donderdag 7 oktober 2010

Dierenartsconsulten

Met dieren kom je er natuurlijk niet onderuit om regelmatig een bezoekje te moeten brengen aan de dierenarts. Een keer per jaar al in ieder geval vanwege de inentingen en dan krijgen ze altijd nog een check.
Nu stond ik altijd nog eerder bij de dierenarts dan dat ik zelf een dokter bezoek. Meestal als ik geweest was, ging het al weer beter met het dier of was ik gerustgesteld van wat ik hoorde. Door de jaren heen bouw je daarom ook behoorlijk wat ervaring op wat te doen in een bepaalde situatie. De laatste jaren ga ik al veel minder en (meestal) lost het vanzelf altijd wel weer op. Of ik zeg dat als het dan en dan niet over is of vergert dan maak ik direct een afspraak. Dat werkt goed en is beter voor de portemonnee want de prijzen van die consulten zijn erg gestegen in vergelijking met wat jaren terug. Maar ook moest ik toch na diverse bezoeken bij een dierenarts zelf alsnog op zoek gaan naar iets wat wel werkt als allerlei zalfjes en spuitjes niet hielpen. Dan kom ik al snel bij de homeopathie uit omdat ik dat minder gevaarlijk vind. Ik overleg dan met deskundigen en wissel ook ervaringen uit. Dan blijken die middeltjes ineens gelukkig wel te helpen en aan te slaan. Je kent een dier na jaren ook veel beter waar het op reageert en waarop niet. In ieder geval zorgen dat ze niet uitdrogen en regelmatig bouillon toedienen is hetgeen waar ik altijd meteen op let. Vaak werken de simpele dingen nog het beste samen met heel veel aandacht. Door ook weer deze ervaringen rijker bespaar ik dus ook op dierenartsconsulten. Tenslotte ga je ook niet met ieder schrammetje zelf naar een dokter toe en krijg je er een antibioticakuur voor.

2 opmerkingen:

  1. Ik ga tegenwoordig veel minder vaak naar de dierenarts. Ons vorige huis was een woonboerderij. Daar hadden we dus ook boerderijdieren, en een veearts.
    Toen heb ik een keer een heel gesprek met die veearts gehad. Hij had het over het overdreven gedoe, zoals hij dat noemde, van mensen met huisdieren.
    Hij vertelde dat het helemaal niet nodig was, een jaarlijks controle bezoek, en de entingen elk jaar van de hond en kat. Hij vertelde dat dat door de dierenartsen in het leven was geroepen in de tijd dat ze extra geld nodig hadden en inspeelde op het feit dat mensen hun huisdieren als familieleden zien. Maar volgens hem waren al die entingen en controles helemaal niet nodig. Hun praktijk deed daar niet aan mee.

    Sindsdien ga ik alleen als er iets aan de hand is met mijn huisdieren. Maar, even afkloppen, dat is bijna nooit het geval. Ze krijgen wel kwaliteit voer en gewoon goede verzorging hoor! Ik houd echt van ze en zal ze niet verwaarlozen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @ Wilma: Ook mijn idee ;-) Na een aantal jaren stop ik ook altijd met de inentingen. De dierenarts vertelde me toen ook dat het niet erg was omdat ze voldoende afweerstoffen hadden! Met de jongere dieren (die in feite ook verder lopen dan de eigen tuin) dus maar een paar jaar inenten en met de oudere dieren alleen als er echt iets aan de hand is.

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.