dinsdag 30 november 2010

Halveringsprincipe

Je kunt het halveringsprincipe op verschillende manieren toepassen:
  • Een goedkoop merk met een duur merk mixen. Voorbeeld: reclame katten- of hondenbrokjes mixen met een van duur merk (Royal Canin of Hill's enz.).
  • De helft van een product gebruiken.
    Voorbeeld: een klein beetje tandpasta gebruiken i.p.v. over de hele tandenborstel.
Ik moet zeggen dat ik het halveringsprincipe zelf nog niet op veel gebieden gebruik dan ik hierboven als voorbeelden heb aangegeven. Jaren geleden met haarverfmiddel waar ik twee maal mee kon verven. En dan houdt het wel zo'n beetje op.
Misschien dat jullie mij nog aan een goed idee kunnen helpen. Waarvan gebruik jij de helft of mix jij het een met het ander om zo goedkoper uit te zijn?

maandag 29 november 2010

Gezondigd

Ja, ik heb gezondigd en me niet aan mijn koopstop gehouden. Ik zag wel zo'n mooie aanbiedingen* voor mijn hobby dat ik het niet kon weerstaan en het toch besteld heb na enig dubben. Inmiddels heb ik het afgelopen zaterdag ontvangen en heb nu een beetje een dubbel gevoel. Super blij dat wel, maar aan de andere kant, het was niet echt nodig. Maar het was wel echt goedkoop dat ik die kans niet snel meer zou krijgen. Dat gaf me wel weer een impuls om aan mijn hobby verder te werken, want die lag al een poosje stil (patchwork zandlopertjes maken). Ik heb me dan ook prima vermaakt afgelopen weekend. Heerlijke onthaastmomenten. Nou ja, moet toch een keer kunnen. Ik spaar tenslotte alleen voor klussen en ben daarom zo bewust bezig met extra consuminderen. Voor de rest, zoals geen kleding meer kopen dit jaar, is wel goed gelukt. Ik ben ook maar een mens met zwakheden... Toch ga ik iets bedenken om dat bedrag weer ergens anders op te kunnen besparen komende maand. Zo ben ik dan wel weer.

* Voor de nieuwsgierigen onder ons: quiltstofjes 7 kilo voor 50 euro (echt veel dus, grote doos vol)

zondag 28 november 2010

Beenverwarming

Anderen houden van sokken, zelfgebreide warme sokken. Groot gelijk! Maar je moet ze kunnen verdragen, ik niet dus. Ik draag al jaren panty's vanaf ik naar de middelbare school ging. In het begin droeg ik zelfs nog nylons vanwege mijn lange benen en totale lengte van 1,76 cm. Ik had het dus erg koud aan mijn bovenbenen, omdat nylons net 10 cm boven mijn knieën kwamen. 't Is dat iedereen ze droeg, maar als ik er nog aan denk dat je echt voor aap fietste met nylons aan! Toch zou ik ze niet willen verruilen voor die altijd kriebelende maillots van toen.... brrr als ik er nog aan denk. Vooral als de maillot nat werd van een regenbui, om gek van te worden. Gelukkig werd net de panty uitgevonden en ze waren toen fl 2,50 per stuk. Best wel duur voor die tijd. Maar wat waren ze heerlijk warm aan mijn bovenbenen! En geen gekriebel meer! Zodra er een ladder ontstond dan kwam er snel wat blanke nagellak aan de pas om de ladder te stoppen. Mijn moeder was een kei in het stoppen van nylons. Ik zie haar nog zitten met een piepklein ladderophalertje (heb 'm overigens nog) zittend voor de kachel. Zij gebruikte geen houten paddestoel met stoppen, maar het allerkleinste borrelglaasje, spande daar de kous over, want zo kon ze beter het naaldje erdoor halen. Het is een beetje net als haken of een steek ophalen met breien. Je kon toen nog kaartjes kopen met nylongaren in verschillende kleurtjes om het bovenste van de ladder vast te zetten. Ik was meer van de blanke lak en niet van de ladders ophalen, maar gewoon dichttrekken met een naaldje dat ging ook. Als er toch een ladder of gat kwam wat niet meer te maken was en te schandalig om mee te lopen, knipte je dat ene been af en als er dan nog een andere panty ook zover was, trok je dus twee halve pantys over elkaar aan. Je moest wel zorgen dat je het been niet te ver naar boven afknipte anders zat het niet lekker. Ook dat is een consumindermanier om je panty's langer te gebruiken. Zover ga ik tegenwoordig echter niet meer. Wel trek ik panty's met ladders nog gerust aan onder een lange broek en laarzen. Niemand die het ziet. Ondanks we ook opgevoed zijn om altijd schoon en heel ondergoed (c.q.  dus ook sokken of panty's) aan te trekken voor het geval dat... Dan denk ik altijd maar zo, die ladder is er dan net op dat moment ingesprongen hoor.

zaterdag 27 november 2010

Kleding maken en repareren

Ik weet niet hoe anderen thuis met kapotte kleding omgaan, maar ik ben gewend de kleding toch proberen zoveel mogelijk onzichtbaar te repareren en niet meteen weg te doen. Regelmatig komt mijn dochter aan met een spijkerbroek waar gaten ontstaan waar ze ze toch liever niet heeft. Daardoor ben ik vaak bezig met zigzaggen en lapjes eronder vast te naaien. De stof is versleten gemaakt en gaat natuurlijk zo stuk, wat vaak de bedoeling is voor de jeugd. Alleen als het op plaatsen ontstaat waar ze niet moeten komen, dan mag ik het verstevigen. Ik heb al geprobeerd het heel duidelijk uit te leggen en voor te doen hoe dat moet en het ging toch best aardig. Echter een volgende keer kwam ze toch weer bij mij ermee (alleen spijkerbroeken, de rest repareert ze wel). In die tijd doet zij dan wat van het huishouden of koken.

Ik merk goed dat ik ermee opgevoed ben, nou ja opgevoed, ik begon gewoon is het eigenlijk. Mijn vader kreeg een hele oude naaitrapmachine van iemand mee die ging verhuizen want daar zag hij een mooi meubel in voor zijn zaagmachine. Echter hij had vast niet op mij gerekend. Ik mocht niet op de naaimachine van mijn moeder en hier zag ik mijn kans! Hebbes! Ik probeerde hem uit en was er bijna niet meer achter weg te slaan. Op mijn dertiende ging ik mijn eigen kleding maken! Op de zolder zocht ik naar jurken met aangerimpelde rokken (alle kleding werd in die tijd bewaard), haalde rokken eraf en dat werd vermaakt naar een recht model jurk wat toen net in de mode was met koperkleurige knopen voor.
Ook een oude tweedjas van mijn vader, werd een tweed minirok voor mij. Ik had geen benul van coupenaden hoe je die moest maken. Zodoende zag ik wel wat in de vorm van de ronde mouwen en vooral de ellebogen. Dat werd vervolgens mijn voorgevormde gilet voor op de tweedrok. Het kostte me niets en ik liep er modieus bij. Ik had namelijk in die tijd, 'omdat ik zo hard groeide' maar twee geruite (daarom hou ik nu niet van geruite kleding) plooirokken gekregen vanaf de vijfde klas van de lagere school. Die moest ik oprollen en ieder jaar kon ik die ietsje afrollen. Op de middelbare school (MMS) in de tweede klas voelde ik me daar helemaal niet lekker in om alleen daarmee te kunnen afwisselen, vandaar dat ik maar al te graag achter de naaimachine ging zitten en iets zelf ging maken. Alles was beter dan die truttige geruite plooirokken. Mijn vriendinnetjes merkten dat ik een trapnaaimachine had, zelf kleding maakte en kwamen ook met stofjes aan. Ik maakte allerlei heuprokjes voor ze. Daarna kwamen de lange broeken met uitlopende pijpen, tunieken met ceintuur erover enz. Al met al ben ik een autodidact geweest met kleding maken, nooit les gehad. Af en toe lees je een leuke tip ergens. Ergens moest ik wel lachen als een vriendin op les ging en ze na uren en verschillende lessen eindelijk met een rokje thuiskwam (knippen, rijgen, lussen, rijgen, naaien, lussen verwijderen....pffftt veel te veel werk: ik gebruikte alleen spelden) wat ze dan niet eens meer wilden aantrekken. Ik ging zitten en binnen 2 uur was er eentje af. Patronen gebruikte ik toen zelden. Ik knipte meestal iets na van een oud kledingstuk. Ik vond dit heel gewoon. Volgens mij zat het wel in mijn vingers en nog,
Later heb ik een elektrische naaimachine gekocht die ook kon zigzaggen; wat een luxe. Later weer ingeruild voor een echte Singer. Die hebben hun geld dubbel en dwars opgebracht. Na 20 jaar heb ik een paar jaar geleden een Brother gekocht, waar je automatisch de draad de naald door kan halen en nog meer van die leuke trucjes. Op de dinsdagmarkt bij ons zijn vaak leuke stofjes voor maar één euro de meter. Toch ligt het alweer een poosje stil, maar ik wil het in de kerstvakantie weer eens opnemen om weer zelf kleding te maken. Ergens zat het consuminderen er dus al vroeg in!

vrijdag 26 november 2010

Haren verven

Tegenwoordig gebruik ik de hele de inhoud van de flesjes haarverf om mijn haren te verven. In het begin toen mijn haren af en toe een grijze haar vertoonden, kon ik twee maal verven met één verpakking en deed ik dat om de drie maanden. De eerste keer gebruikte ik wel alles en spoelde de twee flesjes uit. De volgende keer, goot ik precies de helft van beide flesjes in de twee van de vorige keer. Uiteraard niet bijelkaar in één flesje want dat kun je niet bewaren. De verf dekte prima. Dat was toentertijd mijn eerste consumindersuccesje! De volgende keer daarop deed ik weer hetzelfde. Tegenwoordig verf ik het één maal per maand. Naarmate mijn haar grijzer werd, voldeed het 50/50 principe niet meer en moest ik de inhoud van de twee flesjes compleet opgebruiken om het dekkend te krijgen en ook al om het feit omdat ik lange haren heb. Met kort haar lukt dat wel om per keer de de helft van de flesjes te verven.
Ik gebruik al jaren de haarverf die ze verkopen bij de reformwinkels en De Tuinen. Meestal sla ik er een paar tegelijk in als het in de reclame is (vaak is dat dan 25% korting; normaal kost het ongeveer 11 euro). Dure bezigheid dus en een van mijn luxe uitgaven... Op zich ben ik zeer tevreden met het resultaat, maar er zit nog veel te veel chemische troep in en daarom ben ik nog zoekende naar een betere. Mijn dochter had in die ik gebruik maar liefst 26 stoffen gevonden die er niet in thuis horen! Beetje erg veel nog. En dan is dit nog een zeer milde! Kun je nagaan wat er allemaal in de zeer bekende merken zit...
Dus als iemand een goed natuurlijk verfmiddel weet zonder al die toevoegingen die er niet in thuis horen en al zeker niet op je hoofd, dan hoor ik dat graag! De enige die mijn dochter vond, was een dure van 20 euro in Engeland, exclusief verzendkosten tot nu toe. Dat is wel een beetje erg duur.

donderdag 25 november 2010

Telefoon- en internetabonnement

Ik heb geen idee of mijn abonnement bij KPN nu goedkoop of duur is, maar ik heb weinig zin om nog te veranderen door mijn eerdere wijzigingen en ervaringen met KPN. Alles ging fout. Ik kon eerst alleen in het weekend en 's avonds gratis bellen met dat basisabonnement. Daarna heb ik het laten wijzigen in constant gratis bellen in Nederland, zowel overdag als 's avonds omdat die telefoontjes altijd veel meer kosten en je daar vaak niet onderuit kan. Dat kost me 51 euro, inclusief internet. Nu hoef ik niet steeds te denken als ik bel dat ik moet haasten met bellen en dat geeft me meer rust. De wereld is al gehaast genoeg.

Uitgezonderd de 0800/0900 nummers. Dat is gewoon balen als je daarheen moet bellen vanwege de kosten. Dat ergert me enorm, vooral omdat je dan ook nog een bandje moet afluisteren en keuzes moet maken in 1, 2 of 3. Na die keuze moet je weer kiezen tot Sint Juttemis toe. Ik wil gewoon iemand meteen aan de telefoon zonder dat vervelende gedoe. Meestal snap ik niet eens wat ze onder die keuzes verstaan omdat het allemaal vakjargon is! Ondertussen ben je al wel minuten lang bezig met keuzes maken en uiteindelijk word je nog in de wacht gezet met een verplicht muziekje wat je niet eens wilt horen. Grote ergernis altijd voor mij om zo'n nummer te moeten bellen. Je wordt echter ertoe gedwongen! En het kost je al met al een aardige duit ook nog. En al helemaal als er een onwetend iemand achter de telefoon zit die regelmatig iemand erbij moet roepen en je naderhand erg twijfelt of alles wel juiste informatie is.
Gelukkig zijn er als je goed zoekt wel andere nummers die je dan via een omweg kunt bellen, maar je moet die maar net weten.
Wat vinden jullie nu om een nummer te bellen met een keuzemenu?

woensdag 24 november 2010

Grijze bak, plastic en een oud vrouwtje

Tegenwoordig moet je alles wat plastic is scheiden (helaas is daar maar 1/3 echt bruikbaar van) en daarom was ik bezig met afval rechtstreeks in de grijze bak te gooien, zonder een pedaalemmerzak of vuilniszak eromheen. Dat is immers ook consuminderen als je die niet hoeft te kopen, bovendien gaat er dan veel meer in de grijze bak als je efficiënt alle blikjes e.d. vult met afval. Ik dacht hiermee goed bezig te zijn. Helaas ben ik weer een beetje terug naar af, want wat is namelijk het geval. Bij mijn buren komt nog hun oude moeder van rond de 80 op bezoek en haar autootje parkeert ze altijd pal voor mijn deur. Als ik dan 's avonds mijn vuilnisbak buitenzet ver van de parkeerplaats op mijn eigen uitrit dan presteert ze het nog om mijn bak omver te rijden (voor heeft ze 1,5 meter en achter haar auto ook). Met alle gevolgen van dien. Vlug wegrijden, niks gevoeld, geen sorry, vlug wegwezen. 's Avonds met de hond uitlaten zag ik al mijn rommel zo een keer open en bloot liggen en heb ik het natuurlijk zelf op moeten ruimen. Ook 's morgens toen ik naar mijn werk wilde gaan en de vuilniswagen al voorbij was, zag ik zo'n puinhoop liggen. Daarna nog een keer op dezelfde dag van de week terwijl ik het al zo laat mogelijk buiten zet. Donderdagmorgen komt de vuilniswagen namelijk bij ons al heel erg vroeg langs. Ik ben het in de gaten gaan houden, want eerst denk je nog aan baldadige jeugd, maar nee hoor, dat was dat oude omaatje steeds. Dat moeten de buren toch ook hebben gezien want ze lopen altijd met haar naar de autodeur en zwaaien tot ze weg is. Ik baal daar enorm van ergens, oude leeftijd of niet. Waarom parkeert ze dan geen 5 meter verder voor de deur van de buren zelf? Plaats genoeg want iedereen heeft een eigen oprit. Ik probeer dan ook voortaan om woensdagavond zoveel mogelijk zelf nu mijn auto op die parkeerplaats voor mijn eigen deur te zetten om dit te voorkomen, maar helaas lukt dat niet iedere keer. Daarom ben ik ook maar weer noodgedwongen terug naar de plastic zakjes gegaan waar ik ook nog een stevige knoop in leg. Als ze nu de bak weer omrijdt, hoef ik alleen maar tasjes op te rapen i.p.v. alles los. Ik kan dus noodgedwongen nog even niet helemaal meedoen met al het plastic te scheiden totdat er geen oude vrouwtjes meer voor mijn deur parkeren op woensdagavond...

dinsdag 23 november 2010

Kaas snijden

Als ik mijn moeders manier had gevolgd dan had ik kaas altijd met een scherp mes gesneden van een paar milimeter dik. Omdat ze altijd de goedkoopste kocht, vond ik die kaas niet eens lekker. Ik ging daarom al snel over op een kaasschaaf toen ik op mezelf ging wonen en doe dat tot op de dag van vandaag nog steeds. Hele kilostukken werkte mijn moeder in haar eentje weg. Achteraf gezien erg ongezond, maar ze snoepte nooit, dronk niet en dit was haar enige zonde. Ze vond dit nog lekkerder dan een gebakje vertelde ze me vaak als ze in zo'n dikke boterham hapte. Je zag haar ervan genieten. Achteraf vraag ik me wel af of dit er ook mee te maken heeft gehad dat ze aan een hartaanval is overleden op 66-jarige leeftijd (juist vandaag, nu 17 jaar geleden, dit is een memorial day voor me...). Maar zo dik was ze niet al zie je natuurlijk niet wat er zich aan de binnenkant allemaal afspeelde. De aderen nemen zo natuurlijk veel vetten op, verkalken. Maar aan de andere kant had ze haar eerste hartaanval al gehad toen ze 17 was van ondervoeding in de oorlog. Hierop zal ik wel nooit antwoord krijgen.

Ik had het echter ook over kaas met de kaasschaaf snijden. Dat is een stuk goedkoper dan voorgesneden plakjes kopen. Uit nood en haast koop ik de gesneden plakjes maar heel soms of als ze in de reclame zijn. Toch heb ik zo tegenwoordig mijn twijfels of ik kaas eet of naar kaas ruikend iets wat lijkt op kaas van chemische samenstelling. Dat wordt tegenwoordig veel gebruikt in allerlei producten omdat het smeltpunt beter te regelen zou zijn, heb ik gelezen. In veel kant-en-klaarpizza's zou dat gebruikt worden. Maar ik wil gewone, eerlijke echte kaas en kom dan weer natuurlijk bij mijn Natuurwinkel uit, die gelukkig ook vaak reclames heeft van een of andere biologische kaasboer uit de buurt. Op deze manier krijg ik als vegetariër mijn B12 ook genoeg binnen. Netjes plakjes snijden met de kaasschaaf en het blijft betaalbaar. Geen reclame, dan geen kaas en overschakelen op een ander beleg.

maandag 22 november 2010

Accessoires en sieraden

Een grote omzet gaat om in de verkoop van accessoires en sieraden. Velen zijn er dol op en er zal weer heel wat verkocht worden voor de feestdagen. Het duurste merk is soms nog niet duur genoeg. Zowel mannen als vrouwen vallen erop. Het kan mij echter totaal niet bekoren al die sieraden en al dat geglitter, nooit gehad eerlijk gezegd. Sieraden doen me echt niets. Als tiener en als adult had ik wel wat goedkope sieraden, maar die waren op een hand te tellen en rnaakten meer onderdeel uit van mijn kleding. Ik draag ook al jaren geen horloge meer, omdat ik het alleen maar vervelend vind. Soms is dat wel eens lastig, maar over het algemeen kun je het dan nog altijd vragen. Het voelt gewoon erg vrij aan om zonder tijd te leven. Toen ik er nog eentje droeg, keek ik veel te vaak. Zelfs een gsm gebruik ik alleen als ik echt bereikbaar moet zijn, maar twee mensen hebben dat nummer van mij gekregen. Vergeet het zelfs steeds op te laden. Ook ben ik geen sjaaltjesmens. Ik wil ruimte en lucht rondom mijn hals. Afgelopen week heb ik het toevallig nog eens na jaren geprobeerd, maar het is echt niks voor mij zo'n sliert dubbel om mijn hals gedraaid. Uitzondering voor mij vormt een riem, maar puur uit noodzaak omdat anders een paar van mijn broeken spontaan afvallen onder het lopen. Er zit een rechthoekige gesp op en die maakt al mijn T-shirts die ik daarover draag stuk (kleine gaatjes) want ik kom daarmee net tegen mijn bureau aan. Om zo snel mogelijk van dat onding af te komen en mijn kleding te sparen (dus ook geen geld uit hoeven te geven voor nieuwe), ga ik in mijn vakantie al mijn broeken zo inhalen in mijn taille dat ik ook geen riem meer nodig heb (weer wat voor mijn vakantieplanning).
Ik weet niet of ik een uitzondering daarmee ben, want uit reclames zie je toch wel dat er een behoorlijke markt voor accessoires en sieraden is. Ik voel mij echter leeg zonder boeken. Maar gelukkig hoef ik die niet op of aan mijn lichaam te dragen :-)

zondag 21 november 2010

Mijn energie besparig op cv

Ik ben een typisch avondmens en als ik de kans krijg zelfs een nachtmens. Hoe later het wordt, hoe rustiger het om me heen wordt. Geen verkeer meer te horen, geen spelende kinderen in de straat, geen telefoon of deurbel meer te horen. Ook de dieren liggen dan in alle rust te slapen zodat ik geen portier meer hoef te spelen of de hond uit te laten. Alles wordt stiller. Het moment voor mij om me steeds beter te kunnen concentreren. Eigenlijk is dat altijd al zo geweest, zo lang ik me kan herinneren. Zelfs in het weekend en in vakanties schuiven mijn dagen dan langzaam op naar diep in de nacht. Om zes uur pas naar bed gaan, is dan echt geen uitzondering. Meestal zit ik 's avonds laat achter de pc, lees boeken of pruts wat met handwerken.
Toch ben ik al een poosje bezig om daar verandering in aan te brengen, want echt goed voor je gezondheid is dat natuurlijk niet. Door de week kan dat niet met een baan. Nu probeer ik dus voortaan om de energierekening te verlagen om in ieder geval de cv om 11 à 12 uur laag of uit te zetten. Als ik het kouder krijg, dan in bed te gaan liggen. Daar lees ik vaak tot ik slaap krijg, maar daar ligt ook wat haakwerk tegenwoordig. Zo kan ik het ook nog uren volhouden en krijg het niet koud. Ook een deken en kruik op de bank om soms naar de tv te kijken lukt wel een uurtje. Het internet moet nog aangesloten worden op mijn laplop en dan kan ik in bed ook gewoon verder surfen. Ik heb ook veel leesvoer gedownload en kan dat ook via de usb-stick en de laplop prima lezen en tegelijkertijd aantekeningen maken.
Ik hoop op deze manier de energiekosten wat te kunnen verlagen door de cv niet meer uren in de nacht aan te laten staan in de weekends en in de vakanties. Ik weet niet of ik dit kan vol houden, maar ik probeer het in ieder geval.

zaterdag 20 november 2010

Anti-vlooienmiddel

Vreemde tijd van het jaar, maar onze hond (husky) had in oktober ineens vlooien, niet te geloven zo laat in het jaar! Zelfs bij een kat draaide ik er nog een teek uit. Komt vast door die rare temperaturen. De hond heeft zo'n dikke vacht dat de vlooien zich lekker nestelden in zijn warme bontje. Het snel gehaalde anti-vlooienmiddel van de dierenarts hielp totaal niet, ook niet na een herhaling na twee weken. Het bleek dat de vlooien resistent waren tegen het middel. Ondertussen met een klein kammetje ze er dan maar uit proberen te peuteren, wat bij zo'n dikke vacht eigenlijk onmogelijk is. Nou dan weer snel een ander duur middel moeten kopen in de hoop dat dat wel werkte. Je wil immers dat een huisdier zo snel mogelijk daar vanaf is toch. Echter zelfde reden, geen resultaat, weer resistent. Daar sta je dan met je goede bedoelingen om te helpen! Bovendien staat op de verpakking dat je na 4 weken al een andere pipet in nek en eentje bij staart moet geven. Kassa! Nou dat is dan samen steeds meer dan 20 euro die 2 pipetjes. Een beetje idioot toch? En het helpt niet eens! Je geeft toch een behoorlijk kapitaal uit. Hierop zit geen garantie helaas...

Na wat speurwerk op internet kwam ik bij honden en vlooien Tea Tree uit en knoflookpillen. Knoflook hielp niet. Of ik had misschien geen geduld en moet je dat langer volhouden. Dan maar aan de Tee Trea. Altijd goed om er eentje in voorraad te hebben. Een druppeltje in de nek en bij de staart. Al denk ik dat zo'n druppeltje alleen maar de haren raakt in zijn dichte vacht. Het moet wel om de paar dagen gegeven worden. En wat denk je? Ik zie de hond niet meer krabben! Ik heb dit maar twee weken volgehouden en met direct resultaat! Mooie en goedkope oplossing dus! Al die chemische troep staat me toch tegen; je wordt er niet goed van als je het per ongeluk inademt. Voordeel hiervan is ook nog dat de dieren niet gaan knipperen met hun ogen zoals met dat chemische spul.
Bij de volgende 'explosie' ga ik niet meer richting dierenarts! Even een dure les geweest deze maand, maar de volgende keer is het beslist goedkoper! 
Ik ga echter toch weer op zoek naar een ander middel (zie beslist onderstaande info)!

Update 21/11/10
LET OP: Op de folder van Chi staat dat TEE TREA geschikt is voor huisdieren van 3 kilo lichaamsgewicht. Dat staat echter fout op de folder! Het is namelijk NIET GESCHIKT voor KATTEN! Zij likken het op en kunnen daar heel erg veel last van ondervinden! Zie via Google: Tee Trea en Katten.
Maar ook voor honden, las ik weer ergens anders, is het beter altijd een verdunde 1/5 hoeveelheid van etherisch oliën te geven, vermengd met een andere olie bv Jojobaolie.

vrijdag 19 november 2010

Brood

Inmiddels zal het beslist een sjiekere naam hebben dan het vroeger werd genoemd, maar in de volksmond heette de winkel bij de koksschool gewoon 'bakkersschool'. Zelfs toen ik nog heel jong was en op zaterdag nog naar school moest, reed ik een beetje om om hier tegen een gereduceerd tarief gebroken koekjes te kunnen kopen, samen met het brood wat ik van mijn moeder moest halen.
Jaren later werkte ik er een straatje vandaan en ging regelmatig even daar mijn brood kopen. Opeens was de school helaas verhuisd naar een ander deel van van de stad, weg bakkersschool en -winkel. Zelfs toen ik onlangs daar fietste, zag ik dat de school daar ook al weg was. Toch jammer.
Tegenwoordig koop ik mijn brood meestal bij de natuurwinkel waar vaak een bepaald brood uit hun assortiment ook in de reclame is. Bij nood haal ik wat bij de super uit het dorp, dat is dan bij AH of C1000. Als ik dat brood eet, blijf ik maar trek houden omdat het zo luchtig is, terwijl het brood van de Natuurwinkel veel sneller een vol gevoel geeft en ik daar dus veel minder van hoef te eten.

Toch wil ik weer eens zelf brood gaan bakken. Ik heb daar een heel prettig gevoel van heel vroeger aan overgehouden toen mijn moeder nog zelf brood bakte. Ik moest wekelijks tussen de middag naar de bakker voor twee ons verse gist, wat dan van een heel groot stuk werd gesneden, netjes afgewogen werd en zo'n bepaalde geur had die ik nooit vergeet. Mijn vader had voor mijn moeder twee broodblikken zelf gemaakt van roestvrij staal, die mooi blijven blinken en van dikker materiaal waren dan die je koopt. Ook de blikken zelf hadden een groter en langer formaat dan de toenmalige bakblikken. Die pasten ook precies naast elkaar in de hele oven. Dus hoefde er maar 1 x brood gebakken te worden en scheelde dat weer gas. Zo was het net genoeg voor een week voor ons drieën. Heerlijk rook het huis dan, als ze ging bakken. Het kostte wel erg veel tijd, kneden, wegzetten, rijzen, kneden, weer rijzen e.d. Ondertussen breide mijn moeder wel weer even aan sokken, een trui of vest.
Als ik daaraan denk, wil ik eigenlijk ook wel weer eens zelf brood gaan bakken. Over 4 weken heb ik 2 weken vakantie. Mooi om het dan uit te proberen. Het zal wel allemaal handmatig moeten gebeuren omdat mijn reserve mixer met toebehoren (de geërfde) en haken op een nog onbereikbare plek op zolder staat (mijn andere is al tijden ter ziele); daar waar overigens ook die zelfgemaakte bakblikken staan opgeslagen. Voor nu dus even de armen uit de mouwen steken met kneden.

Ik heb een broodbakmachine gehad die het wat betreft gebruik heel snel begeven had, maar de garantietijd was helaas al lang verstreken omdat ik helemaal niet vaak bakte. Die heeft de kosten echt niet opgebracht van zelf broodbakken. Bovendien is met schoonmaken alle drukinkt van het menu aan de bovenkant ook weggepoetst. De afbeeldingen in de handleiding waren anders dan die op de machine zelf, dus had ik daar niet veel aan en moest ik gokken welk menu ik had ingedrukt. Gedoemd tot allerlei misbaksels aan broden... niet te eten! Broodbakken met een broodmachine was voor mij met andere woorden dus niet echt een succes. Ik was ergens nog blij ook dat de broodmachine echt stuk ging en ik deze met gerust hart de deur uit kon doen. Ik hoor ook dat broodbakmachines vaak werkeloos in een kastje staan...

donderdag 18 november 2010

Niet lijnen en toch afvallen met afkicken msg

Vanaf de zomervakantie ben ik gaan consuminderen en eet in feite bijna hetzelfde. Toch ben ik 5 kilo afgevallen door een experimentje wat me heel goed bevalt en waar ik ook mee doorga! Ik volg helemaal geen dieet. Wat doe ik dan anders? Nou het klinkt misschien vreemd als je verder leest, maar het is echt waar! Laat ik bij het begin beginnen.

Ik zout eigenlijk nooit mijn voedsel omdat mijn moeder aan een hartaanval is overleden. Ik ben eraan gewend geen zout te gebruiken dus is het totaal geen probleem voor me. Overigens af en toe vind ik het wel eens lekker iets zouts te eten hoor.
Maar wat doe ik wel of eigenlijk deed? Ik gooide bijna overal het bekende gistextract Aromat op mijn eten. In de twee weken gebruikten we 3 zakjes. Ik kon bijna niets meer eten zonder dit erop te strooien. Toch heb ik wel eens geprobeerd te minderen, maar dat lukte toen niet. Ik weet van het slechte E 621 af wat erin zit, wat het is en dat het niet bepaald goed is voor je gezondheid. Het wordt ook wel het Chinese restaurantsyndroom genoemd, Ve-tsin of MSG (monosodium glutamaat) of gistextract. Gaat er al een belletje rinkelen? Het gemene is dat het onder vele namen bekend is en toch allemaal hetzelfde is. Dat doen ze tegenwoordig met veel E-nummers. Door weer eens met mijn neus op de feiten te worden gewezen hoe ongezond dat goedje wel niet is en ook het feit dat je meer eet, meer wilt eten, niet goed kunt stoppen, het eten veel te lekker is enz. Om dit ook zelf eens te testen, besloot ik af te kicken van de Aromat. De eerste week miste ik het best wel op mijn eten en zocht naar andere alternatieven in de vorm van verse kruiden en wat Herbamat op mijn voedsel te strooien. Het kon natuurlijk voor mijn gevoel niet tippen aan de smaak die ik jarenlang gewend was. Toch na twee weken werd het al minder en nu ben ik er vanaf! Het mooie is dat ik echt stop met eten nadat mijn bord leeg is en niet nog het kleine restje uit de pan erbij neem. Ik prop me niet meer vol met nog een keer mijn bord opscheppen!
Heel langzaam echter, dat ik er zelfs in het begin niet eens erg in had, gingen de onsjes er ook af. Nu al 5 kilo vanaf de zomer en ik doe er niet eens moeite voor! Ik ben natuurlijk wel erg benieuwd wanneer dit ook stopt. Toch wilde ik dit verhaal al een poosje met jullie delen. Je schrikt waar E 621 en ook onder andere namen het allemaal inzit. Zelfs in producten waarvan je het niet verwacht. Een klein beetje van mezelf en de rest van...... vergeet ik maar liever voor altijd! Genoeg andere alternatieven zonder dat spul!
Wil je ook het e.e.a. erover nalezen, dat kan. Ik ben gestart vanaf de website WantToKnow.nl en dan bij gezondheid (daar is overigens nog veel meer aan goede artikelen te lezen!). Van het ene artikel maak je een sprong naar het andere. Blijf vooral objectief. Maar ik denk maar zo, waar rook is, is ook vuur! Dit heb ik in ieder geval zelf ervaren dat het geen onzin is dat je meer gaat eten als dat spul erin zit, meer dan je lichaam nodig heeft!
Wat het consuminderen betreft. Ik hou dus vaak restjes nu over en verwerkt dat de volgende dag of geef het aan de hond. Daarmee doe ik langer met het ingeslagen voedsel dus koop ik ook minder.

woensdag 17 november 2010

Eén reformwinkel minder

Vorige week reed ik langs een reformwinkel waar ik een paar jaar geleden regelmatig wat kocht en ik dacht te zien dat er nu groot Te Huur stond. Nu ligt het voortaan uit mijn fietsroute en bovendien is de Natuurwinkel waar ik nu koop uitgebreider van assortiment en heeft ook iedere week leuke reclames waardoor de biologische artikelen betaalbaar zijn voor mij.
Vandaag fietste ik er met een omweg na mijn werk weer langs en zag dat de winkel nog open was tot zaterdag en alles wat ze nog hadden voor 50% verkochten. De eigenaar gaat met pensioen overigens en niemand wilde hun winkel overnemen. Dat bericht op de ruiten van 50% is natuurlijk geen bericht om lang over na te denken, dus ben ik meteen afgestapt en naar binnen gegaan. De winkel was zo goed als leeg en toch vond ik wat aan boodschappen die ik normaal ook zou inslaaan voor de nu leuke prijs. Het bleek al 5 weken uitverkoop te zijn. Toch bleek bij de kassa nog een klein addertje onder het gras te schuilen, want op zuivel, koelkastartikelen en groente zat helemaal geen 50%. Ik heb de koelkastartikelen op een paar na dan ook weer netjes teruggelegd. Zoiets hoort natuurlijk in het begin van de winkel aangegeven te worden en niet bij de kassa op de toonbank geplakt zodat je dat pas kunt zien met afrekenen. Al met al toch nog leuke koopjes voor 50% kunnen inslaan zoals mijn merk deo (Weleda citroen), eieren, favoriete thee (pepermunt), wat homeopatische middelen (tee trea, oteel en echinaeforce) en biologische kersenjam. Ik heb gelukkig geen andere onbekende artikelen gekocht vanwege de lage prijs en zeer bewust gekozen, want dan is mijn winst misschien weer weg en kan het ook nog eens tegen vallen. Dit zijn altijd leuke meevallertjes toch!

dinsdag 16 november 2010

100e blogje en consuminderen met blogjes

In 100 dagen heb ik 100 blogjes geschreven. Niet slecht al zeg ik hetzelf. Gelukkig had ik als mijn creatieve bron het af liet weten, nog wel het een en ander aan reserve steekwoorden staan om snel nog wat te schrijven. Maar nu is toch het moment gekomen dat mijn voorraad zo goed als op is en daarom ga ik ook hier consuminderen, maar dan met artikeltjes schrijven. Nee, ik stop niet, maar iedere dag een ander onderwerp aanhalen, is toch ietsje pietsje teveel van het goede. Ik werk namelijk ook fulltime (95%) en het moet natuurlijk wel leuk en zinnig blijven wat ik schrijf, vooral niet als een verplichting aanvoelen. Daarom vanaf vandaag kan het dus voorvallen dat er af en toe een dagje wordt overgeslagen. Af en toe een rustdagje, timeout of blogout ertussen moet toch ook kunnen, nietwaar? Dus het kan ineens vanaf nu gebeuren dat het blogje van gisteren of vandaag, morgen nog bovenaan staat. Ik heb er nog een paar hoor en misschien lukt het ineens weer wel ;-)

maandag 15 november 2010

Led-lampje bij pc

Zaterdagmiddag heb ik een led-lampje gekocht bij het Kruidvat voor 6 euro. Als je het lampje 3 uur per dag laat branden dan zou het 25 jaar meegaan volgens de verpakking. Raar idee om geen lampjes meer te kunnen verwisselen. Een echt wegwerpproduct. Ik sta er eigenlijk bij nader inzien niet helemaal achter (had dit niet in de wnkel gelezen), maar straks heb je weinig keus als alle lampen zo worden gemaakt. Ik had dat al eens gelezen dat dat de toekomst wordt. Ik ben blij dat ik eindelijk weer licht heb bij de pc en breng het daarom niet terug. Het geeft voor 30 Watt aan licht en is in feite maar 2 Watt, dus goedkoop aan energie. Daarbij de 6 euro verrekend over 25 jaar verspreid is dat 0,42 eurocent per jaar.

Afgelopen weekend heb ik wel wat kassabonnetjes weer verwerkt in mijn digitale kasboek, maar ben nog niet helemaal bij omdat ik ook andere familieverplichtingen had. Maar een beginnetje is weer gemaakt. Zoveel is het niet eens meer; nu nog van de afgelopen 3 weken bijwerken plus afschriften.

zondag 14 november 2010

Kerstkaarten

Ook al duurt het nog even voor er weer kerstkaarten worden verstuurd, zowel per post als digitaal, wijd ik mijn blogje toch over het onderwerp kerstkaarten. Ze liggen inmiddels ook in de winkels. Op mijn werk zit ik ook al in de sfeer van kerst en gisteren ontving ik zelfs met tanken al een paarse kerstbal cadeau.
Ik verstuur al jaren bewust bijna geen kerstkaarten meer (ook amper digitale al zijn die gratis) en dan krijg je er natuurlijk zelf ook steeds minder wat dan ook ergens (sssttttt...zeg het heel zachtjes) mijn bedoeling is. Als uitzondering stuur ik wel altijd een kaartje aan een oude mevrouw van diep in de 80. Ze verstuurt ze niet per post, maar komt ze nog altijd zelf brengen op haar zwarte omafiets om kerstpostzegels uit te sparen! (Geweldig toch he.)
Als kind vond ik dat altijd wel leuk dat sturen en ontvangen van kaarten, maar naarmate ik ouder werd en zelf betaalde, vond ik het toch best wel prijzig worden en ging er veel tijd inzitten. Ik stuur al jaren daarom nu alleen nog maar terug en dan verwatert het natuurlijk ook hard.
Ik heb nog een levenslange voorraad aan kerstkaarten liggen (vaak gekocht begin januari als ze spotgoedkoop waren) en hoop daarom ook maar dat ik nooit dezelfde verstuur/bezorg aan dezelfde personen. Er is ook nog een periode geweest dat ik ze altijd zelf maakte. Er komen er steeds maar bij die je weer ergens cadeau bij krijgt. Altijd handig voor het geval dat.
Vind jij het leuk om veel kaarten te versturen of te ontvangen of heb je het ook afgebouwd?

zaterdag 13 november 2010

Dierenvoedsel

Gisterenmorgen bemerkte ik ineens dat ik geen dierenvoedsel meer in huis had. Mijn hoofd zat duidelijk bij andere onderwerpen deze week dat het me ontschoten was. Met wat bij elkaar graaien van hondenkoekjes tot kattensnoepjes moesten ze het daar maar even mee doen tot ik naar de winkel kon gaan. En dat was pas om 5 uur. Gelukkig had ik nog wel speciale (dieet) kattenbrokjes in huis. Dus allemaal even op 'dieet'. Ik wilde per se mijn voorraadje halen bij C1000 dit keer omdat er 2 + 1 gratis Felix voedsel in de aanbieding was. Meteen maar even dubbel ingeslagen 4 + 2 gratis dan kan ik weer even vooruit. Ik was zo gewend uit de grote voorraad van oktober (actie AH spaarzegeltjes) te kunnen putten dat het totaal uit mijn systeem was om weer dierenvoedsel te moeten inslaan. Gelukkig had ik gisterenavond weer allemaal gelukkige en tevreden poesjes en een hond. Een honden- en een kattenpootje is wat dat betreft snel gevuld, ook al kunnen ze met tijden erg kieskeurig zijn! Het is me vergeven, merkte ik. Ik kreeg weer genoeg kopjes. Op naar de volgende dierenvoedsel aanbieding!

vrijdag 12 november 2010

Kasboek achterstand

De laatste weken is het bijhouden van mijn kasboek erbij ingeschoten en ik heb daarom wat achterstand opgelopen. Mijn bedoeling is dan ook om dit de komende dagen overdag in te halen. Ik heb een zwak excuus om het kasboek niet te hebben bijgehouden omdat het lampje naast de pc steeds stuk gaat en ik geen idee heb waardoor dat komt. Het is voor mijn ogen daar te donker om de bonnetjes te ontcijferen. Toch vind ik een kasboek gewoon reuze handig om te zien wat ik waar aan uit geef. Doordat ik er zo achter sta, geeft me net dat duwtje wat ik hiervoor nodig heb. Ook dit hier op te schrijven, daag ik mezelf uit. 

donderdag 11 november 2010

Ruilen

Tegenwoordig heet het leds geloof ik en er zijn ook andere varianten. Jij kan iets goed en krijgt er punten voor of leds/lets geheten. Een ander kan weer wat anders en krijgt er ook punten voor. Zo krijg je soort van ruilsysteem met allerlei leuke diensten, van taarten bakken tot gras maaien, van een thuiskapper tot klusjes laten doen. Een leuk systeem ergens wel. Via Google is er veel over terug te vinden.
Eigenlijk deed ik zoiets al vijftien jaar geleden. In vorig logje gaf ik al aan graag kinderkleding te maken, maar houd niet zo van huishoudelijke klusjes, al doe ik dat laatste natuurlijk wel. Ik had een advertentie gezet toentertijd of iemand eens in de twee weken beneden wilde komen poetsen in ruil voor het uitzoeken van nieuwe zelfgemaakte kinderkleding. Tot mijn verbazing reageerde er ook iemand. Dat was ergens wel grappig dat je een keer in de twee weken het huishouden kon overslaan, terwijl een ander gelukkig was met zelfgemaakte kinderkleding. Ik maakte steeds wat op voorraad en dat rekenden we om in schoonmaakuren. Dat heeft ongeveer een half jaar geduurd. Van beide kanten werd het nog naar 1x per maand uitgesteld en ook mijn voorraad kleding raakte op. Dat kwam door haar verhuizing en voor mij het korter werken. Op een gegeven moment hebben we er daarom toch maar een punt achter ons experiment gezet, al vonden we het toch geslaagd geweest.

woensdag 10 november 2010

Kinderkleding

Voor mijn dochter, toen die nog klein was. heb ik heel veel kleding zelf gemaakt. Op kinderkledingbeurzen keek ik ook regelmatig, maar bracht er ook zelfgemaakte en te kleine kleding naartoe om te verkopen. Ik had vaak stofjes over van wat ik maakte en dan was er snel zo'n tweede kledingstuk gemaakt. Meestal maakte ik extra dubbel te dragen broekjes en strokenrokjes, die raakte ik altijd erg snel kwijt. Ik vroeg er nooit zo heel veel voor (7,50 tot 10 gulden), maar wel dat ik de kosten van het stofje, garen en elastiek er helemaal uit had. Door die kleine opbrengst kon ik mijn dochter weer gratis kleden. Op die manier heb ik nooit echt veel uitgegeven voor kleding tot mijn dochter naar de middelbare school ging. Alleen schoenen, ondergoed en sokken kocht ik nieuw of in de uitverkoop. Het leuke was dat ze een vriendin kreeg op de middelbare school en haar moeder kocht in een bepaalde tweedehands winkel vaak nieuwe kleding voor haar. Jullie raden het zeker al. Dat waren de kledingstukken die ik daar nieuw had gebracht.
Mijn zolder leek in die tijd zelf wel een winkeltje met al die kledingstukken op hangertjes. Dat was zo gezellig om te zien. Ik deed dat ook erg graag 's avonds als mijn dochter ging slapen. Van het snorrende geluid van de naaimachine viel ze lekker in slaap.
Ik heb nog genoeg stof uit de jaren 80 (plus daarvoor en erna...), beetje vintage al, en zou zo weer willen beginnen. Ik heb alleen geen 'paspop' formaat 'klein' meer... :-)
(Deze tekst heb ik toch maar weggehaald i.v.m. privacy.)

dinsdag 9 november 2010

Even wat energie voor mezelf

Even geen fut en zin om een consuminderblogje te schrijven. Maandagavond heb ik Mimi, onze lapjeskat van 18,5 jaar moeten laten inslapen. Ze kijkt nu vast haar oogjes uit in het kattenhemeltje en ziet vast daar wat bekende poezen en een hondje van ons weer terug. Het is een mooie leeftijd voor een poes, gemiddeld worden ze tegenwoordig 14 jaar, dus ze heeft haar best gedaan om het getal omhoog te krikken. Vorige week maandag begon ze wat te sukkelen en het ging hard achteruit, ze wilde niet meer eten en drinken. Ze werd misselijk van wat ik haar probeerde te geven. Dan moet ik kijken wat het beste voor haar is en dat is toch dat ze niet verder te hoeft lijden. Ze viel steeds om en zakte door haar pootjes bij de kattenbak. Zo zielig voor zo'n eigenwijze kat die altijd toch deed wat ze zelf wilde, zelfs deze week nog haalde ze halsbrekende toeren uit, denkende dat ze dat nog wel kon. Het is goed zo, al zullen we wel moeten wennen zo zonder haar. Dat is het nadeel met huisdieren, je moet ze ook weer afgeven en dat is gewoon verdrietig

maandag 8 november 2010

Verkeerde zuinigheid?

Ooit ging er een programma bij Oprah over het gebruiken van oude handdoeken terwijl de mooie nieuwe in de linnenkast bleven liggen.
Dit verschijnsel herken ik ook maar al te goed van diverse producten. Vooral vandaag (dus gisteren voor de lezers) realiseerde ik me maar weer eens al te goed dat ik de koffiemokken van zo'n vijftien jaar geleden momenteel gebruik en die toen alleen maar voor mooi in de kast stonden te staan tot de oude op waren. Eigenlijk zou ik dat niet moeten doen en de nieuwste regelmatig moeten gebruiken. Dat nam ik me ook ooit voor en prompt breekt er een die ik niet meer kan vervangen. Ik betrap me erop dat ik weer de oude ben gaan gebruiken en steeds met een steels oog achterin de kast kijk naar die mooie PiP-kleurtjes.
Nu gebruik ik dus de mooie van vijftien jaar geleden. Maar mijn smaak verandert ook en ik vind ze helemaal niet meer zo geweldig. Zou dit dan toch verkeerde zuinigheid zijn! Want als ik over een tijd mijn mooie PiPjes van nu ga gebruiken zijn ze wellicht al weer lang uit te mode en heb ik alweer nieuwe staan voor weer later. Ik ben benieuwd of anderen dit ook zo ervaren...

Update: Met kleding doe ik dat overigens nooit, alleen met linnengoed en serviesgoed.

zondag 7 november 2010

Strijken

Een van de huishoudelijke karweitjes die ik niet graag doe, is strijken. Ik heb een droger die al tijden stuk is, dus mijn was hangt aan de waslijn  binnen of buiten te drogen en op kleerhangertjes in de bijkeuken. Als de kleding droog is die op de hangertjes hangen, gaan ze mee naar boven en worden ze in de kast gehangen. Dit scheelt me was afhalen, opvouwen en weer opnieuw ophangen. Van tijd tot tijd breng ik weer lege kleerhangertjes mee naar beneden.
Het handigste is natuurlijk om 's avonds de kleding vast klaar te leggen voor de volgende dag, maar daarvoor ben ik altijd 's avonds veel te moe en omdat ik pas 's morgens weet welke kleding ik aan wil trekken en niet 's avonds laat. Ik houd hier rekening mee en eerder opsta, zodat ik altijd nog tien minuten kan strijken. Soms als ik wat tijd over heb, strijk ik wel wat ik de dag erna wil aantrekken als het weer hetzelfde blijft. Nadat ik de stekker van de strijkbout eruit heb gehaald, strijk ik nog een kledingstuk wat van synthetische stof is om zo de laatste warmte van de strijkbout nog te kunnen benutten. De meeste zijn echter van katoen. Bij een groot gedeelte van mijn kledingstukken in de kast verdwijnen de kreukels vanzelf al door het hangen of liggen. Ook stel ik mijn wasmachine zo in dat het op kreukherstellend staat. Vaak is het dan niet eens meer nodig om te strijken bij bv T-shirts.
Jaren geleden streek ik wel netjes alle droge was netjes weg. Echter als ik de kledingstukken aan wilde trekken zaten er toch weer kreukels in van het hangen. Bovendien kostte het me steeds veel tijd met een fulltime baan en als laatste heb ik er een hekel aan. Met een dagelijkse portie van vijf of tien minuten vind ik het niet zo erg en werkt voor mij het meest efficiëntste.

zaterdag 6 november 2010

Boekenfestijn

Ik geef het toe, ik ga heel graag naar het Boekenfestijn en dan ook het liefste in mijn eentje om flink ongestoord te neuzen in een heleboek boeken. Het karretje lag altijd boordevol met boeken en ik moest daarna altijd goed een keuze maken welke ik dan toch maar niet zou kopen omdat anders het bedrag een beetje erg hoog zou worden. Bovendien moest ik de boeken ook nog heelhuids zien thuis te krijgen op de fiets. Zowel achterop als aan mijn stuur hingen de plastic tassen met boeken (of cd-roms en zelfs handwerkpakketjes). Thuis gekomen was ik dagen, nee weken, zoet met bladeren en weer opnieuw bladeren. Geen leesboeken, maar naslagwerk over allerlei onderwerpen die me interesseren. Van handwerkboeken tot symboliek, over gezondheid of de Oude Egyptenaren, over schildertechnieken, kunst, computerboeken of wat spiritueels zoals tarotkaarten die ik spaar, zelfs borduurontwerpsoftware. In feite voor een schijntje per boek, maar alles bij elkaar bleek het altijd toch nog een aardig bedrag. Regelmatig zie ik dan boeken op verschillende weblogs verschijnen met de titels die ik jaren geleden al daar had gekocht. Ik krijg altijd van te voren een uitnodiging. Als je die laat zien, mag je een gratis boek uitzoeken die op een bepaalde plaats liggen. Niet zo heel erg bijzondere, maar gratis is gratis niet waar, dus neem je het mee. Het was wel iedere keer weer een klus om ze ergens neer te kunnen zetten, want daarvoor moesten er eerst weer wat van de planken en richting kringloop verdwijnen. Voor ik ga slapen bekijk of lees ik altijd in mijn boeken en tijdschriften, dat geeft me een heel prettig gevoel. Dat is mijn slaapmutsje om te kunnen slapen. Voor mij is het een soort van therapie al dat geblader en gelees. Wat dat betreft heeft het ruimschoots het bedrag weer opgebracht aan goede zin en leuke ideeën!
Ik dwaal echter af. Dit jaar had ik dus ook de uitnodiging gekregen voor dit weekend in Eindhoven. Het festijn begon zelfs gisteren al. Ik heb het tot nu toe weerstaan om niet te gaan! Dit was een van mijn luxere uitgaven in het leven. Deze uitspatting moet ik dus ook weer even opzij zetten... Het Boekenfestijn is er toch ieder jaar maak ik mezelf nu maar wijs ;-)

vrijdag 5 november 2010

Kersenperikelen

Er schoot me onlangs weer een verhaal te binnen dat een aantal jaren alweer geleden is gebeurd. Bij mijn buren stond een huizenhoge kersenboom. Echt prachtig om te zien als deze bloesem droeg. Echter als de kersen begonnen te kleuren, hing de buurman altijd van die zilverkleurige dingen in de boom  en netten aan de onderste takken om de vogels weg te jagen. Hij schoot regelmatig met zijn geweer en ooit kwam zo'n kogeltje precies tussen mijn dochter en mij, in onze eigen tuin! Bij navraag bij de politie mocht hij dat niet eens gebruiken en wat ons was overkomen, bleek ze ook niet te interesseren! We moesten voor de veiligheid maar gewoon binnenblijven! Ik moest ook maar even zelf doorgeven bij de buren dat ik hier niet van was gediend dat de kogels regelmatig door mijn tuin gierden! Te absurd gewoon voor woorden!

Een jaar of tien geleden jaar hing er geen geglitter meer, maar ineens wel dode vogels, vooral merels geloof ik, ondersteboven aan hun pootjes aan de takken die van te voren eerst in de tuin werden afgeschoten! Het was zo’n onsmakelijk gezicht die rottende vogels daar te zien hangen! Mijn dochter was nog klein en haar slaapkamerraam keek precies op die boom die ongeveer zo’n 8 meter verder stond. Ze kwam steeds huilend naar me toe. Toen ik aan de buren vroeg waarom ze dat deden, zeiden ze dat ze dat in Frankrijk ook doen om vogels te verjagen; dat omdat ze bijna zelf geen kersen konden plukken, de vogels waren hun steeds voor. Wat een barbaarse vertoning en een middeleeuwse methode! Getver! Ook dat jaar hadden ze natuurlijk weer bijna geen kersen ondanks deze onsmakelijke vertoning. De jaren oude kersenboom werd na dat jaar vervolgens omgehakt, ongeacht de prachtige kersenbloesem ieder jaar. Alleen dat was het genieten waard! Ergens houd ik er niet van dat gezonde bomen worden omgehakt, maar in dit geval was het voor kleine kinderogen wel beter en voor mijzelf! Ook was het voor de vogels hier beter, want ik hoorde gelukkig nooit meer schieten. Wij konden weer veilig door de tuin lopen.
Consuminderen ten koste van vogelleed, maar ook kinderleed hoeft voor mij ook echt niet. Dan kunnen ze beter een kilootje kersen in de winkel gaan kopen!

donderdag 4 november 2010

Outlet Kleding

Momenteel loop ik er (jammer genoeg) voorbij, maar regelmatig als ik in Citycentrum Veldhoven kwam, ging ik even naar de Outlet van Miss Etam en Promisses. Daar hangen collecties die na zes weken in de winkels hebben gehangen daar in de Outlet en dan uit het assortiment gaan om vervangen te worden voor een nieuwe collectie. Niet alleen gaan ze naar de Outlet, maar het prijskaartje gaat ook heel aardig omlaag. Wat maakt mij het nu uit dat de collectie AL 6 weken oud is... De prijs interesseert me wel ;-) Voor leuke bedragen hangt daar het overschot. En in de echte uitverkoop daar, is alles maar een paar euro’s. Dan is het zelfs bijzonder leuk om daar te winkelen! Een echt vakantieuitje! Deze Outlets zijn er meer in heel Nederland. Ik meen in Utrecht.
Sssttt... Maar nu dus even niet voor mij...

woensdag 3 november 2010

Krentenbollen

Laatst had ik te weinig brood naar mijn werk meegenomen om het simpele feit dat dochterlief alles mee had en ik de keuze had of hongeren tot het avondeten met op de achtergrond steeds het gerommel van mijn maag te horen protesteren of mijn verjaardagscadeaukaart van de Hema gebruiken voor wat krentenbollen. Het werd het laatste, mmmm.... en geen geld hoeven uit te geven zelfs.

dinsdag 2 november 2010

Consuminderstartpagina

Na een paar blogjes te hebben geschreven over consuminderen in augustus had ik me aangemeld bij de consuminderpagina. Nooit een bevestigingsmailtje terug ontvangen, maar dat is natuurlijk normaal. Regelmatig ging ik even kijken of mijn weblog er al tussen de blogs mocht staan. Dat was niet het geval. Ik was natuurlijk nog helemaal nieuw, had nog niet erg veel bezoekers dus was ook wel begrijpelijk vond ik. Momenteel zit ik in deze korte tijd al over de 4000 bezoekers per maand (oktober 4033). Vind ik dus best veel in zo'n korte tijd. Wel zag ik op de consuminderstartpagina steeds nieuwe blogs erbij komen staan. Misschien was de Pagerank nog niet hoog genoeg van mijn blog? Nee, want er waren ook blogs bij met maar een paar blogjes, die waren niet eens aangemeld bij Pagerank. Misschien is simpelweg mijn mailtje verloren gegaan, dat kan natuurlijk ook.

maandag 1 november 2010

Kappers en zelf knippen

Na mijn blogje over de schoonheidsspecialiste en haren wassen met Alleop kom ik natuurlijk uit bij het knippen van haren: kapperbezoek of zelf knippen.
Vanaf kleins af aan heb ik al lang haar. Als ik het korter heb, dan voel ik me niet echt mezelf. Om ook eens een leuker korter kapsel te hebben in de jaren 70, ben ik wel een paar keer naar de kapper geweest, de 'beste' steeds werd er gezegd. Maar iedere keer kwam ik zo teleurgesteld thuis en nam me voor nooit meer te gaan. Rare fratsen werden eruit gehaald zoals met een kaars de dode puntjes eraf schroeien en het vervolgens dan afknippen; ik zie het nut hiervan niet echt eerlijk gezegd door het geschroeide er weer weer af te knippen! Pure onzintoepassing. Soms toch weer omgepraat dat ik dan beslist die en die kapper maar eens moest proberen. Maar ook weer daar hetzelfde verhaal. Ze denken dat ze mijn haren direct herkennen hoe daarmee te werken, maar iedere keer moesten ze het toch weer opnieuw wassen en föhnen. Terwijl ik aangaf dat ze meer shampoo moesten nemen omdat het zo niet lukken zou. Je zag duidelijk dat ze niet snapten dat het haar niet deed wat zij wilden! En dan praat ik over dure en goede kappers! M.a.w. ik ben afgeknapt op kappers en laat het zo zoals mijn haar zelf wil zitten. Af en toe gaat er onder een stukje weerbarstige dode punten af. Ik steek het meestal op, dus veel verandering zie je nooit. Thuis draag ik het altijd los. Met regenweer lijkt het kroezig te zijn. Kortom ik heb me neergelegd bij mijn vreemde structuur haar.
Ik knip de dode puntjes van het haar van mijn dochter en zij bij mij. Kost geen cent.
Aan de andere kant kom ik daarom al zeker 30 jaar niet meer bij de kapper en heeft me dat al heel wat uitgespaard inmiddels.