Ik had er al eerder over geschreven dat hij erg agressief is tegen zijn mede asielbewoonster die ik tegelijkertijd uit dezelfde grote kooi had geadopteerd. Het gaat echter voor geen meter met die twee. Zodra hij het kleine poesje van een jaar oud maar ziet, wordt hij agressief en jaagt haar door het hele huis en valt haar aan. We zetten ze dus nog steeds apart met de deuren dicht. Maar waar ligt de grens? Ik heb het geduld wel, maar mijn dochter wordt er stapel van.
Nu is er sinds deze week een nieuwe fase aangebroken. Meneer Toby mag naar buiten om zich daar uit te leven en hopelijk zo moe is van al zijn ontdekkingen dat dat hij wat meer vergeet dat er nog nog een ander dierenasielgenootje binnen woont. Hij vindt het geweldig buiten en knauwt aan ieder takje, ziet van alles bewegen. Als hij mij echter niet meer ziet, begint hij zielig te miauwen tot ik wat roep. Dan komt hij met staart omhoog naar me toe gerend om aangehaald te worden om vervolgens weer snel iets te gaan onderzoeken. Alles is spannend natuurlijk. Hoewel hij weken tot maanden gezworven heeft en daarna een jaar in het dierenasiel heeft gewoond. k vind het zo zielig om hem weer terug te moeten brengen alleen vanwege dat aanvallen steeds en ook voor het poesje dat haar draai verder ook zo goed heeft gevonden Alleen samen is en blijft nog steeds een ramp. Ik hoop echt dat het buitenleven hem wat kalmeert. Ik heb zelfs een soort van 'zen'brokjes gekocht. Ik ben al op zoek gegaan naar een goed boek over gedragstherapie, maar ik kom alleen maar uit bij de kattengedragstherapeuten zelf of een cursus van 2,8 jaar! Lastig alleen dat het ver weg is en er stage gelopen moet worden. Dat zoek ik niet.
Ook veel gelezen op internet. Zijn gedrag zou moeten komen door frustratie, schrik of angst. Toch een traumatische ervaring gehad? Iets triggert dat gedrag, maar wat? Ik wil dit gewoon zelf kunnen oplossen. Tenslotte heeft ieder dier tot nu toe nog zijn of haar draai bij ons gevonden. Hij heeft het verder erg naar zijn zin alleen als hij het poesje ziet, gaan al zijn remmen los. Niet normaal. Dus als iemand een goed boek (of tips) hierover weet, hou ik me erg aanbevolen!
Je weet maar nooit wat er allemaal met zo'n kater gebeurd is. Het is misschien toch een kwestie van tijd. Nu met het naar buiten gaan gaat het over een paar weken wel beter. Het is een ramp als je niets kunt doen met zo'n nieuw stel katten. Ik wens jullie veel sterkte en hoop dat het snel vrede wordt. Ik heb ooit van de dierenarts Imipramini gehad om de rust in een poes te verbeteren. Dat hielp wel, maar ik wil dat dan geen maanden geven.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Trees
De reactie van je kater is wel erg apart. Daarom zou je denken dat er een oorzaak is die je kunt aanpakken. Een jonkie aanvallen op die manier is niet normaal. Misschien komt het voort uit extreme jaloezie, omdat hij zo blij is om een huis te hebben en bang is het te moeten delen of zelf het onderspit te moeten delven c.q. eruit gezet worden. Misschien is dat ooit gebeurd, dat hij samen heeft gezeten met een kitten en toen uit zijn omgeving is gehaald. Soort aanval is beste verdediging? Ik zou een kattenforum raadplegen, daar zitten vaak ervaringsdeskundigen en dan kost het je geen fortuin aan cursus. Zit je op twitter dan een #dtv (durftevragen) stellen. Ik heb 2 katten die niet geweldig gaan samen, maar die tolereren elkaar wel en trekken nu na enkele jaren toch steeds dichter naar elkaar, hoewel het geen vrienden zijn. Ik geef ze vaak op hetzelfde moment aandacht (een links, een rechts, en aaien maar...). Hopelijk gaat het snel beter bij je in huis!
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook net een zwerver in huis genomen en kampte ook met wat problemen. Dat verminderde aanzienlijk toen ik feliway kocht, dat is een middel dat een feromoon verspreid dat lijkt op wat katten verspreiden als ze zich prettig voelen. Dit middel wordt ook in asiels en pensions gebruikt, je stopt het in het stopcontact.
BeantwoordenVerwijderenOok las ik het boek kattengeheimen van Vicky Hall, dat was ook heel verhelderend. De sfeer is inmiddels enorm opgeklaard hier.
Nu was Dibbes niet heel erg agressief maar vertoonde wel erg dominant gedrag naar de andere katten toe. Misschien heb je iets aan deze tips.