dinsdag 1 maart 2011

Brandalarm

Voor de veiligheid is het goed dat er geoefend wordt met brandoefeningen, Zo ook waar ik werk worden regelmatig om de paar maanden zo'n oefening gehouden. Nieuwe medewerkers schrikken van het alarm en vragen zich verbaasd af wat eraan de hand is. Door rustig aan te geven dat dit het brandalarm is dat je zo snel mogelijk naar buiten moet via de kortste weg. Meestal ontploft er dan nog ergens in het pand een rookbommetje waar zogenaamd de brandhaard moet zijn. Tussendeuren worden dichtgedaan om de rook tegen te houden en je de pas af te snijden om naar een andere weg te zoeken naar buiten. Maar doordat dit een paar keer per jaar gebeurt, heeft echt niemand erge grote haast, maakt haar of zijn mailtje gewoon af of telefoontje, zijn of haar praatje met een collega en dan druppelen ze heel langzaam een voor een naar buiten zonder jas of tas, maar wel vaak allemaal tegelijk, wetende dat het weer een brandoefening is.

Ik heb dat altijd zo vreemd gevonden, want ooit kan het ook echt zijn. Zodra ik het alarm hoor, stop ik acuut met alles wat ik aan het doen ben, dan pak ik rustig mijn jas en tas en loop naar de brandtrap naar beneden. Niemand nog te zien zelfs. Dat alles zonder paniek of haast en om de mensenmeute voor te zijn! Als eerste sta ik met mijn jas aan meestal rustig buiten te kijken. Als ik vraag waar ze hun tas of papieren hebben gelaten, allemaal binnen gelaten! Stel je nu eens voor dat het echt is, dan zit je mooi te kijken zonder sleutels of geld, al je papieren weg, zelfs mobieltjes liggen binnen op het bureau.

De laatste keer was het zelfs geen nepalarm, maar was het alarm afgegaan omdat er werklui beneden in de kelder aan het zagen waren en het zo warm was geworden dat het alarm afging. Geen paniek of zo, maar je weet toch immers nooit! Maar toch weer iedereen pas na tien minuten buiten, geen jas en geen tas mee terwijl het buiten toch echt vroor en iedereen stond te rillen.

Moet je nagaan wat een geld en energie je dat kost, maar vooral lastig omdat allemaal weer in orde te maken, terwijl het zo'n kleine moeite is meteen in actie te komen en wat mee te nemen. Nepalarm kan ooit eens geen nep zijn, maar echt! In die haast snap ik dat het je niets kan schelen wat er nog binnen ligt, maar als je toch alle tijd daarvoor hebt toch wel.

7 opmerkingen:

  1. Oefenen is zeker nuttig. Ik heb 32 jr op een school gewerkt en nooit een brand-oefening meegemaakt. Dat gebeurde zelden en dan was ik toevallig vrij. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bij mijn BHV (bedrijfshulpverlening) altijd geleerd dat je bij brand, alles (dus ook jas en tas) moet laten liggen, omdat je zo snel mogelijk naar buiten moet. Behalve bij een bommelding (omdat in iedere tas een evt bom kan zitten). Wel goed dat er zo vaak geoefend wordt. Hier nog nooit meegemaakt.
    Ik heb 1x meegemaakt dat er echt wat aan de hand was (brandje tijdens het lassen bij de lift) en niemand ging naar buiten! Daar hebben ze gewoon achteraan moeten bellen!! Raar toch...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb nog nooit een dergelijke oefening meegemaakt, maar ik vind het wel belangrijk dat iedereen eraan meewerkt alsof er echt brand is. Zo'n oefening is er om je te wijzen op eventuele fouten en om te kijken wat er verbeterd moet worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Waar ik werkte waren ook regelmatig oefeningen, en ik vind dat een goede zaak, het zal je maar gebeuren, dat je tas verbrand omdat er toch echt brand was. Het kan overal gebeuren.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Op mijn werk is er iedere maand oefening en daarna ook gelijk evaluatie. De helft van de oefeningen wordt van te voren aangekodigd, de andere oefeningen zijn onverwacht. Vorig jaar was er ineens een hele seriauze oafening: zodra het alarm afging stond de brandweer al voor de deur en werd verteld dat er een boot met giftig gas op de Westerschelde9ongeveer voor de deur) gekapseisd was. Ik werk in een verzorgingshuis en een deel van de bewoners moest geëvacueerd worden. Deze bewoners wisten al een week van tevoren dat het om een oefening ging, maar wij personeel niet en ze hadden echt allemaal hun mond gehouden. Van zo'n oefening krijg je wel een behoorlijke adrenalinestoot, dat kan ik je wel vertellen.

    Naast de oefeningen is er ook regelmatig reeël alarm, zeker rond etenstijd als mensen hun eten staan te koken en ze vergeten de afzuigkap aan te zetten. Ook gebeuert het wel dat er ook echt iets brandt.

    Als het alarm is moeten wij zo snel mogelijk naar de receptie toe en dan is er geen tijd om jassen en tassen mee te nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben ook smakelijk uitgelachen toen ik bij een brandmelding, op de 'brandhaard' af ging, keurig het protocol afwerkte en ontdekte dat er geen brand was. Het zal die ene keer maar raak zijn, dan kun je toch ernstig verbranden als je zo een deur open rukt...
    Wij moeten de patiënten in geval van brand evacueren. Ik moet er niet aan denken..

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Omdat ik altijd als eerste buiten sta heb ik zeeën van tijd om jas en tas mee te nemen hoor. In echte nood dat het om seconden gaat, laat ik het ook mooi achter. Maar ik ga nu toch zeker niet buiten staan te blauwbekken :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.