heb al een gedeelte van takken geknipt voor de tomatenplanten een steun te geven. Het meer rigoreuze gesnoei, doe ik liever straks in het voorjaar, want ik heb nog genoeg te doen in de tuin en ook in huis.

Dus geen hazelnotenoogst dit jaar. Gelukkig hebben de walnoten daar nooit last van. Soms een jaartje wat minder na een overvloedig jaar, maar verder geen ziektes of ongenode gasten. Die gaan ook zo vallen.

donderdag 30 augustus 2012

Vlierbessen

Ja ja ik heb ze dit jaar zelf echt kunnen oogsten: vlierbessen! Vorig jaar waren de vogels me voor geweest. De ene dag zag ik ze nog hangen en de andere dag waren ze al weg. Natuurlijk net de dag dat ik wilde gaan plukken. Ik had de boom vorig jaar eerst flink gesnoeid want hij staat wat ongelukkig in het midden van de zijkant van mijn huis in het pad en bij nood wil ik daar toch langs kunnen. Dus rigoureus gesnoeid omdat ik weet dat het heel hard aangroeit. Dit jaar waren de takken zelfs hoger en langer weer en lagen ze zelfs over het schuurtje heen. Prachtig was het weer met die bloesem. Zelfs daarvan had ik er kunnen oogsten dit jaar. De eerste schermen had ik te drogen gelegd in de oven, maar ik had wat verkeerd gedaan en de oven dichtgedaan, terwijl die natuurlijk met drogen een stukje open moet staan. Gevolg bruine bloesem en niet meer bruikbaar. Gelukkig had ik meer en de volgende schermen gingen in de open oven om te drogen en dat lukte goed. Helaas ging er daarna weer wat mis en viel de hele zwik op de grond en heb ik het toch maar weggedaan. Volgen jaar beter opletten maar weer.
Mijn hoop was nu gevestigd op de bessen. Ik zag de kleine groene besjes komen en ging echt iedere dag wel eventjes kijken omdat ik toch veel in de moestuin aan het werk was. Afgelopen week zag ik dat er besjes waren verdwenen hier en daar en dacht meteen, nu is het de tijd om ze te oogsten! Er zaten geen groene meer aan. Vreemd genoeg zag ik van bovenaf toen ik mijn balkon aan het verven was dat er weer nieuwe schermen hoog in de takken hingen. TE hoog voor mij om ze af te knippen dus mogen de vogels hun best doen. Apart maar mooi gezicht, vlierbloesem samen met rijpe bessen! Ik had wel tien keer gekeken of dit de juiste vlierbessen waren, want ik ben dit al jaren van plan, maar de angst dat ik de verkeerde zou nemen, was er altijd. Maar diverse boeken en op internet geven toch echt hetzelfde blad als de struik/boom die ik heb, dus ik heb het erop gewaagd.
Het viel me erg mee om de besjes van de trosjes te ritsen met een vork. Wel ben ik nog een hele tijd bezig geweest om de topjes eruit te halen met besjes. Al had ik al behoorlijk wat recepten her en der gespaard, ik wist nog steeds niet wat ik ervan wilde maken, siroop of jam. Ik heb ze daarom maar in een plastic zak in de diepvries gelegd voor als ik mijn keuze eindelijk heb gemaakt wat ervan te maken. Van te voren heb ik ze wel even gewogen i.v.m. met het toevoegen straks van suiker of honing als ze worden gekookt. Het was in ieder geval 465 gram. (Voor het geval ik het straks niet meer weet, kan ik het nog mooi hier nazoeken...). Mijn dochter heb ik met klem gezegd er niet van te snoepen omdat ze zo giftig zijn en eerst gekookt moeten worden. Ik plak er nog een etiket voor de zekerheid op. Ze vond het maar eng dat experimenteren en wil er straks dan ook niks van. Tja een bruine boon is ook giftig als ze nog niet gekookt zijn. Met meer bessen is dit het geval. Een vogelmaag kan daar echter wel tegen.
Als de besjes van de vlierbloesem die nu hoog in de takken hangen straks ook door de vogels zijn verorberd, gaat de snoeischaar weer in de boom. Ondertussen ga ik een keuze maken wat ervan te maken ;-)

woensdag 29 augustus 2012

Techniek staat voor niets?

Ik vind dat ik een leuke baan heb met leuke werkzaamheden. Maar sinds een jaar is het een regelrechte crime geworden met alles wat met ICT te maken heeft en mijn werkzaamheden. Steeds heb ik weer hoop dat het de goede richting opgaat en meteen daarna komt er weer een domper met allerlei problemen. Het begon met een nieuw netwerk. Voorheen was dat voor iedereen hartstikke traag, niet voor mij want ik had een 'standalone' pc en indirect aangesloten in het netwerk. Echter met mijn grote grafische programma's was totaal geen rekening gehouden met het nieuwe netwerk ondanks ik dat van te voren een paar keer had doorgegeven. Nee, zou absoluut geen probleem zijn, werd steeds gezegd. Mijn bezorgdheid was niet voor niets! Een jaar lang liep ik bij het minste geringste vast en wist zeker dat dat een geheugenprobleem was. Dagelijks, zo niet een paar keer per dag, moest ik de ICT bellen om de sessies los te maken voor ik weer verder kon gaan. Ik ben dan wel geen techneut, maar ooit in het verre verleden, in het hele begin van computers, jaren 80, ben ik zelfs nog een poos zelf beheerder geweest naast mijn baan van secretaresse. Ik deed dat er gewoon even bij omdat ik het meeste van de programma's wist en anderen zelfs les gaf. Meestal hield dat in advies geven over Word (en Wordperfect) en wat programmaatjes installeren. Iets weet ik er dus wel van, maar de techniek is zo hard vooruit gehold dat ik echt niet alles kan bijhouden op dat gebied en het graag aan anderen overlaat. Al vind ik het nog steeds wel knap dat ik nog steeds meer weet dan mijn dochter op pc-gebied ;-)

Maar goed, ik ben dus weer aan het werk. Met alle computerperikelen erbij. Voor de vakantie was alles nog redelijk goed. Voor de zekerheid heb ik mijn laptop mee naar huis genomen zodat er geen experimentele dingen mee uitgehaald zou worden door deze of gene in de vakantie. Echter in de vakantie hebben ze wel hier en daar wat draadjes en kabeltjes weggehaald overal in het gebouw en vervangen. Waar ik zit is alles uitzondering vanwege de laptops en buiten het netwerk moeten werken vanwege het geheugen. Daar is geen rekening mee gehouden en heeft een overijverige ICT'er alles nu weggehaald. Maandag begon het dus al dat ik kabels miste en niet via de server op het netwerk kon. Daar ik genoeg mailtjes nog te verwerken had, was dat niet zo'n probleem en ging ik gezellig bij mijn collega's zitten en werkte via het 'kastje' van het netwerk. Wel had ik ICT doorgegeven dat ik op woensdag een deadline had voor de drukker met vormgeven en wel verwachtte dat ze het dan voor me in orde hadden gemaakt. Moet kunnen, 2,5 dag toch voor een kabeltje en installatie? Vanmorgen zag ik wel het bewuste kabeltje, maar het e.e.a. was niet getest en niet aangesloten, dus daar schoot ik wederom niets mee op. Ik voelde weer meteen iets, wat ik met de vakantie niet meer had gehad: de grote ergernis van de vaak niet-werkende techniek! Al die tijd die je moet besteden aan het uitleggen, steeds weer en weer en maar hopen dat ze het kunnen oplossen. Ik word daar zo moe van. Uiteindelijk ben ik maar thuis gaan werken vandaag, dat kan tenslotte met Het Nieuwe Werken. Helaas wat ik moest doen voor de deadline, kon ik nog niet afwerken omdat ik de vreemde fonts niet had die gebruikt zijn en niet in het systeem kan kopiƫren. Het bestand kon niet geopend worden ivm plug-ins die ik niet had. Tja dan houdt het ook voor mij op, deadline of niet.
Ik probeer me niet druk te maken, maar ik voelde mijn hart alweer gaan kloppen en het ritme anders gaan. Ik heb dit 6 weken niet gevoeld en weet nu zeker dat dit van de ergernis van de niet-werkende techniek komt! Onderzoeken hadden dit ook al aangetoond dat ik op deze manier rechtstreeks op een burn-out zou afstevenen. Hoezo ik een burn-out? Ik heb echt niet genoeg van mijn werk en werk graag, alleen de techniek irriteert me door het meer niet dan wel te doen. Ik wil vooruit en niet steeds geblokt worden met iets wat weer niet werkt. Vorig jaar was alles normaal voor mij en sinds een jaar niets als problemen die maar niet opgelost kunnen worden. Is het ene opgelost, komt er meteen weer wat anders. Allemaal vreemde foutmeldingen die met mijn account te maken hebben, die verder niemand ondervindt. Ze hebben me al een nieuw account gegeven, zelfs meerdere keren, maar het werkt gewoonweg niet. In het begin werd ik niet eens geloofd en met steeds te bewijzen met printscreens en te laten zien werd ik eindelijk geloofd. Ik maakte me natuurlijk ook erg druk dat ik niet eens serieus genomen werd. Omdat ik ouder ben dan de meesten daar denken ze bij ICT dat ik zeker geen verstand van computerzaken heb en me maar wat wijs kunnen maken? Soms wordt er ingegrepen, maar vaak niet en laten ze me maar aanmodderen of steeds naar alternatieven zoeken. Uiteindelijk krijg ik alles wel voor elkaar aan werk, maar vraag niet hoe! Het kost me veel kruim en dubbel zoveel tijd als voorheen. Dat irriteert me echt mateloos. Het ligt niet aan mijn leidinggevende, die heeft al diverse malen aan de bel getrokken tot de directie toe zelfs. Ik sta helemaal bovenaan het lijstje met de meeste problemen. Het netwerk is gewoon niet geschikt voor grafische programma's. Wat verlang ik toch terug naar het oude systeem en naar het andere ICT-bedrijf!, waar alles voor mij  perfect werkte en nooit deze problemen ondervond.

Zo dat moest ik even ventileren dat alles nou niet bepaald van een leien dakje gaat. Ik moet het naast me neer leggen, maar ik ben niet zo'n type helaas en voel de verantwoordelijkheid om afspraken zoveel mogelijk na de komen. Een klusje van 5 minuten blijkt dan ineens uren te kosten op deze manier. Niet leuk zo. En mijn hart maar overslaan vandaag... en morgen weer verder. Nu eerst maar even Sint Janskruid nemen om rustig te worden. Al zegt de dokter nog zo dat dat bij mij al niet meer werkt ... Kan me niet schelen, andere chemische variaties wil ik toch niet. Wat een verschil vakantie of werken en dat alleen door niet-werkende techniek. Hoelang moet ik nog? Ach ik zeg al vijf jaar, nog vijf jaar. Afspraken die gewoon eenzijdig worden beƫindigd met obu, vut, flexibel pensioen en zo. Ik dacht dit jaar eindelijk 4 te kunnen zeggen, maar met de huidige politieke plannen wordt het als nog 5 jaar... Wie weet dat het dan alweer is verhoogd naar 70 jaar. Hoezo langer en gezond leven? Thuis wel ja!
Aan de andere kant komt er een hele grote reorganisatie aan met veel ontslagen en maar hopen er niet bij te zijn! Hoewel ik nu al een paar grote heb meegemaakt en er dan toevallig veel ouderen ontslag krijgen en binnen een paar maanden weer doodleuk veel vers bloed is aangesteld. Zo gaat dat met reorganisaties. Boven mij zijn er al velen weg... Nu heb ik wel geluk gehad dat ze altijd hebben gezegd dat ik een harde werker ben en niet mijn tijd zit uit te zitten en een voorbeeld zou zijn hoe het ook kan. Nu is het absoluut niet gunstig om ontslag te krijgen. Je moet je flexibele pensioen wat nu anders heet aanspreken en dan komt dat neer op ongeveer 350 euro per maand levenslang voor mij, aldus de pensioenuitdraai. Daar kan ik niet van leven en daar heb ik dan 44 jaar werken voor op zitten voor zo'n bedragje plus altijd netjes premies betaald! Dus hopelijk kan ik wel wat langer mee en de rit uitzitten.
Ik zou nu liever willen aftellen hoelang we dat contract met dat ICT-bedrijf nog hebben! Dat kost me echt mijn gezondheid!

Nu maar even iets leuks gaan doen, zodat ik wat stoom kan afblazen! Ik was het zelfs bijna vergeten in mijn vakantie dat dit ook nog speelde of weer kon gaan spelen.

dinsdag 28 augustus 2012

Wandelen

Daar ga je dan wandelen met de hond. Denkt goed na wat mee te nemen, maar zit met gedachten mijlenver weg. Ja, zakje is mee voor het geval hij eerder zijn behoefte moet doen dan de bosrand. Mobiel is zelfs mee. Vergeet ik nog wat? Pffttt... het is zo warm, ik wil snel naar buiten. Althans dat dacht ik dus afgelopen donderdagavond omstreeks kwart voor 9. Nog even snel een blokje om. Mijn naaispulletjes met de nog te repareren kleding lag nog buiten op het tafeltje om daarmee verder te gaan die avond. Ach de achterdeur hoefde niet dicht, ik zou immers zo weer thuis zijn. Dacht ik tenminste.
Al eerder was mijn dochter de deur uitgegaan naar een kennisje van haar en verwachtte ik zo tegen een uur of 11 terug.
Ik was alweer terug in de straat van mijn ommetje en liep naar de voordeur. Oh jee, nee toch, maar het was ja hoor, de sleutel vergeten. Ontzettend stom. Nu kan ik via de zijkant de 'barricade' dat de hond niet kan ontsnappen, weghalen. Dat is een zijpaadje verder van de zijpoort, maar wie zegt me dat ik dat ooit weer zo stevig opgebouwd krijg. Bovendien kijkt de hond dan automatisch mee en die is echt superslim. Hij weet zo dat hij dat maar hoeft af te breken om te kunnen ontsnappen. Nog wat graven daarna onder de poort en meneer is weg. Het idee dat ik wel binnen kon was wel goed om te weten en had ik ook gedaan als mijn dochter niet 's avonds thuis zou komen. Nu moest ik mezelf maar bezighouden tot ze zou komen, vond ik. De mobiel was echter zo goed als leeg en ik kon nog net 'Whatsappen' dat ik me buitengesloten had en maar weer ging wandelen zo lang. Het had absoluut geen zin om naast of voor het huis te blijven staan wachten met een ongeduldige hond aan de riem. Zodoende nam ik weer een andere route en liep een ander blokje om. Het werd al donker dus ik moest wel goed uitkijken waar ik heen zou gaan. Teruggekomen nog geen auto van mijn dochter te zien, dus liep ik maar weer een andere route. Meneer hond snapte er niks van als we ons huis weer voorbij liepen om er vervolgens weer een in een andere richting te maken. Net toen ik weer aan een zesde route wilde beginnen en bijna de straat uit was, zag ik de auto van mijn dochter de hoek om komen. Al met al hadden we 2,5 uur gewandeld en heel dichtbij huis. Alle nieuwtjes van de 'hondenkrantjes' had de hond ook wel geroken en was helemaal bij van alles uit het hondenwereldje. Ik was al lang blij dat het niet snikheet was die avond of juist flink regende.

Nu had ik jaren en jaren geleden wel eens een sleutel op een bepaalde plaats neergelegd voor het geval dat van buitensluiten. Maar die heb ik nooit nodig gehad, wist alleen nog ongeveer de richting en ben totaal vergeten waar dat was. Veel te goed verstopt. Ik ben er nog naar gaan zoeken, maar ik merkte dat het puur gokken werd. Mijn dochter was nog zo klein, dat zij de plek ook niet meer wist. Ongeveer daar of daar... Geen beginnen aan dus met zoeken, Ik ga toch maar weer een nieuw plekje kiezen en mijn dochter daar ook van op de hoogte stellen voor het geval ik dat ook vergeet. Hopelijk heb ik het nooit nodig.

zondag 26 augustus 2012

Beleid kringloopwinkel gewijzigd

Afgelopen week merkte ik in de kringloop van het Goed dat er ineens graaibakken stonden met verpakte wol, klosjes garen, breinaalden enz. Een smulparadijsje voor hobbyisten natuurlijk zoals ik ;-) Van die kleine dingen hadden ze nooit daar en dat mochten ze niet verkopen hoorde ik. Maar hun beleid is nu veranderd en ook deze kleine dingetjes mogen worden verkocht. Ik liep ook al meteen op die graaibakken af. En ik niet alleen. Iedere vrouw bleef daar toch even neuzen zag ik. Het spul zit netjes in plastic verpakt met een prijsje erop. Soms klopt het voor geen meter. Bijvoorbeeld garen van Zeeman voor 0,79 guldencent en dan verkopen ze het voor drie bollen voor 1,50 euro. Maar er zit soms ook echte wol tussen en dan is 1,50 natuurlijk niks voor drie bollen.
Je hebt ook breinaalden en breinaalden en dat verschil merk je goed wat goedkope kwaliteit is en welke van een goed merk zijn. Zo zijn de breinaalden allemaal 10 cent per stuk (niet per paar) de kleine maten en voor de grote maten 20 cent per stuk. Ik weet nog dat ik breinaalden ooit kocht bij Zeeman in de uitverkoop voor 20 cent per paar. Dan heb ik toch ook wel graag de kwalitatieve om mee te breien voor 40 cent :-) Leuke aanvulling voor vooral nu de hogere nummers en dus vorige week gescoord. Ik popel alweer om volgende week te gaan of er meer ligt nu. Straks de bandjes, kantjes, knopen enz. ook nog? Aan voorraad heeft een handwerkster blijkbaar nooit genoeg en moet je allemaal 100 + worden met goede ogen om het op te kunnen maken :-)

zaterdag 25 augustus 2012

Vakantie kringloop uitstapjes

Ik heb me prima vermaakt de afgelopen weken met wekelijks twee maal naar een kringloop te gaan. Mijn favoriete is in Valkenswaard en daarna ga ik daar nog even meteen naar de Jumbo boodschappen doen. De andere is in Veldhoven en dichtbij de EkoPlaza waar ik ook altijd mijn biologische boodschappen doe. Ik heb ook nog twee kringlopen bezocht in Eindhoven, maar daar was het me veel te druk en bovendien uit mijn richting.. Daarom trouw naar die Veldhoven en Valkenswaard gegaan. Maar twee maal tijdens de vakantie stapte ik naar buiten met lege handen en alle andere keren was ik weer leuk geslaagd. Regelmatig nam ik ook weer wat mee van thuis om daar ook af te geven. Hoewel het gekochte toch wel overtreft. Ik heb altijd een soort wensenlijstje in mijn hoofd en wacht dan maar geduldig af wanneer ik dat eens tegenkom voor weinig. Het tafeltje het buitenkookstel vond ik echt heel fijn.

Wat heb ik allemaal gekocht?
  • ronde witte houten tafel voor buiten, ongeveer 60 cm hoog (al veel plezier van gehad!)
  • los dienblad op staand onderstel (inmiddels wit geverfd)
  • grote plastic buitenbloempotten met schotels eronder (in de winter waren er een aantal stuk gevroren)
  • wit dienblaadje (om handwerkspulletjes op te leggen)
  • grijs onderzetblad voor onder het kattenvoedsel met drie opstaande randen
  • naaidoosje (moet ik nog wel opknappen, 1 houtje is weg)
  • hanglamp (heb ik al in een eerder blogje vernoemd)
  • staande passpiegel voor kamer van dochter
  • een gietijzeren ronde hoge bbq (houd zelf niet van bbq, maar heb dit gekocht omdat er hout in verbrand kan worden en normaal op gekookt, dus eigenlijk een buitenkooktoestel voor mij) Wel drie uur over gedaan dit netjes schoon te maken en roestvrij te maken, maar ziet er nu uit als nieuw! Dit was een hele dure geweest dat zie je zo.
  • ovale platte glazen schaal met glazen bloemen
  • stevige glazen (merk) maatbeker
  • notenkraker
  • cupcakestandaard (zie me dat al voor me met gehaakte cupcakes)
  • ronde houten breikoker met bloemmotief erop
  • 4 paar breipennen met hoge nummers (die had ik nog niet)
  • 14 aqua bollen breibollen
  • klosjes rijggaren
  • cone met  wit glanskatoenen garen
  • ongeveer 25 lappen stof!: stretch, tricot, jeans, zijde, katoen, handwerkkatoen, viscose polyester, keper, wol, broderie (zeer leuke buit!)
  • tijdschriften: Landleven, Psychologie, Diana Mode (nieuwste), Borduurbladen, Quilt Nieuws.
  • diverse boeken: romans, thrillers, spiritueel, kleurensymboliek, kookboeken, Deepak, natuurboeken, tips huishouden, inmaak enz. Topstuk is wel een boek uit 1946 voor banketbakkers met hele oude en vooral heerlijke koekjes, taarten en peperkoek. Nog zonder allerlei toevoegingen die er m.i. niet in thuishoren.
  • paar oude video's (o.a. seriepakket over de Kelten)
  • Vast nog wel meer, maar dat ben ik momenteel vergeten ...

vrijdag 24 augustus 2012

Laatste zomervakantiedag en over online winkelen

De laatste vakantiedag vandaag als tenminste de twee vrije dagen van het weekend niet meegerekend worden. Heerlijk de tuindeuren weer wagenwijd open voor frisse lucht en lekker doorwaaien. Alles nog even in laag tempo doen tot de efficiƫntie en tijd weer begint te dringen. Nog de laatste pakketjes in ontvangst genomen van bestellingen. Ik heb weer een brokjesvoorraadje voor de dieren laten bezorgen en afbreekbare bio kattenbakvulling. Ik kan daarmee weer tot kerst vooruit. Natuurlijk sla ik ook nog wel daarnaast aanbiedingen in. Een kater is echter allergisch voor granen en mag alleen maar brokjes zonder toevoeging daarvan. Maar de andere smullen net zo goed van andere brokjes. Voor zover ik het gescheiden kan neerzetten dan. Deze week ook wat brokjes ingeslagen van C1000 met hun 1 euro actie. Bij de Jumbo ging er dierenvoeding uit het assortiment en sloeg ik ook mijn slag met een volle tas aan natvoer, brokjes, knauwbotten enz. Niet gek. Leuke kortingen. Geeft prettig gevoel en is ook leuk voor je portemonnee.

Met digitaal winkelen bestel ik af en toe ook (handwerk- of gezondheids-)boeken bij Book Depository in Engeland (geen verzendkosten en boeken in het Engels zijn vaak goedkoper dan in Nederland) en dan vooral in de vakanties. Daar ik niet of nauwelijks wegga, mag zo'n extraatje wel in de vakantie. Nooit geen problemen met bezorgen gehad en heb er al toch veel besteld, op nu na dan. Nu heb ik nog steeds 3 boeken niet gehad die 21 juli al zijn verzonden. Lijkt me nu toch wel heel erg lang als ze nog steeds bij de douane zouden liggen. Verkeerd bezorgd ergens misschien? Ik geef ze nog tot dinsdag dan is het 6 weken en ga dan maar eens informeren bij dat 'betrouwbare' bezorgbedrijf Post.Nl. Een ervan was een gezondheidsboek en twee andere gingen over tekenen en met name bewegende mensen en over bloemen. De hobby tekenen had ik graag een beginnetje weer aan willen maken in mijn vakantie, maar daar is dus helaas niets van gekomen. Niet dat ik geen andere onderwerpen had, maar ik had gewoon mijn zinnen op die twee boeken gezet.

Verder heb ik nog wat leuke stofjes in de aanbieding besteld bij Stoffenonline.nl. Deze maand was helemaal aantrekkelijk omdat er geen verzendkosten worden berekend. Hun koerier is DPD. Super snel bezorgen. Vandaag besteld, morgen in huis. Kan niet sneller. Heb zelfs met die koerier ooit kunnen afspreken dat door het niet bij (nieuwsgierige) buren te bezorgen, pakketjes als eerst hier in de buurt om 8 uur 's morgens worden bezorgd. Daardoor kan ik het altijd zelf aannemen. Stelde hij zelfs zelf voor. Kan niet beter zo'n persoonlijke benadering. Super!
Nou moet ik er ook bij vertellen dat ik twee keer ook een leuk gescoord heb bij de kringloop met stofjes! Goedkope stofjes zijn daar erg 'duur' naar verhouding en andere dure juist weer spotgoed. Duidelijk dat ze er geen verstand van hebben :-). Een paar keer erg leuke lappen kunnen scoren van 3 en 4 meter van hele goede kwaliteit en voor heel erg weinig. Lekker gevoel gaf dat ;-)
Normaal gooi ik spam meteen weg. Maar dit keer kreeg ik een leuk adresje (Stof-inc,com) voor stofjes n.a.v. mijn blog over zelf kleding maken van de winkel zelf. Ik ging uit nieuwsgierigheid toch maar kijken en zag zelfs leuke stofjes voor maar 3 euro nu in de aanbieding. Ik heb ze nu niet besteld omdat ik voorlopig echt genoeg heb, maar zal daar toch regelmatig gaan kijken. Vervoersbedrijf is ook DPD ;-)

Ook nog een paar patronen van Simplicity vorige week besteld die vandaag binnen zijn gekomen per post (bij Textielstad Tilburg, goedkoper dan twee andere zeer bekende webshops met patronen plus boven 25 euro gratis verzenden; patronen kunnen worden ingezoomd op hun site wat ook prettiger is). Ergens een beetje overbodig die patronen omdat ik ook de modetijdschriften heb met raderpatronen, maar ik begin dat wat moeilijker te zien om over te trekken, dus deze luxe permitteer ik me tegenwoordig. Lekker gemakkelijk gewoon de patronen uitknippen en beginnen maar. Scheelt ook weer tijd.

Mijn dochter maakte ook gretig gebruik van mijn thuis zijn door bij haar favoriete webshops wat te bestellen.

Nadeel is soms dat je thuis 'moet' blijven en ook binnen zodat je de bel steeds hoort tot de post of koerier geweest is. Lastig is dan alleen als ze het vergeten zijn te versturen. 

Dit betreft het bestellen online en gezellige pakketjes ontvangen in de vakantie, voor zover ze bezorgd zijn dan tenminste ... Cadeautjes voor jezelf. Heerlijk gevoel toch :-)

donderdag 23 augustus 2012

Beginnetje met bloggen

Voor en in het begin van de zomervakantie dacht ik nog veel te gaan schrijven hier, maar het bleek toch al snel dat ik er ook een blogvakantie van had gemaakt. Ik heb nog een hoop bij te lezen her en der en ook nog veel te schrijven. Voor vandaag alvast maar weer om te wennen een beginnetje gemaakt met bloggen om er weer in te komen.
Mijn vakantie loopt op het einde, vandaag en morgen nog en maandag weer werken. Over het weer heb ik totaal niet te klagen gehad. Gewoon Oost, West, Thuis Best vakantie gevierd met eigen bed, huis, tuin, dieren en sinds kort ook weer mijn dochter erbij.

Een grote planning waar ik wel wat van uitgevoerd heb, maar bij lange na niet alles. Zoals gewoonlijk en dat is ook niet erg. Tussendoor komen er allerlei prioriteiten die dan weer voorrang moeten krijgen en de hele planning dan weer omver gooien. Maar het belangrijkste van een vakantie is om weer nieuwe energie op te doen en flink uit te rusten. Ik voelde me ook niet meer zo opgejaagd, van dit en dat moet af binnen een bepaalde tijd. Thuis is het zo als het niet af is, morgen is er weer een dag. Geen zin? OkƩ dan wat anders doen en komt het wel weer een andere keer hoor. Daar ben ik aardig in geslaagd ;-) Met dat beginnen en uitstellen dan :-) om diverse redenen wat bij stukjes en beetjes wel een keer hier beschreven wordt.

Van mijn verfplannen buiten is een klein gedeelte toch af gekomen. Mijn tuinhuisje en het hondenhokje achter de moestuin is weer netjes in eikenkleur gebeitst. Helaas zag ik dat het dak van het tuinhuisje snel vervangen moet worden, dus daar ga ik volgende week achteraan. De klusjesmeneer is al op de hoogte en komt dan een offerte uitbrengen. Ik moet alleen nog even snuffelen bij een bouwmarkt of ik weer een golfdak erop wil of een plat met singels. Afhankelijk natuurlijk van de duurzaamheid en de kosten.

Ook op mijn balkon kunnen verven toen het droog en warm weer werd. Ik kan daar alleen maar op als het droog weer is, omdat er meestal wel een laagje water opligt. De stangen van de balustrade zijn geschuurd en daarna twee keer zwart gelakt. Daarna volgde de balkondeur. Afwassen, schuren, aansmeren, verven, schuren en weer verven. Afhankelijk van de stand van de zon was ik daar bezig. Dat was wel afzien met die hitte. Maar het is volbracht, zelfs de binnen- en de buitenkant, en het kan er weer een paar jaar tegen.

Nu heb ik de voorbereiding van het badkamerraam al gedaan: afgekrabd, aangesmeerd, geschuurd (gelukkig met het schuurmachine). Nu moet ik beginnen met verven en ontbreekt me compleet de zin, maar wil dit toch nog graag voor maandag af hebben. Nog even de energie opbrengen komend weekend afronden.

Ik was nog bezig met het schuren van de hoge poort naast het huis, maar ontdekte dat een paal 10 cm boven de grond zweefde. De andere 3 palen houden het geheel nog de plaats. De moed zonk me in de schoenen. Onvoorziene kosten of kan het met een flinke reparatie nog goed gestut worden? Ook daarvoor komt de klusjesmeneer kijken. Het verven daar zag ik even niet meer zitten en ben daar gestopt tot ik weet wat er moet gebeuren: nieuwe poort/palen of reparatie.

Tot zover mijn schilderactiviteiten in de zomervakantie.


woensdag 1 augustus 2012

Kaarsen

Gisteren ging de bel en stonden er drie enthousiaste kinderen aan de deur met de vraag voor restjes van kaarsen. Die wilden ze gaan smelten en in vormpjes gieten met een lontje erin. Leuke creativeit voor de vakantie! En nog gratis ook als ze tenminste wat ophalen. Hun bakje was echter nog helemaal zieligjes leeg, dus ik vertelde ze even te wachten. Ik kon nog snel een bijna opgebrande witte kaarsstomp vinden in mijn kast en gaf deze. Ik vertelde ze dat dit nogal onverwacht was en ik vast nog meer zal hebben als ik verder zou zoeken. Dat hadden meer mensen gezegd en ze wilden best wel morgen terugkomen zo voor of na het eten, op het middaguur, ergens in de middag. Alle drie gaven ze een andere tijd :-) Erg duidelijk was het echter niet en dat zei ik. Vervolgens zou het ergens voor of na het avondeten zijn. OkƩ tot morgen dan, dus dat is vandaag.

Al een paar jaar staat op mijn lijstje de mahoniehouten kast op te ruimen in de kamer, maar iets zichtbaars heeft voor mij altijd grotere prioriteit dan de inhoud van een kast. Enfin. Zo gezegd zo gedaan. Twee planken werden leeg geruimd, schoon gesopt en vervolgens uitgezocht. Een doos vol kaarsenstandaards en kaarsen vond ik tussen andere spullen (video's en cd-roms) en ook nog half opgebrande kaarsen en theelichtjes. Nu brand ik hier sinds we meneer Husky hebben bijna helemaal geen kaarsen meer, dus veel kon ook gewoon weg. Kortom een doorzichtige plastic tas met kaarsresten en hele oude kaarsen van wel 30 jaar oud. Plus nog wat voor de kringloop op de koop toe. Twee mooie opgeruimde planken in de kast. (Nu de rest van de planken nog een ander keertje.)

Vanmorgen zette ik voor de zekerheid de doorzichtige tas in mijn portiek voor het geval ik de bel niet zou horen als ik in de tuin liep of net boodschappen zou doen. Echter geen kind te zien in de straat vandaag. Laat staan op de stoep in mijn portaal. Zou de zin om kaarsen om te smelten al weer over zijn? Of geeft het toch te veel rommel? Het zijn verdorie net kinderen ... ;-)