dinsdag 27 september 2011

Rode nierbonen

Ik was er een poosje mee gestopt om iedere week minstens 1 aparte groente te eten, die ik normaal niet eet. Ik had vorige week de draad weer eens opgepakt en vanaf deze week ga ik het weer proberen en het ook weer hier te vermelden.

Zaterdag heb ik rode nierbonen ook wel bekend als kidneybonen laten weken tot zondag. Deze moeten 24 uur onder water staan zodat de gedroogde boontjes goed opzwellen. Dan gooi ik het weekwater weg en spoel de boontjes goed af in een zeef. Daarna vers water erbij en dan een uur laten koken ongeveer. Afhankelijk van hard of zacht water en hoe oud de bonen zijn, kan het iets langer of korter duren. Ik gooi altijd het weekwater weg omdat ik heb gelezen dat het lichaam de bonen beter kan verwerken: er treedt geen winderigheid op, geen opgeblazen gevoel e.d. Een ander zal weer zeggen juist de bonen in het weekwater te koken vanwege de vitamine. Tja wat moet je dan?
Rode nierbonen hebben wel wat weg van bruine bonen, alleen ze hebben een donkerrode kleur op bruin af.
Ik kocht altijd wel bonen in blikken en potjes voor het gemak, maar ik ben helemaal van het blik afgestapt vanwege de negatieve berichten over blik (coating). Dus zo min mogelijk heb ik die nu in voorraad. Ook de suikertoevoeging liegt er niet om (wil ik niet). Maar ook die van de natuurwinkels vind ik niet zo lekker uit blik omdat ze dan vaak azijn gebruiken en dat proef je goed, de bonen willen niet 'zakken' en je voelt ze de hele avond. Tenminste bij mij, een ander hoeft dat natuurlijk niet te merken. De glazen potjes is een ander verhaal, die smaken prima. Maar als ik het verschil proef van zelf koken of uit een potje, verkies ik toch tegenwoordig zelf te koken. Gewoon goedkoper om ze zelf te koken. Bovendien weet ik dat er dan niets anders bij zit dan alleen water (of bouillon van vegetarische samenstelling). Wij zijn u eenmaal hier erg gevoelig voor veel producten. Bonen moeten goed gaar zijn, want er zit een stof in die niet gezond is in rauwe toestand. Maar ze hoeven ook niet overdreven door en door tot moes gekookt te worden zoals je ze vaak aantreft in blikken.
Wel heb ik er een klein stukje Kombu (wier) in mee laten koken i.v.m. jodium. Ik eet vegetarisch, geen vis, wel zeezout, maar in dat laatste zit geen jodium en ik moet het ergens vandaan halen i.v.m. de schildklier.

Ik neem er een portie uit om meteen een gerecht van te maken en de overige doe ik als ze afgekoeld zijn in porties in de diepvries zodat ik een volgende keer ze zo mee kan wokken of stomen. Dat is dan hetzelfde als je een potje of blik opentrekt. Het smaakt lekkerder vind ik, maar het is ook een stuk goedkoper. Ik koop ze in de natuurwinkel (vaak liggen ze in de bakken voor 30-50% korting omdat de houdbaarheidsdatum bv over twee maanden vervalt; ze zijn dan echt goedkoop dus en nog biologisch ook). Het enige lastige is dus dat bonen zo'n lange kooktijd hebben. Maar met veel tegelijk koken en daarna een greep uit de diepvries is dat ook niet erg en heb je snel wat op tafel.

Ze smaakten prima!

6 opmerkingen:

  1. Ik weet nog wel dat ik de eerste keer met een pak gedroogde dingen in mijn handen stond. Heel vreemd dat er niets uit kwam dat op écht erwten (die waren het volgens mij) leek. Kidneybonen vind ik altijd wel lekker, maar ik haal ze normaal uit blik, makkelijk voor een snelle chili con carne. Zal trouwens wel het ingrediëntenlijstje eens bekijken...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lekker, veel lekkerder dan blik op pot. Ik spoel ze inderdaad eerst en kook ze in het weekwater, omdat het vaak in de recepten staat vermeld. Handig zo'n voorraadje in de vriezer.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik eet meestal bonen uit een potje. Want om een kleine hoeveelheid zo lang te koken vind ik zonde. Misschien toch weer eens proberen met de hooikist.Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mijn vader en al onze buren verbouwden de "droge" bonen en erwten (capucijner en grauwe zit echt verschil in) zelf. Na het dorsen moesten ze gelezen worden, halven, zwarten en die met een gaatje er uit, dan werden ze droog weggehangen in een jute zak. Maar altijd voor het weken werden ze eerst afgespoeld en die kwamen dan nog van eigen tuin, lekker ver van de industrie. Gekochte peulvruchten zou ik steevast eerst wassen in lauwwarm water voor het weken, je weet ook bij biologisch niet waar ze eerst los opgeslagen hebben gelegen. Liepen er bijv. katten rond of honden om muizen en ratten te vangen? Voorraden peulvruchten trekken dit soort ongedierte nl. aan en muizen zijn ook nog eens continue incontinent, ze lekken dus constant, waar ze ook lopen/zitten. In een opgehangen jutezak heb je daar niet gauw last van en dit is geen beschuldigend vingertje, hoor, de meeste kwekers, ook in het buitenland, hebben dit goed voor elkaar, maar safety first.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Izerina, ik kan je blog niet vinden, sorry Marianne voor dit. Als je de bonen een dag te voren te weken zet (s morgens dus) en je kookt de boontjes om half acht s morgens de volgende dag een kwartiertje en dan in de hooikist/bed, dan kun je ze om half een s middags al eten. Overjarige bonen hebben een langere kooktijd nodig, Overjarige bonen worden (in elk geval vroeger) vaak uit de verpakking met datum gehaald en dan los verkocht (hé, geen lastige verpakkings- en te gebruiken tot datum meer te vinden, makkelijk zeg. Gewoon op een vertrouwd adres kopen dus en niet in de aanbiedingsval trappen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat zijn ze rood!!! Ze doen hun naam wel eer aan zeg.

    Ik vind het trouwens een leuk idee om elke week een bijzondere groente te eten! Zo verleg je je grenzen nog eens.

    BeantwoordenVerwijderen

Hartelijk dank voor je reactie.