Meer afval dan anders

Zei ik ooit heel trots dat ik de grijze bak maar 1x per maand hoefde buiten te zetten, momenteel haal ik amper de 2 weken! Door het opruimen en weggooien van spul wat nergens anders heen kan zoals kringloop of zo, is de bak nu wel voortaan heel snel vol. Dat is echt raar als je zo gewend bent efficiënt alles in elkaar te proppen en weg te gooien en daar 4 weken over te doen, Maar ook deze tijd komt wel weer terug als het opruimen weer wat zakt...

Dit jaar ben ik al heel ijverig bezig om per kamer een eerste ronde te maken met sorteren en opruimen. Sommige dingen gaan heel snel, andere heel langzaam zoals papier. Twijfels bewaar ik voor de volgende ronde, volgend jaar dus en daarna komt het opknappen aan de beurt. Ik wil bewust niet blijven zitten nadenken of iets weg kan of niet, dat is voor volgend jaar en de tweede flinke ronde. Al met al is er toch al heel wat weg. Door beter te sorteren, komt er al ruimte. Iedere maand een ander vertrek grondig onder handen nemen. Iedere dag een beetje, behalve als ik te moe en te uitgeput ben. Ik heb natuurlijk ook nog een baan en een huishouden en kan niet alles tegelijk uiteraard. Het lichaam bepaalt.

Maar het is nu na twee maanden toch echt al te zien dat er ruimte is ontstaan. Heerlijk! Zelfs heb ik mijn dochter aangestoken hiermee en ze doet ijverig mee. Ik kan me nu helemaal richten op het opruimen zelf, de details, en zij doet de vloeren en de afwas (heb geen vaatmachine; moeilijk vanwege oud huis en de aansluiting daarvan...). Zij is meer van de grote lijnen en ik van de details. Ik kan niet goed tegen grote stappen nemen en verlies me toch steeds in het pietepeuterige, dus deze combinatie is prima nu. Ik wil alles aangeraakt hebben zodat ik weet wat ik heb. Ik kom van alles tegen waarvan ik niet eens van het bestaan afwist. Erg is dat. Ik hoop echt dat ik de energie blijf houden verder te kunnen gaan!
De herwonnen ruimte geeft ook weer ruimte in mijn hoofd.