De stapel groeit met spullen die gerepareerd moeten worden of vermaakt. Ook onafgewerkte handwerkjes vragen aandacht. Ik heb mijn naaimachine maar weer eens beneden op tafel gezet want op de zolder nu te zitten is me wat te koud en ongezellig. Het was alweer een tijdje geleden dat ik deze Carina (Duits fabricaat) in gebruik heb genomen als reserve toen ik mijn (dure) andere niet kon gebruiken (doet het weer) en weg had gebracht. Het is een kleinere dan de andere en weegt niet veel. Heel handig dus om ergens snel neer te zetten. Ik moet zeggen dat het best een goede machine is van de Lidl en deze kan enkele dingen die mijn duurdere zelfs niet kan! Eigenlijk had ik deze gekocht voor mijn dochter omdat zij een eenvoudige wilde hebben voor het normaal stikken. Maar met zelf uitproberen is deze nog te ingewikkeld en heb ik deze toch maar zelf gehouden. Ik heb er al heel wat meters op verwerkt.
Mijn kleindochter is helemaal weg van de naaimachine en regelmatig laat ik haar weer dingen zien wat de machine kan. Het naaien van letters en mooie randjes maken vindt ze natuurlijk het mooiste. Onder streng toezicht mag ze af en toe wat naaien. Jong geleerd is oud gedaan. Alhoewel mijn dochter vroeger ook meekeek en er totaal geen interesse in heeft.
Ik hoorde gisteravond echter een raar geluidje en op de een of andere manier zoek en druk ik hier en daar wat op en vind het probleem. De pin waar een spoeltje op wordt gewonden, stond verkeerd. Ik duw dat altijd meteen terug, maar met een jong kind in de buurt zal dat wel te mooi zijn geweest het heen en weer te kunnen schuiven. Daarna bleef de machine steken herhalen en bleek dat er een slotje opzat. Weer een ander knopje ingedrukt? Maar ik ben er zelf weer achter gekomen. Scheelt toch weer als je dat zelf kunt oplossen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hartelijk dank voor je reactie.