Nadat ik de griep heb gehad en weer wat energie terugkreeg, ging het met de dag slechter met de hond en moest ik mijn aandacht verleggen naar hem. Hij was wel eens vaker een dagje niet lekker en dat trok altijd wel weer snel bij. Van een hond van bijna 16 verwacht je echter dat het einde ook in zicht kan zijn. Als hij zich niet lekker voelde, sliep ik meestal ook beneden. Een dag later was hij meestal weer beter. Dit keer niet. Helaas is hij net na het middernacht op 7 maart overleden. Hij ging slapen en ineens een diepe zucht en weg was hij. Gelukkig geen lange lijdensweg. Maar ik mis hem vreselijk.
Ik moest dus nog even bijkomen afgelopen week om aan het nieuwe dagritme te wennen. Alsof het niet genoeg was, heeft de poes ineens een bult in haar nek en wilde ik het even laten rusten. Ze had dat jaren geleden ook ooit en dat trok weg na een dierenartsbezoek (opgezwollen klier). Als het na maandag niet weg is, ga ik alsnog naar de dierenarts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hartelijk dank voor je reactie.