zondag 12 december 2010

Kaarsenknoeierij met kerst

Met kaarsen gaan automatisch mijn gedachten naar het kerstvieren uit mijn jeugd. Kerst is toch vaak een familieaangelegenheid en daar wij maar met drieën waren, was het voor mij als kind toch wel vaak erg saai om die dagen door te komen. Behalve tweede kerstdag! Dan wist ik dat ik de volgende dag weer naar mijn vriendinnetje kon gaan en die avond ook wat leuks te knutselen had.
Er waren toen alleen maar slanke witte en rode kaarsen en kleintjes. Ze waren of helemaal glad of met een groef en gedraaid. De grote gingen in die rode houten standaards met daaronder drie rode bolletjes als pootjes (ik heb ze nog). De kleintjes gingen in hetzelfde model maar een maatje kleiner. Ik hoopte altijd maar dat zodra de kaarsjes aangingen, ze ook flink gingen druipen. Zorgvuldig schraapte ik, nadat ze uitgeblazen waren, het stolsel van kaarsen eraf en bewaarde dat voor tweede kerstdag. Ik had daarvoor ook al lange tijd een huls van een uitgesopte deorantstick bewaard en ook een zelfgemaakt lontje katoen van het witte haakgaren van mijn moeder gekregen (was vast een uitgetrokken draadje haar kennende). Na het kerstdinner op tweede kerstdag, wat in feite de restjes waren van eerste kerstdag, verzamelde ik alle kleine stompjes en gestolde druppeltjes. Dat ging dan in een oud pannetje op de kachel tot alles gesmolten was. Met behulp van mijn vader werd er en gaatje onder in de deodorantstick gemaakt en het katoenen lontje met een knoopje onderin erdoor gehaald. Het lontje werd dan vastgehouden en heel voorzichtig ging het gesmolten kaarsvet in mijn mal. Een poosje vasthouden tot het kaarsvet weer gestold was. Daarna het grote moment: de zelfgemaakte kaars werd naar boven geduwd en was een echte kaars geworden. De kleur was niet om aan te zien, maar ik vond het prachtig! Deze kaars knetterde aan alle kanten vanwege dat katoenen lontje van haakkatoen. Ik vond dat een van de mooiste momenten van kerstmis! Nog steeds als ik een kaarshompje wil weggooien, denk ik aan die vele leuke momenten om met de kaarsrestanten te knoeien.
Ik was al met al dus al vroeg bezig met recycling :-)

6 opmerkingen:

  1. Hier sta je 3 keer op de leeslijst maar ik kon maar geen reaktie plaatsen. Het zat er al jong in dat consuminderen. Leuk verhaal trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @ Johanna: Met publiceren van dit artikel , bemerkte ik vanmorgen dat het bolletje steeds versprong naar Niet reageren. Heel irritant dus. Maar later bleek ook dat terwijl ik in dit artikel zelf zat er toch twee nieuwe LEGE berichten aan toegevoegd waren. Het programma zelf was denk ik even van slag!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die soorten kaarsen,ik herken het. Weet je,dat ik nog steeds die lange witte brand in een ouderwetse blaker. Wij mochten niet met kaarsvet knoeien. Ik deed het zo graag. Ook figuurtjes maken van warme was.Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je kunt volgens mij op ontzettend veel dingen bezuinigen maar van restjes oud kaarsvet nieuwe kaarsen maken had ik nog nooit gehoord en ook daar ga ik me aan wagen.
    Leuk leuk!
    x Romy

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik mocht alleen met het kaarsvet knoeien als de kaarsjes uit waren.

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.