Met een gedeelte van de zolder opruimen is er weer een gedeelte naar beneden gekomen om uit te zoeken, wil ik het in gebruik nemen of mag het weg. Gevolg dat mijn la weer flink uitpuilde. Bij een vorige opruim- en schoonmaakbeurt heb ik al veel weggedaan. Dit keer alleen het teveel aan akelige, puntige, scherpe messen maar snel eruit gedaan, die ik zelf nooit gekocht heb en ook nooit gebruik.
Er ligt nog wel het e.e.a. dubbel in de la, maar dat moet eerst uitgetest worden zoals 3 kaasschaven van 3 generaties. Welke is bot en welke snijdt goed. Ik heb er in feite maar 1 nodig, Maar er nog niet aan toe gekomen om te testen. Uiteindelijk doe ik meestal die van mezelf weg. Die kan ik gemakkelijker wegdoen dan die van mijn moeder. Ik heb al zoveel van haar weggedaan en op een gegeven moment krijg ik onderhand een schuldgevoel. Tja emoties he.
Maar goed de la is weer overzichtelijk voor gebruik en lekker schoon. Alleen op dit soort momenten zou ik wel een vaatwasser willen, maar de mijne heb ik weggedaan want ik irriteerde me er alleen maar aan.
Wat ik wel leuk vond weer achteraan in de la terug te zien, waren de 4 gekleurde, rieten onderzetters van vroeger, 3 ronde en 1 ovale. Boven op de foto alleen de ronde te zien. Doet me denken aan mijn jeugd. Iedere dag kwamen die op de keukentafel te liggen voor schalen of rechtstreeks de pannen met het avondeten. Kwaliteit is nog prima, kleuren niet zo fel, maar toch nog goed te zien. Beetje muf, maar met een sopje was dat ook zo weg en goed drogen. Ik blijf ze leuk vinden en doe ze niet weg :-)
Ik ken ze ook. Deze had mijn oma. Zelf gebruik ik houten onderzetters. Maar ze blijven heel lang goed. Dat was echt goed materiaal , want vrieger werden xe ekke sag gebruikt
BeantwoordenVerwijderen