Goedkoop is duurkoop

 

Op de een of andere manier heeft de doucheslang bij ons boven geen lang leven. Ik had het nog niet gemerkt, maar het bleek bij navraag dat de dagen al geteld waren en het wachten was op wanneer. Nadat ik ingezeept was, vloog de slang eraf en moest ik rare capriolen uithalen om onder de straal in bad me af te spoelen. Een washandje deed de rest. Helaas kan ik tegenwoordig niet meer lekker in bad zitten, want het lukt me bijna niet om eruit te komen, omdat ik me nergens goed aan vast kan houden en opdrukken. Tja leeftijd he, dan krijg je dat. Gelukkig hebben we nog een douche beneden en die neem ik meestal. Echter met heel koud weer, ga ik liever boven douchen.

Mijn dochter had het al vaker vervangen en had bij de Action een nieuwe doucheslang gehaald. Alleen die van tegenwoordig hebben een plastic schroef i.p.v. eentje van messing. Ze draaide die dan ook zo naar de mallemoeren en gaf niet eens veel kracht. Dag, nieuwe doucheslang met schroef. Dan toch maar snel een duurdere op internet besteld met een schroefdop van messing want ze waren in de buurt niet in voorraad. Een stuk duurder, maar wel een betruwbaardere en hopelijk ook eentje die langer meegaat. Die van de douche beneden bv heeft zeker 40 jaar meegegaan. Boven was in 7 jaar inmiddels al 3x vervangen. Een dag later was de duurdere al in huis. Nog geen uur later was het gemonteerd. 

Toch wel mooi. Mijn dochter heeft mij altijd jaren geleden van alles zien doen met klussen. Gewoon proberen en als het niet lukt roepen we er wel iemand bij. Tegenwoordig doet zij dat ook. Zij zoekt het op op internet en hup klusje geklaard. Dat scheelt in dit geval voorrijden, materiaal en maakloon afgerond naar boven.

Gemakkelijk zelf oogsten van zaden

Het laatste jaar heb ik regelmatig zaad van biologische paprika's bewaard. Het lukte me die ook te zaaien. Helaas werd het niks daarna, maar dat lag aan mij omdat ik ze vergeten was water te geven, net in een periode dat er geen regen viel. De rest van de zaden zijn beschimmeld met het vochtige weer. Dat is een leerproces en dat moet ik zien te voorkomen bij de volgende zaden oogsten. 

De zaden van pompoenen zijn vrij prijzig. Ze kosten ongeveer 35 cent per stuk als ze biologisch zijn! Het is erg gemakkelijk die zelf te oogsten. Er zitten er ook erg veel in een pompoen! Ik doe ze in een zeef, spoel ze goed uit tot er geen vruchtvlees meer bij zit. Laat ze goed door mijn vingers gaan. Dep ze af met keukenpapier en leg ze vervolgens te drogen op een nieuw stuk keukenpapier. Ik heb van de week die van de spaghettipompoen geoogst. Daarna goed droog bewaren. Ik heb nog een kleine groene en rode pompoen plus een gele flespompoen liggen die ik wil verwerken voor de diepvries. Ook daar haal ik de zaden uit. Mocht het teveel worden, kunnen ze altijd nog geroosterd worden en gepeld om zo te eten of door het eten te doen. 
 

Experimenteren met papieren kattenbakvulling

Een van de producten die ook flink omhoog zijn gegaan, is kattenbakvulling. Dan bedoel ik dat wat ik altijd kocht: geperst zaagsel in korrels. Lekker zacht voor de pootjes, biologisch en organisch en kan in een van mijn compostbakken. Ik was daar altijd erg tevreden over en gebruikte dat al jaren. Met de prijsstijgingen is het wat absurd hoog geworden en probeerde ik toch uit te kijken naar wat anders. Dit keer kwam ik uit bij geperst papier, de helft goedkoper en dit kon ook gewoon bij de compost. Ik gebruik dat alleen als het omgezet is in compost voor planten en bloemen en niet voor de moestuin. 

Ik vond het echter niet zo'n succes. Geurtjes verspreiden zich langdurig. Ik kwam op het idee om van verpakkingsmateriaal wat tegenwoordig het plastic vaak vervangt een experimentje te wagen om zelf propjes te maken van het schone, niet bedrukte, niet geverfde dus bruine vulselpapier in pakketten. Ook van zijde- of vloeipapier wat vaak gebruikt wordt. Ik nam hele kleine strookjes van uiteindelijk ongeveer 10 x 1,5 cm breed en daarvan maakte ik kleine propjes. Erg tijdsintensief, maar tijdens het kijken naar Netflix of luisteren naar een podcast vond ik het wel te doen omdat ik mijn vingers bewust in beweging wil houden om ze soepel te houden. Na een poosje 'draaien' is er maar weinig 'vulling', maar het was toch alleen maar voor dit experiment en ik kon natuurlijk ermee stoppen wanneer ik wilde. Bij het in gebruik nemen ervan vonden de katten het ten eerste erg vreemd ruiken. Eentje vertikte het om op de bak te gaan en ging ernaast zitten na toch wel hele hoge nood. Dat had ze nog nooit gedaan. De andere bleef maar spitten en spitten en vond haar draai in het begin maar niet om iets te deponeren. De propjes zetten meteen uit. Poef. Op zich niet erg, maar ineens waren het de grootte van stuiterballen. Ik moest ook de bak sneller verschonen. Daarna heb ik het nog een keer 50-50 gedaan met de fabrieksvulling en mijn propjes papier. Ook toen was er grote twijfel bij de katten. Ik zag duidelijk dat ze er erg veel moeite mee hadden, vooral de geur. Ik heb het een paar keer geprobeerd om niet direct af te haken. Maar nee, de katten hebben duidelijk aangegeven dat ze dit niks vinden. Dag experiment, papier gaat weer bij het oud papier i.p.v. hergebruikt te kunnen worden.

Tja, dan toch maar weer op zoek naar wat anders. Ik heb er eentje gevonden die ik ze nog moet laten testen, die de oude prijs van de andere heeft van het zaagsel. 

Verwerkt!

Een van de groentes die meestal blijft liggen uit de groentekrat is rode kool omdat hier geen liefhebbers zijn dan mijzelf. Het is vervelend als iemand iets niet lust met al die aparte pannetjes te werken. Dat maakt het koken langer duren als je maar 1 of 2 pitten in gebruik hebt. Soms kan ik de pannen stapelen, maar meestal niet. Ik heb mijn eerste goede voornemen dus uitgevoerd dit jaar en zelfs 2 kleine rode kolen verwerkt! Het was al lang geleden, maar het was eigenlijk zo gedaan. Het langste duurde het raspen. Daarna koken met een zakje met een paar jeneverbessen, laurierblaadjes plus kruidnagel erbij. Plus een appeltje in stukjes en wat azijn. Nu heb ik een volle pan die eerst af moet koelen zodat ik het in eenpersoonsporties voor mezelf kan invriezen. 

Het tweede wat ik verwerkte, waren schorseneren ook wel keukenmeidenverdriet genoemd vanwege het schillen en plakken. Nou niks geen verdriet hoor of plak. Ik heb ze gewoon goed afgeborsteld en daarna in stukken van 10 cm gesneden en zo beetgaar laten koken. Na het afkoelen kan het meeste van de schil er zo met duim en wijsvinger afgewreven worden. Daarna heb ik ze nog wat kleiner gesneden. Hup in een bakje in de diepvries voor een dag dat ik alleen eet.

Best trots dat ik de lastigste groenten die hier niet gegeten worden, het eerste heb verwerkt voor de diepvries. Volgende keer zijn de sinaasappels, die om de een of andere reden steeds blijven liggen aan de beurt en de pompoenen, Het is me wat met miezemeuten aan tafel.
 

Voorraad handwerk artikelen

 

Ik ben gestopt met lapjes en stoffen te kopen en nog wat meer aan hobby materiaal, hoe verleidelijk dat ook steeds is bij die hebbedingetjes of mooie printjes. Het verzamelen daarvan is tegenwoordig meer een hobby geworden dan er wat van maken. Toch is het heerlijk dat door je handen te laten gaan, te aaien en zelfs bij nieuwe stoffen te ruiken. Al die kleurtjes maken me blij.

Vooral bij een leuke aanbieding is het moeilijk voor mij te weerstaan en dan zeker als het verzendvrij verzonden kan worden en hup nog wat erbij te doen. Hoe leuk het ook is, ik heb meer dan genoeg. Het punt is bereikt, genoeg is genoeg. Ik ga na februari aan de slag met de materialen te sorteren, op te ruimen en misschien wat weg te doen. Ik mis een hobby ruimte voor mezelf en mis daardoor het totale overzicht. 

Tegenwoordig is het zelfs nog veel leuker van ieniemienie oude stukjes wat te maken met slow stitching of van kledingstukken zoals glimmende stoffen of spijkerbroeken voor patchwork. Ik neem me soms voor om wat weg te doen, maar als ik het door mijn handen laat gaan, komen er zoveel ideeën naar boven, dat ik toch maar niks daarvan wegdoe. 

Ik ben daarom deze maand ook echt weer begonnen met allerlei hobby's op te nemen en materiaal te verwerken, zoals haken, patchwork zeshoeken, gebroken hartjes van diamant malletjes. 

Kortom ik ben weer vaker met mijn handen aan het rommelen. Bovendien is het prima vingergymnastiek merk ik al die bewegingen te maken. Ik kom dan heel traag op gang en naarmate ik meer doe, gaat het een stuk sneller en voelen mijn vingers ook prettiger aan. 

Dubbele panty's

In de tijd van de lockdown zat ik ineens zonder panty's en daar ik liever panty's draag dan sokken (draaien altijd en knellen af) vond ik dat niet fijn. Het was geen essentieel iets dus was er tijdelijk een stop op de verkoop. Normaal had ik een voorraadje en toen niks meer. Ik heb toen 2 paar panty's over elkaar gedaan en daarmee zag je de ladders niet. Het was bovendien ook warmer.  Vanaf die winter heb ik dit vaker toegepast en kan ik weer langer gebruikmaken van panty's met ladders. In deze tijd met de cv minder hoger dan een paar jaar geleden is dat ook prettiger. Ooit knipte ik het ene been eraf en trok een andere erbij aan, ook met maar één been. Echter dat zat niet lekker en deed ik al snel niet meer. Ik knipte zelfs de voet af en maakte daar een knoop. Voor binnen was dat geen probleem, in dichte schoenen was dat ook niet fijn. Maar zo kan ik wel langer doen met panty's. Buiten trek ik wel gewoon een hele aan uiteraard.

Tegen de tijd dat ik ze online kon bestellen (de goedkope van 2 voor 1,99) heb ik een flinke voorraad ingeslagen voor meteen een paar jaar. Dit probeer ik echt te voorkomen met meteen aan te vullen! Samen met panty's was ik ineens ook door mijn ondergoed heen. Net of alles de brui eraan gaf. Noem dat maar eens niet essentieel dan... Bijna was ik ze zelf gaan maken van oude T-shirts. Daarvan ook een hele voorraad gekocht inmiddels (alleen wat een bagger kwaliteit van de wegwerpmaatschappij). Ik moet toch ook maar eens proberen dat zelf te maken voor het geval dat. Mag weer onderaan op het To DO lijstje om te experimenteren.

Grijze bak met restafval

Sinds september 2023 is er heel wat veranderd met het ophalen van de grijze bak met restafval in onze gemeente. We moeten voortaan betalen per volle bak die geleegd wordt. Er kon echter nog niet doorgegeven worden wat de kosten daarvan zijn. Dat weet ik pas over een jaar! Als het iedere maand is, dan betaal je meer, dat is het enige wat ik ervan weet. 

Het is nu dus kunst om te tetrissen in de bak, nog beter kijken wat elders in kan. Zo mag er eens in de 3 maanden één boodschappentas vol ingeleverd worden in het dorp met o.a. schone piepschuim, hard plastic en meer. Ja, piepschuim neemt heel wat plaats in zo ook kapot plastic en kleine apparaten. Mensen vinden het niet fijn om helemaal naar de milieustraat te moeten, zo ook ik, vandaar deze optie. In de winter vind ik het ook geen pretje om de bak vanaf de plaats naar voren te moeten rijden in alle vroegte in het donker. 

Ik heb de bak voor het eerst half december weer laten legen. Straks zal het wel wat meer gaan worden als er opgeruimd wordt in het voorjaar. Wat goed is, kan naar de kringloop, maar kapot spul moet ook weg. Gelukkig dat er nu ook kapotte schone kleding in de container mag, want dat was toch altijd wel een dingetje. Ik heb bijna nooit iets wat heel is wat weg kan aan kleding voor de kringloop. Ik draag het gewoon tot het niet meer kan en dan nog probeer ik het op te maken zoals eenmalige doekjes voor ongelukjes voor de oude dieren. Ik heb genoeg kleding, dat is het niet, maar draag het gewoon graag op.

Ik kijk geregeld op de afvalverzamellijst, want die wordt regelmatig uitgebreid wat wel en niet ergens in mag. Bovendien kan ik ook niet alles direct onthouden. Het is voortaan een hele klus met dat sorteren. 
 

Lakens van toen en nu

De kwaliteit van lakens van nu zijn niet meer wat ze zijn geweest. Onlangs kwam ik een bericht tegen hoe lang een hoeslaken mee gaat in deze tijd; dat zou maar 2 jaar zijn. Wauw dat is kort! 

Van de week kwam er ineens een grote scheur in mijn hoeslaken van amper een jaar oud en geloof ik het bericht nu toch wel. Ik wissel af met andere hoeslakens en misschien zal dit laken in totaal nog maar 4 keer gewassen zijn, zo vaak is het niet eens gebruikt. Nu is het wel een jersey laken (gebreid en geeft minder kreukels), lekker voor koude dagen, maar toch.... binnen een jaar een grote scheur is wel snel. Met wassen ging de scheur in het jersey laken verder en maakte ook nog een haakse hoek. Hm maar eens kijken of ik er nog wat mee kan onder de naaimachine en anders maar in laagjes naaien voor een dweil of voor vaatdoekjes. Ik heb nog een paar jersey exemplaren. Mogelijk zullen die ook geen lang leven hebben. 

Ik weet nog dat mijn moeder stevige lakens had geërfd en die heb ik ook nog lang gebruikt. Ik heb ze eerlijk gezegd nog steeds met het plan er hoeslakens van te maken, maar ik ben er nog steeds niet aan toe gekomen. Eerlijk gezegd ben ik het vergeten en denk er nu pas weer aan. Ze liggen in een ouderwetse linnenkast ver uit mijn zicht. Die lakens zijn wat stugger en steviger dan die van nu en zijn zeker al 80 jaar oud!

Mooie reden om op mijn TO DO lijstje mijn oude plan toe te voegen van de oude lakens hoeslakens te maken. De lijst is al aardig lang, maar dit komt gewoon onderaan.

Van inloggen tot groente

Het is me wat iedere keer met inloggen. Het lukt hier niet goed, kan niet koppelen, wachtwoord doet het niet, foto's laden niet enz. Fotoalbum is weg. Hopelijk gaat het nu beter. Vooral inloggen was steeds het grote probleem. Deze roerige tijden zijn meer dan geschikt om te bezuinigen en consuminderen voor steeds duurder wordende energie en voedsel. Ik moet daarom maar dit weblog weer wat leven inblazen.

Ik heb al een paar keer geboft met een tas met groente en fruit van Lidl voor 3 euro. Je moet alleen met de kippen opstaan om er een te kunnen bemachtigen. Daar ik 's morgens vroeg niet graag in het donker, regen en kou daarheen ga, sla ik het nu maar even over tot het 's morgens vroeg om 8 uur weer licht is. Ook bij Ah zijn er soms netjes van 1 euro met fruit of groente. Dat moet vaak dezelfde dag of binnen een paar dagen verwerkt zijn. Ik krijg op dinsdag een groentekrat met biologische groente, biologische fruittas, aardappels en appels thuis bezorgd. Daar heb ik abonnementen op en wordt netjes thuisbezorgd door een lokale agrariër. Het lukt me nog steeds niet om alle groenten te verwerken. De minder lekkere blijven altijd te lang liggen. Als ik het eindelijk wil verwerken, kan het niet meer. Daar probeer ik dit jaar extra op te letten, desnoods verwerken en snel de diepvries in. Van oude gerimpelde appels of appels met al beginnende rotte vlekjes maak ik iedere keer appelmoes. Je proeft zo goed het verschil van zelfgemaakte appelmoes of gekochte. Het is echt heerlijk! Ook nog zonder suiker ook. Het is zo op!

Nou hopelijk is het probleem eindelijk verholpen met inloggen en zie je me snel weer!