maandag 8 oktober 2012

Recycelde gehaakte vitrage

Ik had het geloof ik nog niet vermeld, maar de gehaakte vitrage voor mijn badkamer is af. Een stokje, een losse en verder herhalen tot het af is, stokjes steeds op elkaar. Twee gordijntjes gehaakt van uitgetrokken ongebleekte katoen. Die op mijn badkamer hingen, hingen er al zeker 40 jaar en de tand des tijds met diverse wasbeurten en Tarzan en Janes katten die wel even wat vliegen vangen, hadden behoorlijke wat sporen achtergelaten.

Mijn moeder heeft ze toentertijd voor het hele huis gehaakt. Jaren waren gehaakte gordijnen niet meer in de mode, maar wel lekker praktisch met huisdieren en ook lekker dicht zodat je geen inkijk hebt en toch goed zelf naar buiten kan kijken. Toen ik hier 19 jaar geleden kwam wonen, mochten ze wel even blijven hangen tot ik nieuwe zou maken van gewone stof als ik geverfd had. Gevolg was dat ik ook wel door had dat ze echt praktisch waren met rondzwierende en zwaaiende jonge katten in de gordijnen in huis. Dus ze bleven hangen. Geeft met buiten aanzicht ook een ietwat oubollige armoedige indruk. Daardoor denk ik dat ik nog geen inbrekers in huis gehad heb in tegenstelling met andere buren die al hun hebben en houden te pronk uitstallen met ramen zonder gordijnen.

Echter met iedere wasbeurt waren er gehaakte stokjes die het begaven. De meeste kon ik wel onzichtbaar repareren met gebroken wit naaigaren. Maar dan komt er een tijd dat alleen met aanraken er al gaten komen en het niet meer te repareren valt. Wat nu? Hele nieuwe glasgordijnen, lamellen of gewoon weer gehaakte? Daar ik de gehaakte gordijnen aan de achterkant heb weggehaald voor meer licht in huis, had ik nog genoeg 'garen' liggen. Zo gezegd zo gedaan. Ik heb die van de keuken uitgetrokken en ben oude nieuwe voor de badkamer gaan haken. Wel saai, want iedere keer maakte ik maar tien toertjes of zelfs minder en had er weer genoeg van. Niet echt inspirerend dit haakwerk. Hiermee bewonderde ik wel het doorzettingsvermogen van mijn moeder die echt meters en meters heeft gehaakt zo. Vooral die van de erker. Iedere toer daar zijn wel 10 toertjes van zo'n badkamergordijntje. Vorige jaar zomer flink gehaakt en 1 gordijntje was af. In de winter aan het tweede begonnen, maar toen lag het weken en weken, zo niet maanden stil. In deze zomervakantie ben ik er weer mee begonnen en heb braaf iedere dag een paar toertjes gehaakt. En zo waar is het toen ook afgekomen! Het leuke is toch wel dat ik het gewoon van oud uitgetrokken garen heb gehaakt. Kost geen geld, wel heel veel moeite. Nu weet ik dat die van mijn slaapkamer na een paar wasbeurten ook niet meer te redden zullen zijn, dus zal ik zo langzaamaan deze vier ook moeten vervangen. Dan kan ik beter nu beginnen dan heb ik ze tenminste tegen de tijd wel eens een keertje af, als het zeer dringend is gewenst.

Het gekke is dan altijd dat ik niet goed aan een ander handwerkje kan beginnen, omdat het veel handwerk pure luxe is, zo niet totaal nutteloos vaak en deze gordijnen pure noodzaak wat voor moest gaan. Maar doordat het zo saai is, deed ik dan nog liever niets dan gezellig met iets anders verder gaan. Een geest kan raar in elkaar zitten. Ik ga dus nu gezellig ook met een nieuw (of oud wat nog ligt) nutteloos handwerkje starten als tegenwicht :-) Je moet jezelf toch af en toe voor de gek houden om iets voor elkaar te krijgen.

2 opmerkingen:

  1. Wat een doorzettingsvermogen! Laatst zag ik een gehaakte sprei bij de kringloop maar hij was kapot en ook nog duur, anders had ik die ook voor het raam gehangen als gordijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je blog doet me denken aan mijn babyfoto's. Mijn moeder moest vlak na de oorlog kleertjes maken van uitgehaalde ,deels kapotte truien van de hele familie. Ik had een jasje van een flanellen onderbroek van mijn opa. Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.