zondag 30 januari 2011

Kleding maken van oude kleding

Uit oude kleding weer nieuwe kleding maken of iets anders heb ik onbewust van mijn moeder afgekeken. Stoffen waren schaars en duur om er veel van in voorraad te hebben in mijn jeugd. Alle kleding die te klein was of op plaatsen stuk dat niet meer gemaakt kon worden, verdween allemaal op stapels naar de zolder. Zelfs kartonnen dozen of vuilniszakken waren er niet, daarom lag de oude kleding in grote hutkoffers of aan een gespannen draad op zolder.
Mijn moeder bracht veel tijd op zolder door, want onder het zolderraam stond haar groene naaimachine. Een van de eerste elektrische naamachines zelfs, een lichtgroene met vrije arm. Geen voetpedaal, maar ze bediende deze met haar knie. ik weet het nog heel goed. Ze had deze gekregen, maar dat is een te lang en ingewikkeld verhaal.

Vaak zat ik tegenover haar op de hutkoffer en dronken we samen warme cacao. Het velletje er bovenop lustte ik niet, maar mijn moeder vond dat juist altijd heerlijk. Zo zag ik haar dus altijd kleding repareren, maar ook kledingstukken voor mij uit hele grote overhemden maken tot leuke frisse zomerjurkjes. Zelfs eentje was gesmockt! Ik weet nog dat ze uit de Nederlandse vlag, die ook op zolder lag, voor mij overgooiertjes en rokjes had gemaakt van de rode en de blauwe stof en van de wittte strook een bloesje. De oranje sjerp werd met Koninginnedag weer een rokje. Wij moesten altijd naar school op Koninginnedag en mochten dan onze fietsen versieren voor de optocht die dan 's middags plaatsvond. Ieder jaar werden er een paar kinderen uitgekozen van de scholen die op een hoge auto (ik denk een trekker van een boer of aanhangwagen van een vrachtwagen) mochten meezwaaien naar de burgemeester. De optocht kwam namelijk langs het gemeentehuis. Ik werd er ook een keertje uitgekozen, supertrots natuurlijk.

Ik dwaal weer af en kom weer terug over het maken van kleding uit oude kleding. Mijn moeder haalde ook ieder jaar gedeeltes uit truien om die weer opnieuw en langer te breien, zoals de manchetten en boorden. Zelfs uit haar trouwjurk maakte ze nog een sjieke bloes.

Naderhand nam ik het stokje over om vooral te snuffelen op zolder om de aangerimpelde jurken te gebruiken voor rechte modellen jurken.
Dan is het maar een kleine stap als jezelf een kind hebt om ook weer die traditie een beetje voort te zetten, meer om het feit om van iets wat is afgedankt, weer een leuk en bruikbaar kledingstuk te maken. Zo maakte ik uit de dunne jeansstof van een doorknoopjurk van mijzelf een leuk tuinbroekje. Van witte geribbelde katoenen stof van een zomerjasje werd een klein broekje gemaakt met een jasje erover voor mijn dochter. Zelfs van een oude flanellen pyjama van de zolder werd een nieuw lila pyjamaatje met nopjes gemaakt, inclusief eentje voor haar pop. Van een oude T-shirt werd een zomerjurkje gemaakt. Ribstoffen jasjes waren prima voor een kinderbroekje. Ook leuk is om zoiets hetzelfde voor een pop of beer te maken. Stofjes genoeg voor dat soort kleding.

Verder haalde ik van mijn eigen kleding wel eens mouwen eruit, randjes eraf, zette er andere stukjes stof aan zodat het weer een heel ander kledingstuk was. Vooral met effen stoffen valt dat niet op.

Het is meer een uitdaging geworden om te kijken of je met een oud kledingstuk nog wat kunt maken voor het tot poetsdoek wordt gebombardeerd.
Nog steeds gaat er daarom ook nooit kleding naar de kringloop omdat ik er altijd nog wel wat in zie waar het voor te gebruiken is.

7 opmerkingen:

  1. Leukste werk om te doen en het kost bijna niks. Zelf haal ik weleens nieuwe t-shirts bij de kringloop voor 1 euro om er ondergoed uit te maken. Het bespaart je een hoop geld. Je moeder was nog niet zo slecht, de mijne kon helemaal niet naaien.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk om te lezen!Mijn moeder maakte ook veel kleding zelf. Van haar trouwjurk werd dan weer iets anders gemaakt: een "hemeltje"voor de wieg! Mijn moeder maakte de kleding vaak zelf omdat het voor hun anders gewoon te duur werd. Ze was wèl erg creatief en we liepen er dan ook altijd tip-top bij. Volgens de laatste mode welteverstaan. Ik kan me zelfs herinneren dat ze van een wijde broek een aansluitende maakte. Helemaal uit elkaar gehaald en zo weer een nieuwe gemaakt. Later, toen het financieel niet meer zo nodig was, stopte ze er ook mee. Het was tòch ook niet altjd zò leuk als het mòest...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat ben je creatief.Het doet me denken aan Dolly Parton's "coat of many colours". Ik herinner me nog een in mijn ogen prachige winterjas. Gemaakt uit een oude van mijn oma. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat leuk dat je dat kan en ook nog steeds doet. Ik kan alleen maar breien en zelfs dat doe ik niet vaak meer. Nu heb ik geen gezin en zelf kleding genoeg dus de noodzaak is er ook gewoon niet. Ik draag mijn kleding ook erg lang want 'met de mode mee gaan' vind ik een gruwel. Niet dat ik nooit iets koop wat in de mode is maar vervolgens draag ik het dan jaren. ;-) Nu al meer dan een jaar bijna niets gekocht en ik heb nog steeds genoeg om aan te trekken.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat was een Elna. Mijn moeder had ook zo'n groene met een kniepedaal. Die machine moet nou zo'n jaar of 50 zijn en nu gebruikt mijn zus hem nog steeds. Er heeft nog nooit wat aan gemankeerd. Mijn moeder maakte ook de mooiste dingen uit oude kleding. In die tijd werden jassen gekeerd om weer een nieuwe jas te maken. Jammer genoeg heb ik haar talent niet geërfd :)

    Groetjes, Nelly

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat gaaf en wat ben ik jaloers op jouw gave! Ik heb helaas twee linkerhanden. Ik zou willen dat ik het kon.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dag Marianne,

    Ik weet niet of je ver van Limburg af woont, maar op 28 augustus organiseren we een eco-beurs in Riemst (dichtbij Maastricht). Alles staat in het teken van eco en we hebben ook een leuke Swishing-stand waarbij vrouwen kleding die ze niet meer dragen kunnen ruilen en laten opsmukken. Als je niet te ver woont en je hebt zin om langs te komen.. Ik denk dat we veel van je kunnen leren. Meer info en contactgegevens vind je op www.ecoenzo.be.

    Groetjes,

    Hilde

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.