woensdag 29 september 2010

Ze vallen weer! Walnoten!

Het is al een weekje geleden begonnen met een enkele vallende noot en inmiddels raap ik mijn handen vol. Vooral 's avonds als alles stil is, hoor je de bekende geluiden van het getik op de stenen. Als het goed is, vallen hier de meeste noten altijd zo begin oktober. Dan heb ik handen tekort en moet ik iedere keer een bak naar buiten nemen. Soms zijn ze erg vies en zit de bolster er nog om. Dat is meestal met aanhoudend regenachtig weer. Maar nu zijn ze gelukkig nog mooi schoon. Echter het is wel vaak kijken, want ik heb geduchte mederapers! Ik heb het eekhoorntje al diverse malen een noot zien kraken en roetst van de ene tak naar de andere. Zo leuk is dat om te zien hoe hij met zijn pootjes die noten pelt en ze oppeuzelt. Mijn tuin staat ieder jaar vol met kleine walnotenboompjes, die de kleine deugniet is vergeten.
Een andere geduchte mederaper van walnoten is tegenwoordig onze hond. Die is stapel gek op walnoten. Hij kraakt ze en peutert net zo lang tot hij het eetbare te pakken heeft en de restjes, schil en tussenschotjes zijn dan voor mij om (vooral) binnen op te ruimen, de deugniet. Andere jaren heb ik de noten op oude theedoeken op de verwarming gedroogd, maar helaas kan de hond daar goed bij! Of het katertje tikt ertegen aan en speelt hem zo een noot toe. Ik droog ze nu in kistjes die wat hoger staan. De voorraad van vorig jaar is zelfs niet eens op (nog 3 emmers), evenals die van het jaar daarvoor (nog 2 emmers). Dit jaar is het wel veel minder dan andere jaren. De alleroudste noten gooi ik altijd tegen de winter buiten voor de vogels en de eekhoorntjes. De smaak daarvan is toch heel wat minder, maar de vogels geven daar toch niks om. De verse zijn nu eenmaal het lekkerste. Meestal eet ik iedere dag wat verse noten, maar zo tegen het voorjaar stop ik weer en dan ligt er toch nog wat voorraad. Ik moet dus nodig wat recepten gaan zoeken om ze op andere manieren te verwerken. Het is zonde om ze niet zelf te eten, want ze zijn zelfs erg gezond, vooral voor de hersenen. Dat heb ik altijd onthouden omdat een gepelde walnoot daar een beetje op lijkt. Ik heb tenslotte een nieuw fornuis en kan iets lekkers gaan bakken met walnoten. Mooie reden om de oven uit te proberen.

5 opmerkingen:

  1. Oh, heerlijk zeg, zoveel walnoten voor het oprapen.
    Zal ik je even komen helpen (en met opeten) ;)

    Bij ons vorige huis hadden we ook fruitbomen en een walnootboom. Daar raapte ik ook altijd heel veel walnoten.
    Ik zat toen bij een Lets groep (daar bied je diensten en waren aan als ruilmiddel ipv voor geld), en ik heb daar heel veel zakken met walnoten voor (bijna niets) neergelegd. Voor mij alleen was het ook te veel, maar ik vond het zonde als ze niet gegeten werden.

    Maar zoek ook eens op internet naar walnotenrecepten. Meestal gebruik je niet echt veel walnoten in een recept....
    Succes ermee en GENIET er van.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Marianne

    Ik heb je blog via via gevonden. Ik ga je volgen. Leuke blog heb je.

    Groetjes Puk

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mmmmmm, waar woon je? ik kom af :)
    neen grapje, ze zijn zooooooooo lekker :)
    suc6 met receptjes zoeken
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Puk: Dank je wel! Je bent welkom!

    @ Verg(r)eetmenietje en Zonnigenzuinig: Dit jaar vallen er veel minder dan de afgelopen 2 jaren, dat waren echt top jaren. Vorige jaar met name een emmer meer dan anders. Wel waren de schillen veel dikker en moest je wel een notenkraker gebruiken, want met je handen ze open knijpen ging gewoon weg niet. Ik heb inmiddels al wat lekkere recepten gevonden, maar eerst even wat tijd zoeken daarvoor...

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.