Slakken en hulst

Tussen mijn aardbeiplantjes zag ik eergisteren slakkensporen dus ik moest meteen drastisch actie ondernemen. Geen met dodelijke afloop uiteraard, dat past niet bij mij. Als ik er tegenkom zet ik ze helemaal achterin in de tuin bij onkruid of op het begroeide tuinschuurdak. Ik heb alles nagezocht in het bordertje op slakken, maar niks kunnen ontdekken, dus deze feestvierders bevinden zich elders overdag. Ik ben maar meteen begonnen met de hulst te snoeien. Ik had al eerder takjes om de border heen gelegd en bedekt met wat zand, maar dit was niet afdoende. De takjes waaien weg en er blijven genoeg openingen over waar ze gemakkelijk door kunnen schuifelen richting aardbeiplantjes.
Nu heb ik om de 5 cm hulsttakjes in de grond gestoken en kan er geen slak meer door. Ze hebben een hekel aan stekels en kunnen er zo niet meer tussendoor. Vogels kunnen er nog wel in de border landen, maar eerst even dit gaan uitproberen. Nu is het nog een mooie groene omheining die straks bruin wordt natuurlijk. Deze steken nu 20 cm boven de grond. Ik heb nog een bordertje iets verder in de moestuin en daar ga ik dit ook doen alleen met kleinere takjes die maar 10 cm boven de grond uitsteken. Om de border heen buiten dit hulstrandje heb ik ook nog knoflookteentjes gezet en daartussen koffiedrab gestrooid.
Eens even afwachten of ik nog slakkensporen zie en dit afdoende zal zijn.