Toen ik weer ging wonen in mijn geboortehuis omdat mijn moeder was overleden, hing daar nog overal gehaakte vitrage voor de ramen. Ze waren gemaakt van vissersgaren, onverslijtbaar volgens mijn moeder. Geen patroontje erin van engeltjes, hartjes of roosjes, nee gewoon rechttoe rechtaan van een stokje, een losse, een stokje, een losse enz. Ik dacht nog, ik laat ze eventjes hangen omdat het wel lekker is geen inkijk met nieuwsgierige voorbijgangers. Zodra er geverfd en gewit was, bleven ze weer eventjes wat langer hangen toen we net een jonge Tarzan in huis kregen -een druk zwart katertje- die van de ene kant naar de andere kant van het raam slingerde om op alles wat bewoog of vloog te azen. Ik dacht toen laat de gordijnen maar hangen tot de wildebras door de katerpubertijd is. Uiteindelijk was die zelfgemaakte gehaakte vitrage uit de jaren zeventig nog het beste alternatief hier in huis. Totaal uit de mode, maar oh zo praktisch als je huisdieren hebt. Bij niemand zie ik nog gehaakte vitrage. Op een gegeven moment zie je nog niet eens meer wat er hangt en hoort het er gewoon bij. Je wast ze, hangt ze droog op en geen omkijken naar. Ze drogen ter plaatste aan het raam en zonder kreukels.
Nu beginnen er echter na veertig jaar toch wat stokjes los te raken, maar ze kunnen nog steeds goed gerepareerd worden zonder dat je dat ziet. Maar ik vraag me bij iedere wasbeurt weer af hoe lang nog... Komt het er dan echt van dat ik andere vitrage ga kopen? Bij veel huizen zie ik niks hangen, alleen overgordijnen. Ik geef toe dat het dan super licht is in de kamer. Toch prefereer ik wel mijn privacy en heb toch liever de ramen bedekt. In mijn vorig huis had ik luxaflex, dat vond ik erg handig. Ik kon naar buiten kijken, een ander niet naar binnen. Helaas kan dit hier niet of er moet weer van alles verbouwd worden voor zo'n aansluiting van luxaflex of lamellen. En er moet al zoveel...
De wildebras van toen is na 13,5 jaar gaan hemelen en weer andere jonkies hebben zijn plaats ingenomen. Het laatst gekregen oudje van tien blijkt zefs nog erg lenig en vlug te zijn hangende in de gordijnen! Tarzan de Oudere in actie!
Dan zit er nog maar één ding op. Zelf nieuwe haken! Onverslijtbaar, nou ja dat niet, maar ik doe er dan vast mijn leven lang weer mee. Zal ik?...
Gewoon doen,dat haken. Ik heb stevig kaasdoek als vitrage. Dat gaat ook een heel hondenneus-leven mee. Groeten Izerina
BeantwoordenVerwijderenLeuk gehaakte gordijntjes. Hier hangt ook vitrage al zouden we er hier gemakkelijk zonder kunnen. Ik vind het veel gezelliger als er wat voor de ramen hangt. Anders is het zo uitgekleed.
BeantwoordenVerwijderenDie had ik vroeger ook. Zelf gehaakt. En ik vond ze zo leuk! Gewoon doen. Ze zijn inderdaad sterk.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Frederique
Ook ik heb vroeger gehaakte gordijntjes gehad(wie niet?) En vond het altijd heel huizelijk staan. Maar nu heb ik inbetweens en dat bevalt me ook goed. Er is keuze zat,en als je er niet uit komt kun je altijd nog gaan haken.
BeantwoordenVerwijderenMomenteel is het bevestigen van allerlei andere mogelijkheden niet mogelijk (erker met zachtboord nog dat houdt niets), alleen een roede met vitrage. Dat brengt allemaal kosten met zich mee alles daar te vervangen.
BeantwoordenVerwijderenZelfs de luxaflex in mijn ander huis was niet meer zo recht als het hoort... Ik ben daarom wel aangewezen op dit alternatieve idee.