donderdag 10 december 2015

Schuldgevoel

Wekelijks ga ik wel even langs de kringloop. Niet altijd kom ik met iets naar buiten, maar toch wel regelmatig. Dan heb ik ook geen schuldgevoel en voel me blij met hetgeen ik heb gescoord.

Het is wel anders als ik eerst een grote zak of doos daarheen heb gebracht. Als ik dan wat leuks tegenkom, krijg ik een schuldgevoel als ik met weer iets aangenaams naar buiten ga. Dan is het net een soort van ruilen van spullen; dat wat ik kan missen, wegbrengen en weer nieuwe ervoor in de plaats. Daarvoor komt er niet echt meer ruimte in mijn huis. En ook dat wil ik uiteindelijk toch ook wel graag, vooral overzicht.

Ook al zeg ik me dan honderd keer, dit zijn je enige uitstapjes en daar geniet je van, je geniet van bv een gescoord zakje met bolletjes katoen of een wolwinder voor heel weinig. Moet ik dat vreugdegevoel dan opgeven? Ik breng tegenwoordig echt tassen vol weg per jaar aan overbodig spul, meestal van gelezen boeken van 25 cent, maar haal er weer net zoveel en in sommige tijden zelfs meer weer terug. Dat gaat zo met mondjesmaat, een paar boeken per week en hup daar heb ik weer een flinke stapel boeken erbij en hoor ik mijn inwendig stemmetje weer zeggen: "U hebt nog 600 te gaan... "(dus heel wat jaartjes te lezen) Net zo met wol en katoen, lapjes stof: "Nu moet je 110 jaar worden, nu 120..." Hobbyvoorraad heb je als creatieveling nooit genoeg voor kleine prijsjes ;-)

Ik ben steeds kei trots op mezelf dat ik weer spullen wegbreng hoor. Ik houd dit zelfs voortaan bij op een lijst (365), want wat ik weggooi, hoort daar natuurlijk ook bij en niet alleen wat naar de kringloop wordt gebracht of gewoon weggeven. Nu zie ik pas aan die lijst hoeveel ik ook echt wegdoe, al zie je nog steeds niks aan ruimtewinst in huis :-( (nou ja, hier en daar dan).

Maar waarom dan toch steeds dat schuldgevoel. Dat versterkt zich als mijn dochter weer zucht als ze dat ziet en zegt wat moet ik daar straks allemaal mee als er ooit wat met je gebeurt. Gewoon terugbrengen waar het vandaan komt als het niet verwerkt is, lijkt me...

Een hele vuilniszak zak met katoenen bolletjes door elkaar voor € 4,50 loop ik echt niet voorbij. Ik ben daarna een hele middag lekker bezig met sorteren/oprollen en het eindresultaat van sorteren maakt me zo gelukkig als iets met al die kleurtjes en de werkelijke waarde en de ideetjes wat ervan te kunnen maken!

Niet meer te gaan, is geen optie, dit zijn mijn enige uitstapjes en daar geniet ik veel te veel van. Ik denk dat de enige optie daarom voor mij is, nog meer weg te doen waar ik overheen ben en geen waarde meer aan hecht zodat het wegbrengen en halen bij de kringloop minstens in evenwicht is. Maar liever nog het wegbrengen/wegdoen ook echt ruimte brengt, zowel in het huis als in mijn hoofd.

Ik ga nu maar weer eens een ver weg in huis laatje of plankje opruimen denk ik... meteen aan dat schuldgevoel gaan werken :-)

9 opmerkingen:

  1. recycling is altijd goed ☺️ dus gooi dat schuldgevoel uit het raam! of ga naar een weggeefwinkel, dan kost het je geen cent...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb geen schuldgevoel voor het geld wat ik eraan uitgeef, dat geeft juist een kick voor zo weinig iets leuks te scoren :-)

      Verwijderen
  2. Winkelen in je eigen winkeltje is toch wat handig. Hier doen we hetzelfde al heb ik wel zoiets, katoen of stofjes genoeg, dan maar voor andere noodzakelijke dingen. Je wordt wel een dagje ouder en kun je het allemaal nog verwerken. Ach het kan zo weer naar de kringloop toch en je beleeft er zoveel plezier aan. Gewoon blijven doen. Wij komen er ook vaak met niks weg.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ook vaak genoeg met lege handen weer weg, dat is ook zo ;-)

      Verwijderen
  3. Hallo, hallo! Genieten van je zak vol bollejes wol en katoen! Hele goeie score, toch?
    Ah, mooi, je kan er nog 100 jaar mee voort! Helemaal heerlijk!
    En misschien vindt je volgende keer ook weer iets geinigs!
    De wereld vergaat echt niet en jij hebt lol. Weg met dat misplaatste schuldgevoel. Geniet van het leven op jouw manier, tis al kort genoeg.
    Ik ga duimen, dat je bij je volgende bezoek weer zo'n
    leuke vondst hebt!

    Belinda

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vooral in de zomer is het daar prijs, minder mensen, meer kans op iets super leuks zoals wol en lapjes :-)

      Verwijderen
  4. Misschien proberen te achterhalen waar het dan vandaan komt? Of is het dat je weer wat meeneemt? Dan kun je ook bedenken: je doet dingen weg die je niet meer gebruikt en je geeft dingen een tweede leven die je wél gebruikt. Als ik je zo hoor, dan neem je weer dingen mee terug waar je echt iets mee kunt (boek, wol), niet dingen om willekeurig neer te zetten ofzo. Als zo'n boek weer uit is, kan het altijd weer terug en wol maak je toch op. Het hoeft ook niet allemaal tegelijk, je bent nu nog aan het opruimen, logisch dat je niet de hele dag ook nog kunt lezen of wol verwerken. Geef jezelf ook gewoon wat tijd ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat jij met wol hebt, heb ik met kaarten maak spullen. Helaas komt daar al een tijdje weinig van terecht en stapelt het materiaal zich op. Heb nu voor mezelf de afspraak dat ik niets meer mag kopen. Krijgen doe ik nl nog genoeg.

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.