woensdag 17 oktober 2012

Herinneringen naar de kringloop

Daar ik een weekje vrij ben en van alles moet regelen, ben ik ook steeds bezig en vooral met ruimen in huis. Om het een op te kunnen ruimen, moet er elders eerst opgeruimd worden. Dat is een cirkeltje waartegen ik vaak oploop. In een gewone werkweek kom ik daar gewoonweg niet aan toe. Alleen in de vakanties kan ik iets extra's doen. Ik merk wel als je een dagje ouder word, de energie wat verder zoek is. In het weekend kan ik dan zelfs maar bar weinig doen. De zaterdag is voor diverse boodschappen en verder vooral mentaal bijtrekken. Ik voel dan altijd de vermoeidheid van de hele week.
Op zondag kan ik iets meer uit mijn vingers krijgen buiten de noodzakelijke huishoudelijke taken om, maar dat gaat dan vaak weer ten koste van wat anders. Veel wordt dan ook naar vakanties geschoven en dat is dan ook wel te merken. Het is gewoon zo als je met opruimen en sorteren aan de slag gaat, eerst een nog meer georganiseerde bende ontstaat. Daar zie ik altijd vreselijk tegenop en de moed zakt me dan in de schoenen met de gedachte eraan. Meteen al zoveel mogelijk sorteren met ergens anders tijdelijk neer te zetten en het dan grondiger per item nog. Alles staat ineens vol dan met georganiseerde stapels. Hoe groter de producten hoe sneller uitgezocht, maar hoe kleiner hoe langer ik ermee bezig ben. Denk aan papieren. Dat schiet niet goed op.

Ook deze week waren het weer diverse cirkels die ik moest proberen te doorbreken. Vol goede moed en verstand op nul startte ik met uitruimen, schoonmaken, sorteren en inruimen. Eerst maar het zichtbare, dan heb ik er meer plezier van en kan ik goed zien wat ik gedaan heb dan in kasten. Ik loop ook altijd tegen herinneringen op. Toch heb ik nu een belangrijke beslissing gemaakt. Alles wat een negatieve herinnering heeft, doe ik gewoon de deur uit of het nu goed is of niet. Dat gaat me natuurlijk aan het hart als consuminderaar als ik het objectief bekijk en er met een oog naar kijk dat het gewoon 'maar' gebruiksvoorwerpen zijn. Daarom gaat het dan ook naar de kringloop. Ik wil niet steeds dat de nare herinneringen naar boven komen bij het zien ervan hoe goed iets dan nog is. Het gevoel gaat in dezen boven het verstand. Die koestering is negatief. Bovendien schept het ook nog eens ruimte in huis en dat is ook wel weer eens nodig.

Deze week heb ik o.a. twee vervelende herinneringen uit mijn leven gebonjourd. Stomweg wat glazen uit de kast, wijnglazen en Irish coffeeglazen die ik toch nooit gebruikte. Maar voor het geval het ooit nodig zou zijn, stonden ze er dus nog steeds. Eindelijk heb ik me ervan bevrijd en het voelt nu al heerlijk! Ingepakt voor de kringloop en straks weg ermee!

Toen ik met mijn dochter noodgedwongen toen ze nog klein was iedere Kerst en Pasen bij mijn 'schoonouders' op bezoek ging, zag ik dat zij geen setje nette glazen hadden bij het eten, maar allemaal verschillende. Al hadden ze wel genoeg geld voor hun vele vakanties per jaar. Ik dacht, ha eindelijk weet ik een cadeautje, want dat was iedere keer moeilijk te verzinnen. Toevallig waren de glazen ook in de reclame dus dat kwam mij goed uit (de vader heeft nooit zijn financiële bijdrage betaald en ik heb altijd alles alleen bekostigd). Ze dronken vaak Duitse moezelwijn en dit waren glazen met bescheiden doorzichtige druiventrosjes erin geslepen. Precies hun smaak. Ze stonden al ingepakt bij mij thuis voor het volgende bezoek, namelijk mijn dochter van 7 jaar zou daar een weekendje gaan logeren in de zomervakantie. Echter ik kreeg 's morgens vroeg ineens om 8 uur een telefoontje dat ze haar nooit meer hoefden te zien. Beduusd en zonder opgave van reden liet ik het tot me doordringen. Ze wilden hun enige kleinkind niet meer zien! Later hoorde ik dat de vader ze voor het blok had gezet, hij of zij en ze kozen voor hun zoon. Ik zette toen de glazen bij mezelf in de kast met het idee, nou dan hou ik ze zelf wel. Maar iedere keer als ik daar een glas van gebruikte, en dat is maar heel heel erg sporadisch, hoor ik alleen maar dat zinnetje en krijg ik direct een steek door mijn hart. Het zijn maar gewoon glazen, maar iedere keer komt die nare herinnering naar boven. Weg ermee! Mijn huis uit!

Een andere keer had ik jaren geleden toen het erg in was een fles whisky gekocht om eens een keer twee Irish coffee te maken voor na het eten. De glazen had ik al nagenoeg jaren ongebruikt in de kast staan. De vriend van toen wilde dat niet omdat hij alleen maar een bepaald soort bier dronk. Nou ook goed, alleen jammer dat ik die fles had gekocht. Maar hij wilde wel ineens een glas whisky toen het bier op was. Het ene glas na het andere. Binnen een mum van tijd was de hele fles leeg en wist ik dat ik te maken had met een alcoholist, wat hij heel goed verborgen had gehouden. Ik herkende ook de trucjes die mijn vader ook altijd toepaste. Dat was het begin van het einde met een hoop ellende die ik hier maar niet beschrijf. De Irish coffeeglazen zijn toen helemaal niet gebruikt die avond maar iedere keer als ik ze zag staan in de kast werd ik nog steeds aan herinnerd aan die avond en aan alcohol. Weg ermee. Die herinneringen kan ik missen als kiespijn.

Al met al een volle doos en een grote plastic tas die naar de kringloop kunnen. Ik ga zo nog eventjes door...

8 opmerkingen:

  1. Ik vind gewoon dingen weg doen al heerlijk bevrijdend, maar wat moet het lekker zijn om dat te doen met dingen waar zulke nare herinneringen aan hangen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een opluchting om die herinneringen de deur uit te kunnen doen!
    Letterlijke en figuurlijk ruimte geven aan jezelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo heb ik wel eens papieren echt verbrand, midden in de nacht op het terras, omdat ze me zo'n slecht gevoel gaven. Daarna heb ik heerlijk geslapen.

    Siebrie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dit zijn echt spullen die je beter kwijt dan rijk bent...goed gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Goed van je om zo een beetje samen met de spullen je
    nare herinneringen weg te brengen!
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heb ze vandaag meteen weggebracht!

    Marianne

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dat geeft ruimte in je kast én in je hoofd!

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.