vrijdag 12 augustus 2011

Afscheid nemen van oude boeken

Ik ben aardig bij met het sorteren van mijn boeken in mijn 8 grote boekenkasten en nog wat kleine. Toch komen er nog geregeld wat boeken bij en liggen er hier en daar wat die echt niet meer in de boekenkast passen en ook niet meer bovenop kunnen worden opgestapeld. Het wordt dus weer eens tijd om ze beter uit te sorteren en vooral er afstand van doen dus afscheid nemen! Nergens kan er meer een boekenkast bij en om ze nu in dozen op te stapelen op zolder, zie ik ook niet zitten. Dat is slechts uitstel van executie.

Alleen tijdens vakanties lees ik romans en thrillers, omdat ik niet zo goed kan stoppen als ik in een verhaal zit. Dan lees ik ook door tot ik echt moet gaan slapen, zelfs soms tot de volgende ochtend toe is echt geen uitzondering. De rest van het jaar beperk ik me met het iedere avond te bladeren en korte stukjes lezen in allerlei soorten boeken waarin ik geïnteresseerd ben. Deze laatste zijn mijn naslagboeken en die gaan niet weg.
De eerste categorie lees ik maar een keer en voor de rest is het eigenlijk kastvulling. Langzaamaan ben ik die dan ook aan aan het verwijderen uit de kasten. Al heb ik die zelf niet eens nieuw gekocht en zijn het veelal geërfde boeken en veel in slechte staat zelfs, maar wel vol herinneringen aan vroeger.
Ook neem ik nog wel eens een gratis boek mee uit het daarvoor bestemde kastje van mijn werk. Iedereen mag daar boeken neerzetten, meenemen en/of terugzetten. Een mooi systeem is dat! Het hele jaar verzamel ik zo gratis boeken voor de vakantie. Daardoor groeit het aantal boeken dus ook hier thuis, samen met bijvoorbeeld handwerkboeken van de kringloop.

Maar nu heb ik me voorgenomen om gedurende 1 jaar minstens 1 boek per maand de deur uit te doen om de nodige ruimte te creëren voor mijn andere verdwaalde boeken. Dat moet toch kunnen, dat is maar een halve boekenplank voor een jaar. Volgend jaar zie ik wel weer verder of ik het vol kan houden. Herinneringen worden nu dus mondjesmaat de deur uitgedaan. Ik verplicht mezelf de ongelezen boeken te gaan lezen of gewoon echt weg te doen. Ooit zal ik ze wel eens gaan lezen, zei ik tegen mezelf na ze te hebben geërfd, maar het komt er al bijna 20 jaar niet van ... Ik vermoed zelfs dat ik sommige de komende 20 jaar ook niet zal lezen. Waarom bewaar ik ze dan nog? Litterair verantwoord zijn ze echt niet, want ik zie ze voor een euro bij de kringlopen liggen de boeken uit de Margrietbibliotheek van vroeger. Toch kost het me gek genoeg erg veel moeite ... het is net of je meer opruimt dan alleen een boek of een herinnering. Of je geen respect hebt voor de keuze van die ander die er niet meer is.
Ik denk dat ik eerst de boeken van mijn werk maar weer opruim, dat kan ik tenminste zonder moeite en zonder 'gevoel'.
Ik kom er nog een keer op terug of het me lukt ...

Hebben jullie daar nu ook zoveel moeite mee om spullen van erfenissen op te ruimen?

7 opmerkingen:

  1. Eerst wel maar na verloop van jaren slijt het een beetje en gaat het iets gemakkelijker.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is heel moeilijk, vooral voor mijn man..
    Ze waren thuis met zen zevenen en toen hij 47 jaar was bleef hij nog alleen over...
    We moesten regelmatig kamers of huizen leegmaken
    en ons huis staat dus vol herinneringen...en wie
    ben ik om dat af te nemen?!
    Het is al zo moeilijk allemaal...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Uitermate herkenbaar; sowieso zijn boeken voor mij een soort heilige koeien die je met respect moet behandelen, maar gekregen en geërfde boeken (ik ben enig kind én kleinkind)zij helemaal zo wat. Toch moet ik nodig door hetzelfde proces heen, alleen eerst alles uitsorteren , want na een brand twee jaar terug, is alles lukraak opgestapeld. Leuke klus voor de winter!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gelukkig niet. Ik kan gemakkelijkweg doen. Heb een kleine boekenkast en als ik nieuw koop,moet er weer iets weg.Dat gaat naar een kringloop voor tibetaanse vluchtelingen. Dat voelt goed. groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel herkenbaar. Alles wat ik van andere krijg kan ik slecht wegdoen. Of het een erfenis of een cadeautje is. Mijn kamer staat vol met onzin dat ik nooit heb gebruikt en ook nooit ga gebruiken, maar zo slecht weg kan doen, want ik heb het gekregen van iemand... moeilijk hoor.
    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Vooral boeken weg doen vind ik moeilijk: dat zijn net oude vrienden. Maar ik heb ook twee verhuisdozen vol weggedaan, met boeken waarvan ik wist dat ik ze toch nooit meer zou lezen. En toch vond ik het lastig.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik laat ze ook nog altijd aan mijn dochter zien voor het de deur uitgaat. Ze hoeft er nooit eentje van, maar dan weet ze welke ik tenminste wegdoe.
    Toch zie ik bij de kringlopen bepaalde oude boeken niet eens meer terug. Hun voorraad wordt zeker ook te groot. Nou moet ik zeggen dat boeken die zo oud zijn ook behoorlijk kunnen gaan stinken en allerlei vlekken van binnen krijgen. Over het algemeen is die lucht te harden, maar soms sla je een boek open dat het je adem beneemt. Die hoef ik dus echt niet, ook niet tweedehands.

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.