zondag 31 oktober 2010

Aleppo olijfzeep als shampoo gebruiken

Nog maar eens wat schrijven over Aleppo olijfzeep. Ik heb er al eerder over geschreven, maar het verwondert me dat er echt iedere dag bezoekers komen voor dat ene blogje. Daarom maar eens een update hoe het me nu na al die maanden bevalt.
Ik gebruik de Aleppo 2 x per week om mijn haren te wassen. Daar doe ik samen met mijn dochter drie maanden mee, dus in je eentje een half jaar voor 4 euro of je moet het vaker willen wassen. In de zomer waste ik het om de dag ongeveer en soms iedere dag. Wel moet ik daarna altijd een crèmespoeling gebruiken, anders droogt het niet prettig op als je geverfd haar hebt. Ik gebruik daarvoor een hele natuurlijke, gebruiksvriendelijke zonder chemische toevoegingen!
Na een paar weken moet ik het tussendoor een keertje met een andere shampoo wassen omdat het dan net lijkt of mijn haar alleen is nat gemaakt en vervolgens gedroogd, waardoor het plat en vettig aanvoelt. Net alsof je bent gaan zwemmen en het droogt dan op. Dan gaat het verder weer weken en weken goed. Ook mijn dochter doet het inmiddels zo ook om eens in de zoveel weken een keer een shampoo tussendoor te gebruiken.
Ook heb ik eens geprobeerd om alleen crèmespoeling te gebruiken om te wassen omdat ik dat ook ergens had gelezen. Dat werkt echter niet bij mij en voelt het hetzelfde aan als wat ik net beschreef.
Verder ben ik erg over Aleppo zeep tevreden. Het schuimt heel even. Aan het wassen voel ik dan of ik het nog een keer moet inzepen of het genoeg is (ik heb vreemd haar en moet het vaker 2 x achter elkaar wassen) en daarna de crèmespoeling al kan gebruiken.
Als je de Aleppo zeep wilt gebruiken als shampoo, probeer het dan vooral zelf uit, want mijn haar reageert vaak heel anders dan ander haar. Mijn moeder had blonde kroes en mijn vader donker sluik haar met een lichte slag. Lang heb ik op het punt van rood gestaan (mijn huid is ook die van een roodharige dus vrij licht), maar dat haar is uiteindelijk toch naar donkerbruin doorgeslagen in mijn tienertijd. Hoe ouder ik werd hoe meer de structuur van het haar ging veranderen. Ook heeft het grijs worden natuurlijk een duit in het (haar)zakje gedaan. Bij grijs haar krijg je luchtbelletjes in je haren en verdwijnt het pigment daar. Ik verf het in ongeveer mijn haarkleur die ik altijd heb gehad. Met regen heb ik een flinke pluizenbol als het droog is. Vandaar dus ook die crèmespoeling die ik alleen vanaf het midden naar de punten toe naar onderen gebruik.
Ik vind Aleppo zeep dus ideaal. Je kunt het erg lang gebruiken en is vrij goedkoop om het als shampoo te gebruiken zo.

zaterdag 30 oktober 2010

Magere walnotenoogst

Het leek erop dat ik weer veel zou oogsten dit jaar, maar dat viel vies tegen. Toen ik het weblogje schreef, had ik een paar bakken geraapt en dat was alles. Vorig jaar had ik drie volle emmers, het jaar ervoor twee en daarvoor altijd anderhalve emmer. Nu was het maar een halve emmer. Na een rijke oogst is het niet gek dat er ook een mindere komt. Tenslotte na 7 vette jaren, komen ook de 7 magere wordt gezegd. Toch denk ik ook dat het ergens anders aan kan liggen. Een walnoot moet je altijd snoeien in december of januari vanwege de sapstroom. We hebben de laatste jaren een beetje een vreemde temperatuur. Ik heb twee takken gesnoeid in januari omdat deze tegen de daknpannen van de vliering bonkten en ik vreesde dat er pannen af zouden vallen. Ik moest dus wel. Maar de agfezaagde walnoottak begon te stromen en en te stromen... De volgende dag nog steeds en daarna nog... Oei... Ik had de takken een beetje raar gesnoeid. Ik had een meter aan de stam gelaten zodat er weer zijtakken aan konden groeien met de tak naar boven gericht, maar ook in de hoop dat de boom niet zou gaan bloeden zo. Helaas dus wel. Ik denk toch dat dit ermee te maken heeft gehad. Een soort straf van de boom of zo... Er zaten wel weer zijtakjes daar, dus het is wel gelukt wat ik wilde. Een boom heeft daar best van te lijden, vooral de walnoot. Walnoten mogen maar van november t/m januari gesnoeid worden. Ooit zaagde een buurman zomaar een hele grote tak af, ergens in de zomer, zonder overleg in welke maand dat altijd moet gebeuren (hing 30 cm op zijn terrein hoog in de lucht)! Ook toen ging het dat jaar helemaal mis. Gelukkig hoef ik niets meer te snoeien aan de walnoot en word ik volgend jaar weer vast daarvoor beloond... Althans dat hoop ik maar. Gelukkig heb ik nog genoeg voorraad over van vorig jaar. Ik ben de enige hier in huis die walnoten lust. Nou ja, op de hond na dan!

vrijdag 29 oktober 2010

Smeerseltjes en de schoonheidspecialiste

Wat voor een ander misschien heel gewoon is om regelmatig naar een schoonheidspecialiste te gaan, is voor mij juist de gewoonte om nooit te gaan. Het moet toch heel fijn en ontspannend zijn volgens de kenners. Eén keer ben ik jaren geleden ooit naar een schoonheidsspecialiste geweest (met korting uiteraard) en vond het echt maar niks. Dan werd er met een stoomapparaatje weer iets op je gezicht geblazen om de huid te kalmeren, dan weer een vingertopmassage met een crèmepje dit erna en dan weer dat eroverheen. Ondertussen een praatje aanhoren over hoe goed een bepaalde dagcrème wel niet voor mij zou zijn in de hoop dat ik toehapte natuurlijk, maar wel geduldig knikte en glimlachte. Mijn gezicht voelde aan als een masker met al die smeerseltjes erop. Hoewel ik in de spiegel niets zag zitten. Het voelde ook aan of ik te lang in de zon had gestaan en het prikte enorm. Thuis gekomen heb ik meteen een washandje genomen om al die geweldige crème, geschikt voor alle huidsoorten, van mijn gezicht te wassen. He dat voelde tenminste al weer wat natuurlijker en na een paar uur zelfs weer gewoon zonder dat mijn huid trok en jeukte. Normaal smeer ik ook niks en heb weinig tot geen rimpels, geen droge huid, gewoon nergens last van eerlijk gezegd. Dus niks smeren, voelt voor mij intuïtief ook het prettigste. Ooit heb ik jaren terug op aandringen van een specialiste en mijn dochter een dagcrème voor een lange tijd op mijn gezicht gesmeerd. Dat was zelfs nog een duur en bekend merk ook. De hele dag was ik me bewust dat er iets op zat wat er niet thuishoorde. Nadat de tube leeg was, ben ik daarmee gestopt en dat voelde heerlijk bevrijd en vooral schoon aan. Ik heb me dan ook voorgenomen me  nooit meer om te laten praten dat dit beter zou zijn en nooit meer iets op mijn gezicht te smeren. Ik heb geen geïrriteerde huid zo, als ik wat smeer juist wel.
Alleen op mijn ogen mag (moet zelfs van mezelf) wat mascara en oogschaduw en verder nergens. Dat geldt overigens dus ook voor een manicure of massage. Geen geld voor over eigenlijk, dat spaar ik allemaal uit. Die luxe is aan mij totaal niet besteed al dat gefriemel aan mijn gezicht... gelukkig maar piept mijn portemonnee tevreden... Toch leuk uitgespaard allemaal :-)

donderdag 28 oktober 2010

Winkelen op zondag

Het heeft nogal wat voeten in de aarde gehad het zondags winkelen in ons dorp. Niet dat het iets met religieuze doeleinden te maken heeft gehad -we wonen in het (katholieke) zuiden- maar wel met sluwe praktijken tussen twee supers. De ene super had vergeten een verlenging aan te vragen, waardoor de andere snel de toestemming aanvroeg en kreeg en de eerste weer het nakijken had. In het begin had deze nog een maas in het net gevonden door activiteiten te organiseren op zondag, in de vorm van sjoelen. Maar dat mocht niet meer van de gemeente, gezien het aantal inwoners en zaten we opgezadeld met die ‘ene’. Ik noem bewust maar geen namen!
Eigenlijk wil ik helemaal niet winkelen op zondag. Misschien uit gewoonte omdat ik een winkelloze dag per week wel prima vind.

Ik ben twee maal op zondag geweest toen ik niet meer genoeg brood in huis had. In zo’n geval vind ik het wel prettig natuurlijk dat zo'n gelegenheid wordt geboden. Veel mensen zie je daar met een paar boodschapjes terugkomen, dus wordt het veelal gebruikt voor de noodartikelen. Het is een komen en gaan. En druk! Niet normaal. Allemaal vreemde gezichten ook. Snel auto uit, winkel in, hup winkel uit, auto weer in. Alles in snel tempo, totaal niet onthaast. Nee, laat maar, ik vind het echt niks. Puur voor nood dus en niet om even er gezellig uit te gaan.

woensdag 27 oktober 2010

Gratis melk in de voortuin

Vorige week keek ik uit het raam en zag bij de heg aan het begin van het paadje naar de voordeur een plastic tas liggen. Ik dacht eerst dat deze in mijn voortuin was gewaaid en liep al naar buiten. Echter tegenover me en bij de buren zag ik ook zo’n plastic tas staan. Er begon een belletje te rinkelen. In de tas zat een reclamekrant in plastic verpakt (zeker voor het geval het zou regenen?) en een pak melk van een halve liter. Op het koude pak stond allerlei reclame en niet echt waar de melk vandaan komt, wat er precies in zit. Alleen het vetgehalte en dat het een halve liter was. Leuk om gratis wat te ontvangen, maar ik wil toch wel wat meer op het etiket hebben staan dan reclame eerlijk gezegd. Als etiketlezer hou ik niet van verrassingen. Ja melk, maar waar komt die vandaan? Misschien proeven? Mwah nee... Leuke reclame daar niet van hoor. Er is een of ander wooncentrum geopend bij ons in de buurt, maar kan het niet goed rijmen met de combinatie melk en meubels. Je mag een gegeven paard natuurlijk niet in de bek kijken, maar ik drink het toch maar niet. Misschien een klein scheutje aangelengd met warm water voor de poesjes? Nee ook liever niet, want dan zit ik met een overvolle vieze derrie kattenbak die ik kan uitschrobben met chloor. Tja... wat dan? Het pak ligt nu maar te liggen in mijn ijskast. Zonde he... Ik drink helemaal geen melk! Misschien moet ik het maar in de ijskast van mijn werk zetten en erop schrijven: Voor de liefhebbers (vreemd merk, neemt toch niemand). Ik voel me schuldig! Zoveel armoede in de wereld en zelfs veel dichterbij ook in Nederland en ik kan er niks mee. Straks heb ik zure melk. Pas dan kan ik het echt weggooien. Eerder kan ik het niet over mijn hart verkrijgen weg te doen. Pffttt... ik hoop dat ze zulke acties niet meer doen hoor! Ik krijg hier echt een schuldcomplex van! Kon ik er maar een postzegel opplakken en versturen! Daar gaat weer een halve liter aan tonnen die weggegooid worden. Ai! Zal ik het stiekem in het park op een bankje achterlaten voor een zwerver? Wat een gekregen pak melk toch aan je vreet zeg.

dinsdag 26 oktober 2010

Terugblik oktober

Voor de maand oktober heb ik geen voedsel voor de dieren hoeven te kopen, alleen wat kattenbakvulling deze week. Dat viel weer mee i.v.m. de opgebouwde reclames aan voorraad van vorige maand was dat deze maand een meevaller (i.v.m. zegelactie AH).
Ook de nieuwe aanwinst had veel zelf mee gekregen en was ik niets aan kwijt.

Een extra uitgave was dan weer de APK met een grote beurt, die gelukkig werd beperkt tot een aangepaste beurt, anders was ik nog veel meer kwijt geweest.

Ook wat extra uitgaven gedaan bij de Tuinen i.v.m. het tweede artikel voor 50%, oftewel 25% korting op alles daar. Daar heb ik ook weer producten ingeslagen die ik normaliter toch altijd gebruik, maar met korting.

Ik heb weer een bedrag voor de grote klussen weg kunnen zetten.
Als eerste wil ik het het oude riool aan laten pakken door met een camera-inspectie laten bekijken want daar zijn de wortels doorheen gegroeid. Die inspectie kost ook aardig wat overigens. Dat houdt nu wel in dat ik een afspraak moet gaan maken en een offerte aanvragen, om te kijken wanneer het uitgevoerd kan worden: dit jaar of volgend jaar. Dat hangt natuurlijk ook af of de grond is bevroren of niet en of ik genoeg gespaard heb daarvoor.

maandag 25 oktober 2010

Goedkoop boeken kopen

Nu heb ik natuurlijk een koopstop en koop ik geen boeken... snik. Voor tijdschriften heb ik nog een cadeau tegoedpasje bij Selexyz en koop ik er af en toe nog eentje en kies dat met grote zorg uit, want als het bedrag op is, is het op en stop.
Sinds ruim een jaar kocht ik ook nog diverse (handwerk)boeken tot de koopstop deze nazomer bij een Engelse boekshop online omdat:
  • Het voor mij niet uitmaakt dat patronen in handwerkboeken in het Engels zijn en niet in Nederlands.
  • De prijs veel lager ligt dan ze bij Nederlandse boekwinkels online te kopen (vb in Nederland kost een boek in de 20 euro en in Engeland dan 12 euro).
  • Je ook geen verzendkosten betaalt! Dat vond ik wel het vreemdste, maar is echt waar! De bekendse boekwinkel online vraagt hiervoor 1,95 (hoewel soms zijn er periodes dat dit gratis is, zoals nu) en diverse andere winkels vragen of het hele bedrag van bijna 7 euro of de helft. Met wat googlen kom je ook boekwinkels online in Nederland tegen die altijd zonder verzendkosten versturen. Ook bij die winkels is het toch weer 2 tot 7 euro uitgespaard met dat verzenden.
Ook hebben we in Engeland studieboeken voor mijn dochter besteld die toen nog op de universiteit zat en de boeken daar beduidend lager waren dan in de universiteitswinkels (ze moest veel oude literatuur bestellen). We konden het eerst niet goed begrijpen en geloofden het bijna niet dat het verzenden echt gratis was, maar dat was super echt! Alle boeken werden ook apart verstuurd. Een boek was een misdruk, had een dubbel hoofdstuk en meteen werd er een nieuw gestuurd. Ze deden totaal niet moeilijk. Kortom wij hebben er een hele goede ervaring mee. Alleen ik word zelf nu op de proef gesteld... even niets kopen. Eerst de klussen, dan pas weer de extra's. Volhouden Marianne, ogen dicht, winkelwagentje legen en bekijk de boeken maar die je al hebt...

zondag 24 oktober 2010

Verkeersboetes

Waar ik altijd goed op let, is om me goed aan de verkeersregels te houden. Ik ben denk ik nog een van de weinigen die echt nog een arm uitsteekt als ik naar links of rechts afsla met de fiets. Niet zo overdreven dat je een voorbijganger tegen het gezicht aan mept, maar heel bescheiden wat halverwege. Maar toch, ik doe het wel! Ook in de hoop dat er meer zullen volgen, want het blijft vervelend als er iemand voor je ineens op de rem trapt en afslaat. Of als je als auto remt en wacht en vervolgens slaat een fiets ineens rechts af, sta je daar mooi een hele tijd voor niets te wachten.
Vooral dit tijdstip van het jaar als het donker wordt. Ik let zeker op dat mijn licht het doet en anders gaat er een extra ledlampje mee. Als automobilist zie je een fietser veel te laat, ook al zie je als fietser nog aardig goed in het donker.
Maar ook dit tijdstip moet het quotem weer gehaald worden van de vele agenten van bonnen uitschrijven en wat ook de nieuwe politiek wil om zo geld in te zamelen voor de schatkist. Om deze kosten zeer zeker voor te blijven, houd ik me dus mooi aan allerlei regels of ik er nu mee eens ben of niet. Het is gewoon zonde geld om een bon te krijgen! Natuurlijk maak ik best wel eens een foutje, maar dat is dan meer per ongeluk en zeer zeker niet met opzet.
Zo vind ik het heerlijk als ik naar mijn werk rijd, om door het park te rijden, even diep de gezonde lucht diep in te ademen, vooral langs de vele lavendelstruikjes. Ik sla dit vanwege bovenstaande reden toch nu maar over  en rijd er maar gewoon omheen. Beter voorkomen en uitkijken. Je merkt het niet aan je portemonnee natuurlijk als je je netjes aan de regels houdt, maar voorkomt zo wel mooi een bon.

zaterdag 23 oktober 2010

Begoniastekjes

Vorig jaar zag ik rond deze tijd tijdens het uitlaten van onze hond een grote begoniastek liggen langs de gemeente bloemenbak. Ik heb deze thuis in het water gezet en de hele winter heeft deze er langzaam over gedaan worteltjes te trekken. De bloembakken waren toen al lang weer leeg en opgeruimd. In het voorjaar stond de begonia binnen al mooi in bloei met roze bloemen die naarmate het later in het voorjaar werd steeds donkerder werden naar een mooi rood toe. De hele zomer heeft de plant het buiten goed gedaan en heb ik er zelfs alweer een stekje van genomen. Van de week vond ik op het fietspad bij zo'n bloembak nog een lelijke platgereden stek en heb ook deze 'gered' en weer in het water gezet. Op deze manier is het zelfs veel leuker om plantjes te hebben. Je gooit ze ook niet snel weg na zoveel moeite. Inmiddels heb ik de hoofdplant, de kleine begoniastekstek en de platgereden stek in het water binnen op de vensterbank van de keuken staan om daar nog dit jaar lang te kunnen genieten van de laatste rode begoniabloemetjes.

vrijdag 22 oktober 2010

Spaarlampen

Over spaarlampen heb ik een een dubbel gevoel. Ze zijn duur in aanschaf, gebruiken wel minder energie, bestaan uit gevaarlijke stoffen (kwik), geven ongezellig licht enz. Jaren geleden juichte ik het toe dat deze lampen op de markt kwamen. Ze waren toen nog supergroot en hangen nu nog steeds boven en op zolder. Deze geven al snel veel licht in tegenstelling die ik nu in de schemerlamp heb gedraaid in de kamer. Als ik geluk heb is de lamp helder als ik het eten heb gekookt. Snel even licht maken om bv iets beter te bekijken of te zoeken, is er niet bij. Vreselijk!  Bovendien mag je niet vaak de lamp uit en aan doen, dat schijnt ook weer niet goed te zijn. Wat een ellende deze lampen! Ik ben voor besparing van energie en zeker als ik dat zelf ook voel in mijn portemonnee, maar het geeft ook zeker zovele nadelen. En eerlijk gezegd, ik vind niet eens dat ze lang meegaan als wordt gezegd. Na een jaar zijn ze al stuk. Omgerekend is het dan nog duur geweest. Uitzondering die al jaren hangen, die zijn vast nog van een ouderwetse eerste kwaliteit. Die lijken een beetje op aanmaakkoffiepotten op z'n kop. Die ben ik ook nergens meer tegengekomen. Hoe ouder de lampen zijn, hoe langer ze branden, lijkt wel. Betere kwaliteit wellicht. Zelfs de gewone Watt lampen zijn na een jaar tegenwoordig branden al op. Iets klopt er niet meer volgens mij.
Zitten we dan straks echt met die nieuwe spaarlampen eerst een half uur nog in het donker voor het licht helder en ongezellig is? Ik doe er daarom maar half en half aan mee. Hier en daar een spaarlamp, maar echt weg ervan ben ik niet. Ik wacht maar af of er nog betere komen.

donderdag 21 oktober 2010

Voedselvoorraad opmaken

Ik ben aardig bezig met mijn keldervoorraad en diepvries op te maken. Niet alleen dat het deze maand wel erg handig uitkomt dat ik dit voorraadje heb, maar ook omdat ik de voorraad die ik heb ook echt wil consumeren. Als dat op is, wil ik het weer aanvullen met de reclames van de natuurwinkel. Niet dat het tegen de datum loopt, maar omdat ik volledig over wil gaan op biologisch voedsel zonder allerlei toevoegingen. Wat er nu staat zijn nog potjes van Lidl, AH e.d. Ik koop al nooit kant-en-klaarvoedsel vanwege de vele toevoegingen waar wij niet tegen kunnen. Als een groente bv puur is, is er niets aan de hand. Zodra er allerlei toevoegingen bijkomen, gaat het mis met de stofwisseling. Dat is wel altijd lastig met eten bij anderen of uit eten gaan met collega's, omdat ik bijna niets kan eten wat nog echt puur of onbewerkt is zonder allerlei sausjes. Op het laatste moment wordt er toch nog altijd snel wat in- of opgemikt en tegen die producten kan ik nu juist niet tegen. Dat is ook een reden dat ik altijd verse groenten eet omdat er dan nog niets toegevoegd is. Verse kruiden gaan ook goed, maar de meeste gedroogde uit potjes bv weer niet.
Dit was dus een mooie stok achter de deur deze voorraad uit de supers op te maken en met een nieuwe voorraad te gaan starten.
Ik blijf me nog steeds verwonderen dat ik echt minder uitgeef bij de natuurwinkel dan bij de supers. Toch zijn daar de prijzen hoger. Ik koop echter veel bewuster.

woensdag 20 oktober 2010

Slaapzak

Ik had het gisteren over het hergebruik van oude kleding. Dat doet me ook denken aan mijn eerste slaapzak in mijn kinderjaren die ik vaak mee heb genomen op kamp. Jaren later toen ik op mezelf woonde, gaf mijn moeder die slaapzak aan mij, maar het ding was echt niet meer mooi. Deze was nog van een dikke katoenen kwaliteit en ook niet synthetisch, de vulling was helemaal van katoen. Ik knipte deze door de helft en daarna van een helft nog een keer. De randen knipte ik af en lockte ze opnieuw. Een leuk lief bloemenstofje erom heen. Dat werden dekbedden voor het babybedje van mijn dochter. Als het ene in de was zat, had ik meteen het andere. Daarna heeft mijn dochter er nog veel mee gespeeld voor haar knuffeltjes of er lekker zelf op of onder zitten spelen op haar bed. Tegen de tijd dat ze een groot bed kreeg, heb ik ook de andere helft van de slaapzak weer opnieuw gelockt en met een leuk kinderstofje bekleed. Die deken heeft ze jaren gebruikt. Zelfs tot een paar jaar geleden was het de extra deken op haar voeten als het kouder werd. Nu zijn de dekens nog steeds in gebruik voor de dieren. Ze gaan dus al met al zo'n 45 jaar mee! Dat kun je van de huidige slaapzakken of dekbedden toch niet meer zeggen.

dinsdag 19 oktober 2010

Oude kleding

In het verleden heb ik wel eens met uitzoeken van kleding, met name oude truien, naar de kringloop gebracht, maar verder eigenlijk nooit meer. Ik heb zover ik weet ook nog nooit kleding geruild omdat ik bij twijfel een kledingstuk gewoon niet koop. Miskopen op kledinggebied heb ik daarom ook maar zeer zelden. Natuurlijk heb ik wel kledingstukken die wat tegenvallen, maar die trek ik gewoon toch aan.
Als ik mijn kledingkast uitzoek en er diverse kleding uitgooi, dan zijn ze dus echt versleten en echt niet meer mooi voor de kringloop. Ze worden eerst allemaal gesorteerd.
  1. Oude kleding die fijn zijn om te tuinieren of mee te verven gaan op de daarvoor bestemde stapel. 
  2. Kleding die versleten is, wordt gestript van allerlei bruikbare fournituren. Zo ver ik weet heb ik al in geen 30 jaar één knoop of rits hoeven te kopen. Een knopendoos is ook zo mooi aan herinneringen! Met een tornmesje maak ik alles los. Dan kijk ik verder wat er nog te gebruiken valt.
  3. T-shirts en ander dun gebreid materiaal om draden van de knippen voor voddenmatten.
  4. Flanel wordt bv in stukken geknipt om mee te 'swifferen' (ook gezonder voor de pootjes voor de dieren, daar zit geen chemisch spul in).
  5. Mooie stofjes bewaar ik voor hobbydoeleinden zoals quilten, tasjes, knuffels e.d.
  6. Oude, versleten handoeken of badjassen worden verknipt en gelockt voor washandjes en de slechte stukken worden gezigzagd en worden mijn (nette vierkante) poetsdoekjes voor op de aanrecht e.d. Zo ook met oude versleten theedoeken of slopen: allemaal poetsdoekjes of nadroogdoekjes. 
  7. Het dikkere materiaal zoals spijkerbroeken liggen in een doos bestemd voor allerlei hobbydoeleinden. Dan blijft er niet meer zo heel veel over.
  8. De afvallapjes, kleine kledingstukken, dikkere stoffen, versleten washandjes gaan in een speciale ton. Die lapjes dienen vaak voor eenmalig gebruik zoals velen daar huishoudrollen voor gebruiken. Met dieren komen ze prima van pas!
Kortom alles van onze oude kleding gaat gewoon echt op. Van tijd tot tijd neem ik weer een doos naar beneden van de zolder om tijdens de pauzes van favoriete series of lekker buiten in het zonnetje kledingstukken te ontdoen van fournituren en op mooie 'poets'maten te knippen. Ik koop daarom nooit huishoudrollen of poetsdoekjes. De enige originele poetsdoekjes die ik heb, zijn nog die gratis waren bij het geërfde wasmiddel en poetsmiddel van mijn moeder.

maandag 18 oktober 2010

Verleiding weerstaan

Kreun... slik... maar ik heb de verleiding van gisteren zondag 17 oktober wel kunnen weerstaan en ben niet naar de stofjesmarkt in de buurt gegaan waar ik overal de affiches al geruime tijd zag hangen. Dit is wel een beproeving voor me hoor, maar gelukkig wel weerstaan. Eerst dacht ik toch eventjes alleen te gaan kijken, want het zou bovendien een mooi fietstochtje zijn, maar dan zou ik ook mijn portemonee thuis moeten laten! Raar hoor, maar dit is tenslotte mijn eigen keuze. Ik heb in ieder geval niets uitgegeven! Maar even gaan rommelen op zolder in mijn voorraad vanavond dan kom ik vast weer lapjes tegen die ik ben vergeten en komt het nu weer als nieuw over!

zondag 17 oktober 2010

Bandenplakken

Jaren lang heb ik de fietsbanden van mijn fiets en die van mijn dochter altijd zelf geplakt tot ze het ook zelf wilde doen. Alleen bij een nieuwe band was het altijd vervelend omdat ik erg veel moeite had met de band eraf of er weer op te zetten. De laatste jaren heb ik echter nog stuggere banden, namelijk banden die dikker zijn en niet zo snel lek gaan. Daarmee moest ik wel altijd langs de fietsenmaker omdat ik die er niet zelf afkreeg, maar gelukkig was dat maar één keer per jaar in tegenstelling van die andere dunnere banden, die waren vaak wel 10 keer per jaar lek. Mijn nieuwe fiets heeft deze 'anti-lek'banden nog niet en inmiddels heb ik al wéér een lekke band gehad. Er ligt ook zoveel glas op de straten en fietspaden, dat je er al doorheen bent gefietst voor je het ziet. ‘s Avonds zie ik het natuurlijk al helemaal niet. Ik heb al heel wat uurtjes daardoor naar huis moeten lopen. Zodra de buitenbanden gaan verslijten, laat ik toch die betere er weer opzetten omdat het echt veel ergernis en tijd bespaart. Ik stel het natuurlijk nog uit tot het profiel is versleten.

Het plakken zelf gaat nooit in een keer goed bij mij ook al doe ik het volgens de regels. Ik vind het toch een vak apart hoor. De gaatjes spoor ik eerst op via een bak met (sop)water (zie ik aan de belletjes waar het lekt), beetje schuurpapier erover en het plakkertje met solution erop even vasthouden. Op de een of andere manier komt er toch altijd nog wat lucht doorheen. Daarom moet ik het vaak wel drie tot vier keer plakken voor het lukt. Een wat grotere knippen uit een oude band gaat vaak beter dan met een plakkertje. Ook heb ik geleerd de band nooit meteen weer terug te doen in de buitenband omdat er altijd nog een gaatje in kan zitten. De buitenband controleer ik ook nog altijd of er iets scherps in zit. Ik denk dat ik toch aardig de theorie machtig ben ondanks het vaak niet meteen lukt en altijd pijn aan mijn vingers overhoud.

De laatste keer heeft de vriend van mijn dochter de fietsband geplakt. Wat een luxe om het niet zelf te hoeven doen! Hij heeft gezegd dat ik het gewoon maar moet vragen de volgende keer en dat ik echt niet naar de fietsenmaker hoef te gaan. Leuk verjaardagscadeautje was dat onlangs dus nog!

zaterdag 16 oktober 2010

Stugge rits en kaarsvet

Deze week heb ik mijn winterjas weer tevoorschijn gehaald omdat het 's morgens al flink koud is op de fiets. De eerste keer wilde mijn rits niet meer goed dicht en ging het met flink horten en stoten. Na heel wat gefriemel bij het begin om deze ook weer los te krijgen, heb ik meteen een kaars langs alle tandjes van de stugge rits gehaald. De rits ging weer als een tierelier open en dicht!

vrijdag 15 oktober 2010

Natuurwinkel

Al eerder heb ik vermeld dat ik veel van mijn boodschappen haal bij de natuurwinkel. Dat doe ik voornamelijk voor de biologische groenten en voor de grote keus aan vleesvervangers. Overigens is de biogarde ook daar veel lekkerder, het brood en ook de ongezwavelde gedroogde abrikozen (mijn snoepgoed). Ik merk dat ik daar veel bewuster koop dan bij een gewone supermarkt. Wat me opvalt is dat de groenten vaak niet eens duurder zijn en soms zelfs veel goedkoper. Ook is de keus en variatie daar veel groter. Wat natuurlijk voor mij een aangename aangelegenheid is, is dat er een grote mand staat met groente met 50% korting! Het meeste heeft niet zo mijn voorkeur vanwege de verlepte toestand, maar kolen, wortels, uien, cougettes e.d. zien er nog prima uit. Daarvan gaat meestal wel iets mee naar huis. Het leuke is dan dat het en biologisch is en veel goedkoper dan bij de supers.
Er zijn ook iedere week reclames en dat is ook vaak de moeite waard. Van tijd tot tijd neem ik ook de groente- en/of fruittas. Die betaal je van te voren en haalt deze dan een week later op. Het fijne bij deze natuurwinkel is waar ik regelmatig kom, is dat je ze ook niet iedere week verplicht bent ze te bestellen in tegenstelling met de andere natuurwinkels in de buurt. Daar mag je hooguit een of twee keer de tas niet afnemen en anders moet je je abonnement weer afzeggen. Van te voren kan ik mooi kijken wat erin de tassen van de week erop zit op internet en of het de moeite waard is (of ik het lekker vind). Als de kolentijd weer is aangebroken, kan het net iets teveel van het goede worden en dan sla ik graag af en toe een weekje over. Het fijne is dat er ook vaak aparte groentes bijzitten die je in supers nooit tegenkomt, zoals pastinaken (witte wortels) of warmoes (lijkt op de smaak van spinazie).

Tegenwoordig hoef ik niets weg te gooien uit de koelkast en gaat alles prima op. Daar let ik nu veel strikter op, niet teveel vers in te slaan. Gek genoeg ben ik nu goedkoper uit met voedsel inslaan bij de natuurwinkel dan bij de super. Daar ga ik alleen nog maar heen voor nood of voor dierenbenodigdheden (liefste die in de reclame zijn).

Het zou natuurlijk mooier zijn om weer met een moestuintje te beginnen, wat ik een paar jaar geleden ook bijhield. I.v.m. gezondheidsredenen kon dat lange tijd niet. Ook hadden de buren daarna een speeltuintje in hun tuin op die hoogte van mijn tuin. Nu zijn die kinderen groter en heb ik tenminste weer meer privacy daar. Alle borders zijn inmiddels overwoekerd en een speelplaats voor de hond geworden die er heerlijk kuilen in graaft. Toch wil ik het weer een keer gaan oppakken, want dat smaakt nog steeds het allerlekkerste groente uit eigen tuin. Bovendien goede beweging en je kunt stoppen wanneer jezelf wil. Het kan zelfs op muziek, want naast mijn tuin staat een gebouw met fitness.

donderdag 14 oktober 2010

De Tuinen 50% korting op tweede artikel

Tja dit soort reclames zie ik natuurlijk graag als er 50% korting is op een tweede artikel zoals nu bij de Tuinen. Dat is dan erg de moeite waard op artikelen die ik toch altijd koop. Komt nu heel goed uit, want ik was er net door. Dan neem ik meteen een dubbele voorraad en tegen de tijd dat er weer een nieuwe reclame is, ben ik door de vorige heen. Zo hoef ik bijna nooit het volle pond te betalen. Dit betreft dan meestal non-food artikelen voor mij, dat zijn dan bv Weleda producten en met name deodorant omdat daar geen schadelijk toevoegingen inzitten zoals triclosan e.d. (alleen die met de groene verpakking overigens is goed).
Verder ben ik zo ijdel om mijn haar iedere maand te verven omdat ik me daar beter bij voel en dan vind ik die ze daar verkopen zowel dat wat het beste grijs dekt als ook waar de minste schadelijke stoffen inzitten.
Ik ben daar zo voorzichtig mee geworden, omdat mijn moeder borstkanker heeft gehad en ik een hele hoge kans heb het ook te krijgen volgens haar specialist. Van alle factoren scoor ik hoog. Ik leef daar niet mee, ben vrij nuchter en ben absoluut niet paranoïde, maar heb wel een paar kleine voorzorgsmaatregelingen getroffen door simpelwel altijd olijfolie te gebruiken met bakken en ook zo min mogelijke schadelijke stoffen in deodorant enz. Zo heb ik toch het gevoel dat ik er iets aan doe om het voor te blijven.
Mijn dochter houdt zich voornamelijk bezig met de check over huidverzorgingsproducten en ik met die van het voedsel.

woensdag 13 oktober 2010

Zomerschoenen

Ook al heb ik een koopstop soms moet er toch echt wat vervangen worden als er wat versleten is. Twee paar echt lekker zittende zomerschoenen waren niet meer te repareren en daar heb ik helaas afscheid van moeten nemen. Zo’n vier weken geleden trof ik echter nog wel in de uitverkoop maar liefst 4 paar zomerschoenen met een totaal van 9,90 euro! Nu daar zeg ik geen 'nee' tegen natuurlijk ondanks de koopstop; ik moet immers toch schoenen voor volgend jaar hebben en tegen die tijd dan zijn ze vast niet zo goedkoop! Een koopje is dan extra leuk tijdens een koopstop. Klopt ergens wel niet, maar dit is noodzaak. Ik kan al heel moeilijk schoenen kopen en als ik dan meteen vier paar tref die wel goed zitten, ja dan ben ik er ook weer voor een paar jaar goed voorzien.

dinsdag 12 oktober 2010

APK weer achter de rug

Gisteren heb ik mijn auto weer opgehaald (had er al eerder over geschreven dat ik de APK en onderhoudsbeurt gepland had) en de kosten vielen ergens mee, maar ook tegen. Tegenvallen doet het altijd bij een grote onderhoudsbeurt en zeker wat de auto betreft. Ook voor het eerst een APK-keuring met deze auto gehad. Die was gratis als je ook daar de onderhoudsbeurt liet uitvoeren. Al zijn twee onderdelen niet gratis vanwege het milieu, maar dan komt dat neer op 15 euro, dus dat valt mee. Dit doe ik al wel vanaf het begin dat ik deze auto heb (Kia Picanto, de goedkoopste nieuwe auto zover ik weet) om ieder jaar een onderhoudsbeurt te laten uitvoeren, omdat ik dan ook gratis een soort pech voor onderweg heb voor een jaar. Dit jaar kon ik kiezen voor een gratis versie of een uitgebreide voor 9,95 euro per jaar. Dat laatste heb ik toch maar gedaan, want dat is bv voor jezelf buiten sluiten, verkeerde benzine tanken enz. Daar dat buitensluiten met de sleutels nog in het contactslot in de zomervakantie is gebeurd, vind ik dit toch wel belangrijk. Het ene jaar moet ik een kleine onderhoudsbeurt uit laten voeren en het andere jaar een grote voor deze service. Laatste is echt een hoog bedrag, maar omdat ik zo weinig km heb gereden (9400 km), hebben ze tot nu toe een aangepaste grote beurt gedaan en dat scheelt gelukkig echt enorm! Het meeste kost nog altijd het arbeidsloon. Ik moest 317 euro in totaal dit keer betalen. Ik ben er weer voor een jaartje vanaf gelukkig en dan krijgt mijn auto weer een kleine onderhoudsbeurt en is het stukken minder.
Dit houdt wel in voor mijn financiën dat ik alleen deze week nog boodschappen kan doen en dan moet overschakelen op mijn andere betaalrekening voor nood voor de rest van de maand. Op mijn eerste rekening is dan de nul in zicht, ook al kan ik een gedeelte in krediet gaan, wat ik liever nooit doe, want dan bedot je alleen jezelf en de volgende maand start je meteen zo laag.
Dan heb ik toch nog iets opzij kunnen zetten deze maand voor de extra klussen.

maandag 11 oktober 2010

Natte verfkwasten bewaren

Daar ik geregeld wel de verfkwast ter hand neem voor ofwel het binnen- of buitenwerk te verven of een oud meubelstukje wil opknappen e.d. moet ik natuurlijk een dag of een paar dagen later weer een tweede laag verven of iets bijwerken. Het opnieuw gebruiken van de kwast kan op verschillende manieren. Schoonmaken met verfkwastmiddel, maar dat doe ik meestal niet vanwege de onaangename en ongezonde luchtjes. Je kunt het ook in aluminiumfolie wikkelen en in de ijskast leggen. Ook dit doe ik nooit, omdat ik dat eenvoudigweg niet in mijn ijskast wil hebben. Wat ik wel altijd doe, is een leeg jampotje of ijzeren blikje schoonmaken en dit vullen met water en daar de kwast in bewaar tot ik het weer nodig heb. Als ik de kwast uit het water haal, wat droogdep van te voren en dan is de kwast weer meteen te gebruiken. Ik gebruik ook altijd de aller goedkoopste kwasten en soms rollers. Van te voren de kwasten goed over schuurpapier halen zodat alle losse haren eruit zijn. Werkt voor mij prima in ieder geval!

zondag 10 oktober 2010

Hogere kostenpost en dierenstop

Mijn kostenpost voor de dieren gaat iets oplopen vanaf zaterdag. Ik heb een wat oudere kater geadopteerd die niet meer bij zijn baasjes kon blijven wonen wegens uitbreiding van het gezin. Hij is daardoor heel erg gestressed en dat uit zich in wat vervelende vormen. De dierenarts heeft herplaatsing aangeraden. Na maanden en maanden navraag, kon hij echter nergens terecht. Twee jaar geleden had ik dit waarschijnlijk al voorzien en had aangeboden dat ik hem wel wil opvangen indien dat nodig zou blijken. Echter het probleem vormde voor de eigenaars dat ik andere poezen heb, inmiddels sinds ruim een jaar ook een hond heb en dat hij straks ook gewoon net als de andere dieren naar buiten gaat en dit nooit heeft gedaan. Het is een grote smoeskont en we moeten nu eerst maar eens kijken of hij niet meer stress krijgt van het dierencircus hier. Inmiddels nu na deze meneer heb ik ook een dierenstop ingesteld! Al staat dit geheel buiten het consuminderen om, omdat ik dat op andere kostenposten doe.
Ongewenste en afgedankte dieren, zelfs heel traumatische, hebben bij mij een streepje voor en beschouw ik als mijn 'luxe'. Ook bezuinig ik niet op mijn dochter of op biologisch voedsel van de natuurwinkel (al haal ik daar wel zo veel mogelijk de reclameartikelen). Ik rook niet, drink niet, ga nooit op vakantie, zit bij geen verenigingen, heb geen abonnementen, ga bijna nooit weg in feite (2x per jaar een dagje met de trein of bus). Ook dat is mijn keuze, zoals iedereen zijn of haar keuze maakt wat prioriteiten betreft. Als ik de keuze heb om een dier te eten te geven of een boek te kopen, kies ik als dierenvriend toch voor het dier.
Mijn streven met meer te consuminderen, lukt vrij goed moet ik zeggen. Ook dat net een beetje meer dan anders omdat ik al jaren zo leef, zie ik het steeds als een uitdaging. Diverse posten zijn een stuk lager dan vorig jaar. Dat is zo handig met een kasboek, dan zie je direct wat jezelf te hoog vindt en wat je lager wilt krijgen. Voor mij zit dat voornamelijk in de hobby-artikelen, lectuur, kleding en versnaperingen. Dat was niet hoog, maar kan in mijn ogen nog een stuk lager als ik weer zelf kleding ga maken en zelf ga bakken.

zaterdag 9 oktober 2010

Vervanging van scrubmiddel

Ik verwonder me nog steeds over de vele verschillende crèmes, lotions, potjes, tubes e.d. voor huidverzorging en make-up. Hetzelfde spul heeft lastig genoeg ook nog eens diverse namen waar ik echt de weg in kwijt raak. Volgens de reclame werkt het ene nog beter dan het andere. Leve de commercie! Maar niet heus, want je rekening wordt daardoor aardig geplunderd als nietwetende, omdat 'zij' het natuurlijk altijd 'beter' (denken te) weten.
Zo zag ik ook diverse potjes en tubetjes bij mijn dochter op haar kastje verschijnen en weer vervangen worden door andere. In de tijd dat ik jonger was, probeerde ik natuurlijk ook wel het een en ander uit, maar was altijd teleurgesteld dat het toch nooit hielp. Daarom koop ik eigenlijk nooit meer dan het hoog noodzakelijke en dat valt in het niet wat anderen vaak kopen. Die kostenpost is voor mij gelukkig altijd heel laag gebleven en ik zou ook niet goed weten wat ik daar nog op kan bezuinigen.
Het is ook echt noodzakelijk, volgens de 'deskundigen', om je huid te scrubben. Zo haal je alle losse cellen goed van je huid en ziet de nieuwe huid er frisser uit. Meteen weer een andere crème erop om de gescrubde huid goed te voeden en te beschermen. Door harde onderdeeltjes in crèmes te verwerken, al zijn het nu fijngesneden schelpen of zelfs kristalslijpsels die werken dan als schuurmiddel op je huid. Dan zet ik natuurlijk meteen mijn vraagtekens. Wat is er mis met een buitengedroogde wat stugge handdoek? Door de droger te gebruiken, wordt het wasgoed erg zacht (gemakkelijk natuurlijk daar niet van, ik heb er -jammer genoeg- een die het niet meer doet). Makkelijk en snel dat wel om het zo te drogen, maar de stugheid van de handdoek is weg en moet daarom weer vervangen worden voor scrubmiddeltjes en crèmes. Mijn handdoeken drogen nog heel ouderwets buiten of binnen aan de waslijn. Met je af te drogen met zo'n gedroogde handdoek haal je volgens mij ook alle oude cellen van je huid weg en is zo'n crème overbodig. Bovendien maakt een handdoek geen kleine (onzichtbare) wondjes. Maar misschien schop ik nu wel diverse mensen tegen het zere been en dat is natuurlijk niet mijn bedoeling. Dit is slechts mijn mening en die is gratis en een goedkope methode.

vrijdag 8 oktober 2010

Zelf garen knippen

Op dit blog heb ik het nog niet gehad over mijn vele hobby's. Ook daar ligt een koopstop en dat is bij sommige hobby's totaal geen probleem en bij andere soms wel eens lastig. Het opent wel weer andere perspectieven om nog creatiever te werk te gaan.
Een van mijn hobby's is o.a. handwerken in de brede zin van het woord. Ik beperk me helaas niet tot alleen één gebied daarvan, maar tot vele. Dat zijn zowel borduren, haken en breien en wat zijpaadjes daarvan. Ook het achter de naaimachine zitten doe ik graag, maar ook te weinig. Ik heb dan ook nog een ander weblog (http://www.libracat.web-log.nl/) sinds 2004 (nu vanaf 2007 in archief), waarmee ik eerst met mijn poezie was begonnen en daarna over ben gegaan na 2005 naar vooral creatieve uitingen, maar ook andere dingen die me bezighouden zoals symboliek e.d.
Dan weer handwerk ik iedere avond en dan weer een paar weken niet, want dan wil ik weer graag achter mijn pc met creatieve uitingen bezig zijn als grafisch en multimedia designer. Zo blijft het wel leuk allerlei uitdagingen aan te gaan, want steeds op maar één gebied bezig te zijn, is niks voor mij. Ik wil met alles en nog wat bezig zijn ook met ontwerpen. Van tijd tot tijd verdwijnen de hobby's ook in de 'ijskast' zoals tekenen en schilderen, en tuinieren.

Maar over handwerkgebied gesproken. Ook daarmee ben ik dus bezig met consuminderen. In het verleden heb ik voddenmatten gehaakt van o.a. oude T-shirts. Tegenwoordig komt dit jersey gebreide garen als bollen garen op de markt en zijn deze zeer gewild, maar ook best prijzig. Ik hou ervan om met allerlei kleurtjes te werken en dan zijn oude T-shirts ideaal daarvoor om te verknippen tot garens. Mijn oude hobby heb ik weer opgenomen en knip weer regelmatig wat T-shirts tot bolletjes garen om er straks als ik er genoeg heb weer voddenmatten van te haken. Ik vind deze erg praktisch juist vanwege het feit als je dieren hebt. Deze matten kunnen ook heel gemakelijk meegewassen worden in de wasmachine en kosten bovendien niets. Nou ja niets... wel veel inspanning en energie natuurlijk!

donderdag 7 oktober 2010

Dierenartsconsulten

Met dieren kom je er natuurlijk niet onderuit om regelmatig een bezoekje te moeten brengen aan de dierenarts. Een keer per jaar al in ieder geval vanwege de inentingen en dan krijgen ze altijd nog een check.
Nu stond ik altijd nog eerder bij de dierenarts dan dat ik zelf een dokter bezoek. Meestal als ik geweest was, ging het al weer beter met het dier of was ik gerustgesteld van wat ik hoorde. Door de jaren heen bouw je daarom ook behoorlijk wat ervaring op wat te doen in een bepaalde situatie. De laatste jaren ga ik al veel minder en (meestal) lost het vanzelf altijd wel weer op. Of ik zeg dat als het dan en dan niet over is of vergert dan maak ik direct een afspraak. Dat werkt goed en is beter voor de portemonnee want de prijzen van die consulten zijn erg gestegen in vergelijking met wat jaren terug. Maar ook moest ik toch na diverse bezoeken bij een dierenarts zelf alsnog op zoek gaan naar iets wat wel werkt als allerlei zalfjes en spuitjes niet hielpen. Dan kom ik al snel bij de homeopathie uit omdat ik dat minder gevaarlijk vind. Ik overleg dan met deskundigen en wissel ook ervaringen uit. Dan blijken die middeltjes ineens gelukkig wel te helpen en aan te slaan. Je kent een dier na jaren ook veel beter waar het op reageert en waarop niet. In ieder geval zorgen dat ze niet uitdrogen en regelmatig bouillon toedienen is hetgeen waar ik altijd meteen op let. Vaak werken de simpele dingen nog het beste samen met heel veel aandacht. Door ook weer deze ervaringen rijker bespaar ik dus ook op dierenartsconsulten. Tenslotte ga je ook niet met ieder schrammetje zelf naar een dokter toe en krijg je er een antibioticakuur voor.

woensdag 6 oktober 2010

Tanken en plastic handschoenen

Meestal tank ik op een vrijdag, de enige dag dat ik met mijn auto naar het werk rijd vanwege praktische redenen en om een parkeerplaats te hebben. Om geen handen te krijgen die stinken naar benzine, trek ik altijd de plastic handschoentjes aan die er gratis bij hangen. Na afloop gooi ik die niet in de daarvoor bestemde bak, maar neem ik ze altijd mee naar huis. Ik weet dat die dingen niet duur zijn, maar waarom niet hergebruiken als ze toch nog niet stuk zijn? Ik gebruik ze namelijk altijd bij het verven, lijmen of bij ongelukjes van de dieren.

dinsdag 5 oktober 2010

Onverwachte uitgaven

Het vervelendste vind ik toch wel als er geheel onverwachts een grote uitgave is. Iets is bijvoorbeeld stuk gegaan en er word je verteld dat het niet meer gemaakt kan worden, een duur onderdeel vervangen moet worden enz. Dan heb je met reclames, bonussen en kortingen heel moeizaam wat tientjes uitgespaard en hup in een keer is alles weer weg. Aan de andere kant als dit niet was gespaard was zo’n uitgave er ook gekomen. Dus soms moet je er toch genoegen mee nemen dat er een maandje wordt overgeslagen om iets opzij te kunnen zetten voor hetgeen waarvoor je spaart.

maandag 4 oktober 2010

Dierendag

Vandaag is het dierendag. Hoera voor alle dieren! Ik geloof dat het bij ons wel iedere dag dierendag is met vertroetelen en aardig zijn. Ze krijgen heel vaak wat extra's en ook speeltjes; daarvoor hoeft het geen dierendag te zijn. Het enige interessante is als het dierenvoedsel in de reclame is of als ik er iets leuks bij krijg. Maar dat is de laatste jaren erg achteruit gegaan. Al jaren zie ik niets bijzonders op 4 oktober. Het lijkt wel een vergeten feestdag voor dieren in de grote superwinkels te zijn. Als koopjesjaagster let ik daar natuurlijk op en het verwondert me gewoon waarom het aan het vervagen is. Vandaag is het in ieder geval hier dierendag, maar morgen ook en zelfs overmorgen...

zondag 3 oktober 2010

Hergebruik cadeaupapier

Sinds mijn jeugd gebruiken wij cadeaupapier altijd diverse keren tot het echt op is. Wat eerst uit armoede gebeurde, de bekende naoorlogse jaren, werd veel  later een sport en iedere keer met nostalgische herkenningsmomenten. Die gewoonte heb ik nog steeds. Inpakpapier is toch echt niet duur en daardoor gooien we het nu maar op nuttig hergebruiken en duurzaamheid.

Het papier wordt gedurende een lange tijd vanzelf ververst omdat de stapel of de rol steeds kleiner wordt en er ook nieuw cadeaupapier bijkomt. Overigens gebeurt dit alleen in familiekring. Ik zou dit niet goed durven bij vreemden om cadeautjes in te pakken in gebruikt papier! Alleen cadeautasjes geef ik wel door als ze er nog nieuw uitzien.
Alle cadeautjes worden altijd zorgvuldig uitgepakt en met een schaar worden de plakbandjes doorgeknipt. Elastiekjes gebruiken kan ook. Er wordt op het papier zelf geen namen geschreven. Hoewel dat zelfs ook leuk is als je het cadeautje verder uitpakt en je ziet een naam van een familielid. De hele kleine friemelpapiertjes gaan op een hoop of in een afvaldoos en van de grotere worden de lelijke vouwrandjes met plakkertjes eraf geknipt, worden weer netjes met de handen gladgestreken en vervolgens in een rol gedraaid voor het volgende jaar. Het papier herkennen is zo’n leuk moment! Het woordje 'toen' wordt dan ook vaak gebruikt en 'weet je nog..."
Met al het echte afvalpapier hebben de poezen ook nog een geweldige leuke avond… succes verzekerd! Deze gewoonte houden wij er nog steeds in! Gratis plezier met hergebruik van cadeaupapier!

zaterdag 2 oktober 2010

Van kookplaatje tot nieuw fornuis

Dinsdag had ik snel een elektrisch kookplaatje gekocht wat toevallig net deze week in de reclame was voor 19,90 euro. Ik had een klein bedragje staan van freebees en met dat eraf kwam het neer op 17,31 euro. Ach het scheelt altijd weer iets. Een kookplaatje is toch nooit weg al is het wel een extra aankoop en dat terwijl ik toch echt een koopstop heb. Maar nood breekt wet en we moeten toch eten. Maar aan de andere kant als je uit eten gaat of junkfood haalt, ben je dat bedrag ook in een keer kwijt en nu hou ik er nog een elektrisch kookplaatje aan over. Dus denk ik toch dat ik hier het goedkoopste mee uit was met deze oplossing.

Het was wel vreemd om zo te koken met een elektrisch kookplaatje. Ik ben geen elektrisch gewend en dat werkt toch weer anders dan gas. Ik heb mijn eigen tip toegepast met koken met pannen op elkaar. Eerst rijst gekookt en met de deksel erop wat verder laten garen. Daarna de boontjes koken en daar bovenop een platte hapjespan als deksel terwijl daar het vegetarische gehakt alvast kon ontdooien. Nadat de boontjes hadden gekookt, de pan van de plaat gehaald en verder het gehakt bakken met fijn gesneden paprika's. Nog wat rijst toevoegen en we hadden een warme gezonde maaltijd. En dat slechts op 1 pit.

Mijn dochter vond het maar niks dat de monteur niets meer had laten horen en had haar vriend al ingeschakeld. Ik werd er na mijn werk vast op uit gestuurd om onderdelen in te slaan. Ik had in de winkel waar ik het fornuis had besteld een slang gekocht en een koppelstukje. Alleen het bekende tussenstukje van het oude naar het nieuwe ontbrak er nog aan.
Daar stopte ineens een busje en daar was ook de monteur en met onderdelen, behalve dat bekende tussenstukje. Het was kwart voor zes en hij ging zelfs nog snel naar de zelf-doewinkel in het dorp voor een nieuw kraantje, waardoor ook geen overlooptussenstukje meer nodig was. (In het verleden werd me zelfs gezegd dat ik alle leidingen moest gaan vervangen i.v.m. met dat ene tussenstukje wat niet paste! Dat heb ik natuurlijk toen niet gedaan omdat ik dat echt van de zotte vond zo'n advies. De leidingen waren allemaal nog goed. Vandaar dat ik maar bleef koken op het oude fornuis uit 1952.) Mijn dochter brengt de overgebleven gekochte onderdelen deze week nog terug naar de winkel. Ik ben benieuwd of ze geld terug krijgt of een tegoedbon.

In een wip had de monteur alles aangesloten. Ik had het zelfs nog zelf kunnen doen zo gemakkelijk ging dat! Hij drukte op een knop van het gasfornuis om te testen en het gas sprong zo aan. Ik was echter wel een beetje verbaasd... Dat was handig. Geen lucifers of geen aansteker meer? Dit was me totaal altijd ontgaan bij anderen. Ik loop echt achter! Wat leef ik dan toch in de prehistorie met een fornuis wat je nog aan moest steken met lucifers! Ik ben benieuwd wat we nog meer ontdekken aan nieuwe snufjes. Ik moet er maar snel de handleiding op naslaan. Wat voor een ander een hele normale gang van zaken is, is nu voor mij totaal nieuw om op een modern fornuis te koken! Je kunt zelfs kiezen welk wekkergeluidje je wil instellen. Wat een luxe! Zelfs de baktijd in de oven kan je instellen. Dit is me niet eens verteld met het kopen, omdat ze er zeker vanuit gingen dat dit de normaalste zaak van de wereld is. Ik leef in ieder geval weer in het heden wat koken betreft!

vrijdag 1 oktober 2010

Aanpassen en vieren maar

Vandaag ben ik weer een jaartje ouder geworden. Hiep, hiep hoera voor mezelf…
Ik hoop altijd eerlijk gezegd dat die momenten snel voorbij zijn op het werk. Ik zou het het liefste niet willen vieren. Moet je je daarvoor eerst bij een religie aansluiten om alsjeblieft je verjaardag over te mogen slaan zodat dit niet als vreemd te worden ervaren? Waarom wordt het dan toch niet geaccepteerd om het niet te willen vieren?
Gelukkig is het dit jaar op een vrijdag, want dan zijn er nooit zoveel mensen op het werk en kan ik me meer ‘onzichtbaar’ houden. Men weet inmiddels al dat er boven mijn hoofd geen vlaggetjes hoeven te hangen. Dan voel ik me helemaal de hele dag onbehaaglijk met al die handjes te moeten schudden en een gemaakte glimlach van beide kanten. Ik heb geen idee waar mijn aversie om verjaardagen te vieren vandaan komt, want anderen schijnen dit toch allemaal juist heel fijn te vinden. Ja ik geef het toe, ik ben geen feestbeest, nooit geweest. Ook thuis vier ik het vanaf mijn 34e niet meer en heb daar nooit spijt van gehad.
Gelukkig is in overleg het 25 jaar werken bij dezelfde organisatie dit jaar wel in stilte voorbij mogen gaan. Geen etentje of een receptie gehad. Heerlijk! 

Om er toch altijd een klein feestelijk tintje aan te geven met een verjaardag thuis, ga ik wel altijd met mijn dochter een dagje eropuit ergens rond deze datum. Heerlijk is dat! Gewoon buiten de deur samen met mijn dochter! Doen wat je zelf wilt in alle rust; dát is voor mij echt het ideale verjaardagsfeestje!